Samvinnan - 01.12.1948, Síða 23

HOLL LEIKFONG
mínar
sem fékk svo fínar brúður, að þær voru aldrei teknar úr
öskjunum, þær voru bara til að horfa á þær. Allir skilja
hvílíkt gagn muni vera í slíku leikfangi. Eg minnist líka,
hvernig systir mín og eg gerðum göt á munna og rassa
einnar brúðutegundar, sem hol var að innan, og hvílíka
hamingju það færði okkur að mata þær á „einhverju þunn-
meti“ og skipta síðan um bleiju. Þær voru að allan daginn,
blessaðir kropparnir, og að lokum fúnaði teygjan sem hélt
saman fótunum og þær urðu örkumla vesalingar!
P ÚR ÖLLUM mínum brúðuhugleiðingum gnæfir ein,
sem aldrei olli neinum vonbrigðum. Það var brúða, sem
móðir mín saumaði handa mér og á var festur „blikk-haus“,
eins og það var kallað. Þessi brúða var sterk og þoldi allt.
Hún gat farið út í snjóinn án þess að bíða tjón á heilsunni,
andlit hennar mátti þvo, hana mátti faðma að sér, þegar
hún var þæg og góð og flengja svo um munaði, ef hún hafði
gert einhverja skömm af sér.
Stundum kom það fyrir, að „emaileringin“ datt af höfð-
inu og á það komu svartar skellur, en þá var einhver svo
góður að mála í sárið, og líka skeði það, að saumsprettur á
bolnum ullu ýmsum sjúkdómum, en móðir mín, sem skildi
þarfir okkar betur en allir aðrir, læknaði þann sjúkdóm
samstundis.
í minningu minni, er þessi brúða sú, sem eg hafði lang-
mest yndi af og sem fullorðin er eg sannfærð um, að hún
hafi gert mest gagn sem uppeldisleikfang.
Hvað segir þessi saga okkur? Hún segir okkur það, sem
nú er viðurkennt af uppeldisfræðingum, að það er ekki
fjöldi leikfanga eða fegurð, sem máli skiptir, heldur nota-
gildi þeirra. Leikföng eiga að vera einföld og sterk, og ein-
mitt þess vegna fæst oft bezti árangurinn af heimagerðu
leikföngunum, ef höfundurinn veit þessi megin sannindi-
Þótt hendi brúðunnar hafi aðeins einn fingur, mun hið
ríka hugmyndaflug barnsins skynja alla fingurna, og það
gerir sig fullkomlega ánægt með hana þannig. Aðalatriðið er
að handleggurinn sé svo vel og traustlega festur, að hann
hangi á sínum stað, hvað sem á gengur.
„Uppstoppuð" leikföng eru ágæt leikföng, bæði brúður
og ýmiss konar dýr. Dýrin eru einkum fyrir yngri börnin,
og er gott að
hafa þau í sem
a 11 r a sterkust-
um litum. Með-
an börnin eru á
þeim óvitaaldri,
að þau setji allt
upp í sig, eru
þ a u þ ó ekki
talin heppileg,
sökum þess, hve
erfitt er að
h a 1 d a þ e i m
hreinum. — En
þegar telpurnar
eru nokkuð
farnar að stálp-
= í greininni, sem hér fylgir, er i
= rætt um heimagerð leikföng É
§ og holl leikföng, sem allar i
i mæður munu kappkosta að i
1 veita bömum sínum. i