Samvinnan


Samvinnan - 01.04.1947, Blaðsíða 16

Samvinnan - 01.04.1947, Blaðsíða 16
Mesfi leyndardómur tilverunnar: LlFIÐ SJÁLFT | Kjarnorkuvísindin geyma lykilinn að þessari í í dularfuliu rdðgdtu, segir ameríski lífeðlisfræðing- [ | urinn Waldemar Kaempffert í þessari grein. I «MMMMIMMMMMMMMMMMMMMMMMMIMMIMMMMMItMMIMMMIMMIIMIMIIMIMMMMIIMIMMMMIMMMMMIIMMMIMMMMMMMMMIMMIMMMMMIMM""MMMM' PPCiÖ'I'VANIR fj-.iT, seni þegar háfei verið gerðar á sviði kjarnorknvísindanna, eru að- eins óljóst og ófullkomið upphaf meiri tíðinda. Atómið geymir miklu meira en aflið eilt. Það innibindur leyndardóm náttúrunnar. Hið mikla verkefni vísindanna er að svipta hulunni frá þeim leyndardómi. Þegar þar er komið. fá stjörn- urnar. geimurinn. maðurinn og lífið sjálft nýja merkiuigu. Staðreyndin um kjarnorkuna hefur þegar neytt okkur til þess að breyta liugmyndum okkar um efnið. þannig. að \ ið verðutn nú að hugsa um samsetningu þess. líta á inoldarköggulinn eða vatnið í glasinu sem stórkostlegan aflgjafa. Þcssi hugsanaferill á e. l. v. eftir að leiða okkur að lausn fjölda margra ráðigátna um eðli lífs- ins. Hvernig verður kornið að eik eða eggið að kjúklingi? Hvernig starfar heili mannsins? Hvað er eðlishvöt? Hvernig gerizt það, að sár gróa? Hvað er það. sem veldur klofningi frumveranna og viðheldur fjölda tegunda? Hvernig gerizt það. að kjötbiti og mjólkurglas verða áð vöðva og orku? SputT.ingar þessar cru jafngamlar manninum. og vísindamenn allra alda hafa glímt við þessar gátur. Þogar svörin loks/fást, munu þau koma okkur á óvart, alveg eins og sprengjurnar, sem féllu á Hiroshima og Nagasaki. Undrun okkar á ekki rót sítia að rekja lil þess. að svörin sjálf vcrði óvant. heldur mun okkur þykja mikið til uin það vald yfir náttúrunni, sem þá verður lagt í hendur mannanna. Hvað er líf? Engin fullgóð skýring er til á því. Við vitum aðeins, að algengur hlutur eins og t. .d egg getur framleitt annan og miklu fullkomnari hlut eða smíð, sem er kjúklingurinn. Skipulag fæðir af sér skipulag á einhvern leyndardóinsfullan hátt. Þannig haga tlauð efni sér ekki. t. d. járn og leir. VÍSINDAMENN hafa haldið því fram í lang- an aldur, að heiinurinn sé senn útgenginn. eins og klukkuverk, eða að skipulag þoki fyrir skipulagslevsi. En lífið cr öðruvísi. Það er ekki ósnortið af því lögmáli, sem segir að klukkuverk, sem gengur fyrir fjöður, muni senn verða út- gengið. að hiti lækki úr háu stigi í lágt stig óg að aflið eyði sér sjálft. Lífið getur frestað þviþ að þessi verði atburðarásin, ýtt frá sér lögmáli skipulaigsleysisins og fætt skipulag af skipulagu En hvcrnig gerizt það? RADGAI AN um lífið er dularfyllst og mest allra ráðgátna, sem vísindi glíma við. Em- hvern veginn verða vísindin að tengja það, sein vitað er um dauð efni, við frumur, dýr og menn- \rið erum allir byggðir úr atómum — sömu at- ómunum. sem láta sólina og stjörnurnar skína, söinu atómunum og finna má alls staðar á þess- ari jörðu. Hvers vegna skyldum við því ekki nota Nokkrir reitir úr krossgátimni um lifið: Að ofan, t. v. virusar, t. h. samstœður, að neðau inflúenzuvirusar, litningar.

x

Samvinnan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Samvinnan
https://timarit.is/publication/340

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.