Samvinnan - 01.12.1952, Blaðsíða 22

djúpur, svo fiskurinn haldi sig þar,
þegar lítið er í ánni, en oft er þarna
góð veiði. Við reynum þarna, en ár-
angurslaust. Þú, sem gestur, ert auð-
vitað óánægður, að svona fiskilegur
staður gefur enga veiði, en ég, sem
þekki mig þarna, læt þetta ekki á
mig bíta. Við göngum svo 300 metra
upp með ánni, þar er bratt og illt
yfirferðar fyrir klettum. Þar er Stokk-
ur. I þessum hylt er áreiðanlega fisk-
ur, hvort sem mikið eða lítið er í
ánni, og er við nálgumst, sjáum við
einn stóran stökkva í lygnunni. Við
verðum að fara yfir þverá, sem köll-
uð er Miklagil, áður en við komumst
að hylnum. Þarna er sterkur straum-
ur og nokkuð grýtt. Það þarf nokkra
aðgæzlu til að komast yfir, ekki vegna
þess, að þarna sé djúpt, heldur vegna
straumsins. Við komumst heilu og
höldnu yfir og erum staddir á sand-
eyri, sent er í skjóli brattra kletta á
tvo vegu. Við verðum að kasta móti
straumi og vanda okkur til að hafa
góða stjórn á flugunni.
A Islandi er vatnið tærara en í
fljótunum okkar heima, og er við
nálgumst hylinn, þar sent við ætlum
að byrja, er það nokkuð truflandi að
sjá fiskana grafkyrra í röðum eins og
varðmenn á hersýningu. En fyrir
þann, sem þekkir hvernig íslenzki lax-
inn hagar sér, er þetta örvandi augna-
blik. Eg veit, að á þessum tíma
(snemma í júlí) muni einhver hrygn-
an taka fluguna og það, að maður
hefur reynsluna, gerir mann öruggari.
Flugunni er kastað andstreymis og
tvisvar fer hún árangurslaust yfir þar
sem laxinn liggur, en þó ekki án þess
að vekja nokkra athygli. Samt sem
áður er þriðja tilraunin meir en nokk-
ur fiskur fær staðizt. Nú sést allt fyr-
ir, laxinn nálgast hægt, snýr við og
stingur sér niður undir botn. Það
strengist á hnunni og nú er enginn
efi, ef nokkur efi var í huga veiði-
mannsins, að fiskurinn er fastur á
önglinum. Það er ekki neinn smálax,
sem gengur í þessa á í fyrstu göng-
unum, og við sáurn strax, að þessi,
sem nú kom í ljós, var vel vænn, sjálf-
sagt um 20 pund. Fyrst er eins og
hann sé hálfruglaður vegna þess,
hvernig flugan, sem hann hefur grip-
ið, hagar sér. Hún er ólík nokkrum
öðrunt hlut, er hann hefur þekkt áð-
ur. Það líður ekki á löngu, með snöggu
bragði syndir hann burt móti straumi
og við getum ekki fylgt honum eftir,
djúpt vatn og ófærir klettar hindra
það. En rétt efst í hylnum, um 100
metra burtu, stekkur hann alveg upp
úr vatninu, en hann gerir sig ekki
líklegan til að yfirgefa hylinn. Nú
snýr hann við og kemur til okkar
undan straumi, þjótandi eins og tund-
urskeyti. Við verðum að taka á allri
okkar kunnáttu til að ráða við hann.
Athafnasvið okkar takmarkast af
klettunum framundan og Miklagili að
baki, og margur laxinn hefur fengið
aftur frelsi sitt vegna þessara hindr-
ana. En þessi er vel fastur á önglin-
um. Eftir að margir metrar af sterkri
línu hafa verið dregnir inn finnur
veiðimaðurinn sambandið við hann.
Það þarf ekki að lýsa þessu nánar,
það hafa aðrir veiðimenn gert svo oft
áður. Það nægir að segja, að þessi
fiskur reyndist 22 og hálft pund og
mjög ánægjuleg sjón fyrir ákafan
veiðimann. Annar fiskurinn, sem
veiddist, var heldur minni, og var þá
haldið aftur heim á bæinn til kvöld-
verðar. Það gengur ekki að vera of
seinn fyrsta kvöldið. Það er gott að
koma heim, og húsfreyjan ber fram
alls konar góðgæti, sem hefur verið
geymt til þessa atburðar.
