Samvinnan - 01.04.1947, Blaðsíða 20

KAUPFÉLAG ÁRNESINGA
(Framhald af bls. 5).
vömgeymsluluis úr steini. Það stendur
nú á bak við nýja verzlunarhúsið.
Einnig á nú félagið nokkrar aðrar
vöruskemmur, þar sem bifreiðar þjóta
daglega um og ýmist bæta við eða taka
af vörubirgðunum.
Ekki verður skilizt s\o við frásögn af
Kaupfélagi Arnesinga. jafnvel þótt
svona Iausleg sé, að eigi sé getið að
nokkru jarðeigna félagsins og btiskap-
ar þess. Fyrir al-lmörgum árum keypti
kaupfélagið stórjörðina Laugardæli,
en hún er skammt frá Selfossi í norður.
Þar reisti það margar stórbyggingar á
skömmum tr'ma. Auk góðs íbúðarhúss
gefur nú að líta í Laugardælum gríðar-
stórt fjós yfir 40 nautgripi, ásamt við-
byggðri hlöðu, sem tekur 2000 hesta.
Einnig eru í henni tvær stórar súrheys-
gryfjur, en aðrar tvær eru úti. Undir
öllu fjósinu er kjallari. Er þar hin
bezta geymsla fyrir fóðurbirgðir og
grænmeti, og ekki vasar þar um land-
búnaðarvélar og verkfæri, því þótt
slíku sé kastað inn rennblautu, þornar
það ;i skömmum tíma vegna jarðhitans
og helz.t þurrt. En svo að vikið sé aftur
að nautgriparækt K. A., má geta þess,
að á einni af hjáleigunum, sem lagðar
liafa verið undir Laugardæli — Þor-
leifskoti — var reist f jós fyrir geldneyti
o. fl., og eru þar nú 30 ungviði.
Auk fjóssins í Laugardælum, er þar
stórt svínahús. Þar dvelja gylturnar
með grísum sínum þar til þeir eru
ákvarðaðir til slátrunar. Þá eru þeir
fluttir yl'ir í annað hús skammt frá,
sem einnig er allstór bygging — og ald-
ir þar vissan tíma áður en þeim er )óg-
að.
Þarna er líka hestbús, og eru aldir
þar upp bæði vagnhestar og gæðingar,
undir umsjón kaupfélagsstjórans, sem
er mikill hesta- og tamningamaður,
þótt hann sjálfur þræti fyrir að svo sé.
Allar byggingar jarðarinnar eru
hvítmálaðar með rauðum þökum. Þær
standa á fallegri hæð, svo að segja í
miðri landareigninni og blasa við aug-
um, þegar farið er uin þjóðveginn. Fer
lítið fyrir gömlu Laugardælakirkj-
unni meðal þeirra. Hún á nti að hverfa
og ný, stór kirkja á Selfossi að taka við
hlutverki hennar.
Þótt vikið hafi nú verið nokkuð að
þeim fyrirmyndarbúskap, sem Kau(r-
félag Árnesinga rekur að Laugardæl-
um, er þess þó ennþá ógetið, sem sjálf-
sagt er mest um vert alls í sambandi
\ ið þessa merkisjörð. í gegnum rann-
sóknir, sem látnar hafa verið fara fram,
hefur þegar komið í Ijós, að jörðin er
svo auðug af heitu vatni, að kauptúnið
Selfoss getur fengíð þaðan nægilegt
\atn til upphitunar híbýlum íbúanna
og til annarrar notkunar. Kaúpfélagið
hefur sjálft séð um rannsóknir á jarð-
bitanum. Það mun einnig láta annast
\ irkjun hitans á jörðsinni og halda því
verki áfram þar til heita vatnið er kom-
ið að eða inn úr hvers manns dyrum og
hreppsfélagið tekur við rekstri hita-
veitunnar. F.r hér af K. A. unnið hið
þýðingarmesta \erk, sem verða mun
öllum, er njóta, tilmargháttaðrarbless-
unar.
í þjónustu Kaupfélags Arnesinga
ei u nú starfandi langt á 2. hundrað
fastir starfsmenn, karlar og konur. Að
öllu samanlögðu verður ekki annað
sagt heldur en að rekstur þessa til-
tölulega unga kaupfélags sé mjög til
fyrirmyndar og sýni stórhug, hressileg-
an djarfleik og mikla trú á framtíðina.
Framkvæmdastjóri Kaupfélags Ár-
nesinga er liinn mjög rómaði atorku-
tnaður Egill Thorarensen í Sigtúnum,
en fulltrúi er Grímur sonur hans.
B. Þ. Kr.
ATLANTSHAFIí) ER LÍTIÐ
(Fratnhald nf bl.s. S).
eru Bessastaðir beint niður untlan — hringn-
um vfir Reykjavík er lokið og stefnan tekin
suður og vestur i haf. I'erðin er liafin. Klukk-
an er á.30 e. h. Eftir átta klukkust. ættum við
að sjá ljósin hjá Dönum. l'etta er j)á svona
ámóta ferðalag og að aka frá Akureyri suður
í Borgarfjörð.
