Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1991, Síða 62

Náttúrufræðingurinn - 1991, Síða 62
FERLIN í KVIKUHÓLFUM - KRISTÖLLUNARÞRÓUN Erfitt hefur reynst að rannska þau ferli sem að verki eru í kvikuhólfum og kem- ur margt til. Mestu máli skiptir að þau eru óaðgengileg og ekki er hægt að taka úr þeim valin sýni, heldur eingöngu þau sem eldgosin færa okkur upp á yfirborðið. Erfitt er í flestum tilvikum að vita hvaðan úr hólfínu slík sýnishorn eru komin. Einnig er það ljóst að ferlin í kvikuhólfum eru margvísleg og margþætt og því verður ekki gerð á þeim haldgóð rannsókn við slík skilyrði sem að ofan greinir. Ein undankomuleið frá þessum erfiðleikum er að líta svo á að stóru innskotin séu forn kvikuhólf, sem hafi verið tengd eldstöðvum sem nú eru útkulnaðar og með rannsókn þeirra megi fá hugmyndir um sitthvað sem gerist í kvikuhólfum. Þessi aðferð hefur sýnt okkur að kvikuhólfin eru margvísleg og hvert öðru ólík, en þar sem þau eru nú á yfirborði liggur ljóst fyrir að eldstöðin sem þau tilheyrðu er horfin. Það er því ekki hægt að rannsaka í samhengi eldstöðina og kvikuhólf hennar. Þetta gerir niðurstöðuna óáreiðanlegri og ófullkomnari. Skipta má helstu ferlum í kvikuhólfunum í tvennt: Annars vegar þróun vegna kristöllunar og hins vegar blöndum ólíkra kvika. Við kristöllun þróast kvikan sem til staðar er í átt til annarrar samsetningar og lægra hitastigs og seigju. Þá myndast kristallar þeirra steinda sem hæst bræðslumark hafa og samsetning kvikunnar leyfir að falli út. Við þetta fær kvikan sem eftir er aðra samsetningu en hún áður hafði. I kristöllunum binst einnig orka og því kólnar kvikan. í raun getur þetta orðið afar flókið ferli sem leiðir til margvíslegrar bergkviku og margvíslegra bergtegunda í storknuðu kvikuhólfi. A meðfylgjandi mynd sem tekin er af bergi í innskotinu í Vestra-Horni sést dæmi um þetta. Hér eru til skiptis bönd af bergi sem einkennast annars vegar af miklu magni dökkra steinda og hins vegar ljósra steinda. Slíkar bergmyndanir eru taldar frekar fátíðar hér á landi, en þær bera vitni umfangsmikilli háttbund- inni kristöllun og meðfylgjandi þróun kvikunnar. Ljósm. Páll Imsland. Páll Imsland Náttúrufræöingurinn 61 (1), bls. 56, 1991. 56
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88

x

Náttúrufræðingurinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.