1 júní og júlí er á Norðurlandi 24
stunda dagsbirta og ef menn vilja, þá
er hægt að veiða þarna allan sólar-
hringinn, en við þetta er ekkert unn-
ið, og ég geri það aldrei. Svo er farið
í rúmið, en í rúmunum eru ekki ull-
arábreiður, heldur æðardúnsængur,
sem eru þægilegar, mjúkar og hlýjar,
en dálítið einkennilegt að liggja við
þær fyrir óvana.
Næsta morgun reynum við annars
staðar í ánni. Þar er nokkuð straum-
þungt og hyljir milli kletta. Þessir
hyljir eru djúpir og einn af þeim er
yfir 40 fet, en straumharðar grynn-
ingar á milli, uni 3 til 4 fet á dýpt.
Allir hyljirnir hafa bratta bakka eða
kletta öðrum megin, en hinn frægi
Surtur hefur kletta til beggja handa
og þar er aðeins hægt að veiða frá
einum stað efst. Hér er fiskurinn var
um sig. Ut í hylinn ganga tvö hvöss
klettanef og þegar fiskurinn bítur á,
syndir hann alltaf undan straumi,
niður fyrir þessa kletta, svo hann fer
úr augsýn. Þarna getur hann verið
um 100 metra í burtu, svo að veiði-
maðurinn veit varla hvað fram fer.
Sérhver fiskur úr Surti er því reglu-
legur happadráttur, jafnvel þótt hann
sé ekki nema ein lítil 5 pund á þyngd,
og rnargur fiskurinn tapast hér.
Venjulega orsökin er það, að línan
sargast sundur á klettunum, svo það
eru undur, að nokkur lax skuli nást
þarna. Þarna eru ekki færri en 15
hyljir í ánni niður og út frá bænum.
Og á þessum tíma árs eru 6 til 10
laxar, að jafnaði 14 pund, meðalveiði
á dag.
Þriðju eða neðstu veiðistaðirnir í
ánni eru nokkuð langt í burtu, svo
veiðimennirnir verða að fá sér hesta
til að komast þangað og heim aftur.
Þessir staðir eru mjög ólíkir hinum
straumhörðu klettahyljum ofar í ánni.
Nú rennur áin um flatlendi áður en
hún rennur út í Ishafið. Bakkarnir eru
lágir og úr möl. Þrjár þverár falla
þarna í ána og auka vatnsmagnið.
Þarna eru 7 góðir hyljir í ánni og eru
fjórir af þeim 200 metrar á lengd og
alls staðar er nóg vatn, hversu lengi
sem þurrkar liafa gengið. Það er hér,
sem hægt er að veiða sjóbirting í
ágústmánuði. Það er skemmtileg
íþrótt að veiða sjóbirtinginn, og hann
getur orðið uni 8 pund á þyngd. Þótt
það sé heldur leiður lestur að lesa
langar skýrslur um tölu og þyngd
þeirra fiska, sem aðrir hafa veitt, þá
verður að segja það, að á þessum
stað er meðalveiði á dag 12 laxar og
24 sjóbirtingar.
Fjórði veiðistaðurinn er í einni af
þveránum. Þótt þar sé töluvert af
laxi, þá eru þar aðeins þrír smáhyljir.
Það, sem merkilegt er við þessa smáá,
sem kölluð er Síká, er fegurð dalsins,
sem hún rennur um. Straumurinn hef-
ur grafið þarna 200 feta djúpt gil.
Þarna eru margir fossar og mikið um
villta fugla.
Árnar á Islandi eru erfiðar og þar
verður veiðimaðurinn að treysta á
sjálfan sig. Árnar eru eins og þær voru
áður en maðurinn kom að þeim, og
vonandi verður svo áfrarn, því að í
því er mestur yndisleiki þeirra falinn.
Ef tækifæri er til að heimsækja ts-
land, þá er það vel þess virði. En fyr-
ir þá, sem hafa hug á laxveiði, þá er
betra að gera samning þar um í tíma,
því það eru fáar ár, sem ekki hafa
verið leigðar og lítil líkindi að fá þær,
sem ekki hefur þegar verið samið um.
22