A meðan skipið jtræðir ströndina og hjart
er að sjá inn til landsins, jirýstum við nefun-
um út að rúðunum og reynum að jjekkja fjöll,
;ír og voga, en þegar komið er á mið Vest-
mannaeyinga, fer skýjaþykkni að bvrgja út-
sýn til landsins. Flugvélin rennir sér léttilega
upp á skýjabakkann og hækkar sig jafnt og
]>étt. Eftir ofurlitla stund er allt horlið, land-
ið og sjórinn, en fyrir neðan okkur breiðir sig
furðulegt skýjalandslag með hæðum og hól-
mn. dölum og lauttun, klettum og klungrum,
en ttppi yfir ljómar síðdegissólin. Skipið j>ýt-
ur áfram með 210 mílna hraða á klukkustund,
cn maður verður ]>ess naumast var. Ferðalag-
ið er líkast því, að maður sitji í stássstofu
kunningjans og rabbi við hann um daginn og
veginn og njóti fagurs útsýnis út um gluggana
hjá honum.
Þetta er allt svo skemmtilegt, að raunar
finnst manni ekkert fjarstæðara en að nokk-
uð geti komið fyrir þennan undrafarkost, en
|>að er líka gert ráð fyrir J>eim möguleika. —
F'lugþernan okkar, sem áður var önnutn kafin
\ ið að korna ytirhöfnum okkar fvrir í fata-
geymslunni, vefja teppum unr fætur okkar og
hagræða koddunum undir liöfði okkar í stól-
unum, stillir sér nú upp á mitt gólíið og held-
ur ofurlitinn ræðustúf yfir okkur. Það er alh-
af reiknað með þeim möguleika, að eitthvað
geti komið fyrir og flugskipið þurfi að Ienda
á úfnu hafinu. En j>etta væri í rauninni ekki
eins afskaplegt og flestir héldu, því að björg-
unartækninni liefði fleygt fram, eins og öðru
á þessum síðustu árum. Fvrir framan hvern
stól er geymt flotvesti, sem fyllist með kol-
sýru, þegar kippt er í þráð, líka má blása vest-
ið upp cins og ballón. Búklending á liafinu
getur gengið alveg ágætlega. Atlantshafsflug-
vélar lljúga liátt og á meðan J>ær svífa niður
eru benzíngeýmarnir tæmdir. F'lugfarið helzt
j>\ í á floti góða stund eftir lendinguna, á lolt-
inu í geymununi. I flugvélinni eru tveir
gúmmíbjörgunarflekar, sem einnig eru fylltu
af lofti með sérstökum útbúnaði, þegar á þarf
að halda. Hver fleki ber 20 manns, svo að það
yrði rúmt um okkur í þessari ferð. Þessir flck-
ar eru útbúnir með ölluin þægindum — d
hægt er að tala um svoleiðis hluti í j>essu sani-
bandi. Það má setja upp [>ak til skjóls fyrtr
regni. Matur og drykkur dugar til margra
daga og j>ar að auki er áhald til þess að vinna
drykkjarvatn úr sjónum. Meira að segja er ht-
il neyðarloítskeytastöð um borð. Loftnetið er
sent upp með flugdreka og stöðin sendir sjálf-
ritandi SOS-merki út í geyminn. — Útbúnað-
urinn er allur með ágætum, segir flugþernan
— en livað sem |>ví líður er naumast hægt að
vænta [>ess, að nokkurn okkar langi til j>ess ao
sannprófa sannleiksgiidi orða hennar.
Rökkur á halinti. Skýjalandið dimmir »fí-
um. Ljósin kvikna hvert af öðru við sætin, er
menn j>reytast á að rýna út í geiminn. Blö'ðm
frá New Vork í gær eru skemmtileg afj>reyiug-
Eg sé mér nú leik á borði, er skipstjórinn a
farinu, Matleck kafteinn, kemur inn í far'
j>egaklefann, að ná tali af lioinun og frétta af
ferðalaginu, eittlnað meira en ráðið verður af
þ\ í að horla út um gluggann. Jú, ferðin geng'
ur svo sem ágætlega, við fljúgum í 8000 fet*1
hæð í kyrru veðri og stefnum á Skotland. l<>r'
um líklega þar yfir vegna verri veðurskilyroa
norðar og þetta tefur ferðina dálítið, en skipt"
ir þó ekki verulegu máli. Veðrið í Kaup-
mannahöfn er hálfleiðinlegt, dimmviðri og
slydda, en bjart yfir Stokkliólmi. Þvkir okkur
ekki skipið þægilegt? Og aðbúnaður í bezta
lagi. Jú takk, við eruni i sjöunda himut-
Kafteinninn kinkar kolli ánægður og hverfur
inn í flugmannsklefann. Þessir inenn hafa
ekki áhyggjur al smámunum. Flugmen11
American Overseas Airlines eru allir þauf'
vanir Atlantshafsflugmenn og þekkja mSta-
vel duttlunga náttúrunnar á þessum hjara-
En þeir ganga líka ekki óstuddir til j>essa
verks. Öll þau öryggistæki, sem snilli manns-
ins liefur getað uppgötvað, eru þeim fengin 1
liendur.
F'ranuni í „nefinu“, J>ar sem áhöfnin — aðr
ir en flugþernan og brytinn — hafast við, eru
vistarverur margar og skrítnar í augum le'^
mannsins. Tala mælitækja og furðuverka er
(Framhald d bls. --)•