Samvinnan - 01.12.1970, Síða 81

Þetta er að mínu áliti ekki
lausn neins vanda. Kjaramál,
markaðsmál, rannsóknarmál
og leiðbeiningaþjónusta land-
búnaðarins eru mál, sem eru
hvert öðru tengd og verða þvi
að leysast með þvi að sjá þessi
mál í samhengi. Það verður að
minum dómi aðeins gert með
aukinni samvinnu. í stað þess
sem er í dag, að hver aðili
vinni út af fyrir sig öðrum
óháður. Það getur því vart ver-
ið um að ræða, að einn aðili
eflist á annars kostnað.
Bændur hafa misst sitt
stjórnmálalega vald, segir Þor-
steinn. En að mínum dómi
hljóta bændur þó að geta haft
vald, sem þeir ekki nota sér i
dag. Þar á ég við að þeir geti,
ef þeir vilja, haft miklu meiri
áhrif á leiðbeiningaþjónustu og
rannsóknarmál landbúnaðar-
ins. En þetta eru þættir, sem
hafa stöðugt meiri áhrif á
þróun og afkomu landbúnaðar-
ins. Að vísu nefnir Þorsteinn
ekki rannsóknarmálin í grein
sinni. Ég vona þó, að stór hluti
bænda geri sér ljóst, að land-
búnaðarrannsóknir eru stund-
aðar á íslandi i dag. Tengsl
þessara landbúnaðarrannsókna
við bændur eru þó það hörmu-
leg í dag, að hitt gæti vel
verið, að bændur vissu ekki
um þær.
Það er aðeins vonandi, að
lýsa bezt
Gerið samanburð
á verði og komizt
að raun um að þér fáið
14 UNITRA Ijósaperur í
stað 10 af öðrum gerðum.1
Utsöluverð í Reykjavík
UNITRA Ijósaperur
15- 25 - 40 og 60 vatta
— Allar stærðirnar —
Kr. 13.-/stk.
HEILDSÖLIIB1RG1IR AINNFIUTNINGSDEIL!
hinar vinnandi stéttir til sjáv-
ar og sveita beri gæfu til að
gera sér sem fyrst ljósa sam-
eiginlega hagsmuni sína. Til
þess verða þær að vakna af
áratuga dvala. Fólkið verður
að gera sér ljósa stöðu sína og
vald í þjóðfélaginu. Hinar
vinnandi stéttir eru þau öfl,
sem sameinuð geta stjórnað og
eiga að stjórna íslandi. Að fólk
geri sér þetta ljóst, er mikil-
vægara nú en nokkru sinni,
því að eins og t. d. Baldur Ósk-
arsson bendir á i grein sinni
eru efnahagsbandalög og auð-
hringar stöðugt stærri ógnun
sjálfstæði þjóða. Og núverandi
valdhafar á íslandi hafa sýnt,
að þeir eru veikir fyrir slíkum
fyrirbærum.
Jón Viðar Jónmundsson
Vollebekk
Norge
ísafirði, 22. nóv. 1970
Hr. ritstjóri.
Ritstjórn Samvinnunnar
hefir einatt endurtekið tilmæli
um að fá bréf til birtingar í
ritinu og hið sama hafa nokkr-
ir bréfritarar ítrekað.
Ekki er því að leyna, að ýms-
ir kaupendur Samvinnunnar
telja efnisval ritsins og niður-
röðun efnis óskemmtilegt og
lítt eða ekki í samræmi við
ætlunarverk ritsins. — Þeir
vilja, sumir, ríghalda sér í
gamla formið, þar sem nær
eingöngu var rætt um sam-
vinnumál, stundum á nokkuð
þröngu sviði, en þó ávallt mjög
læsilegu.
Ritstjórar Samvinnunnar
hafa og verið ritfærir vel, sum-
ir með ágætum, og sá siðasti
af þeim skóla, Páll H. Jónsson,
skrifaði jafnan mjög notalegar
greinar á blæfögru máli. En
þótt vel hafi verið sungið í
Samvinnunni á fyrri árum af
ýmsum góðum mönnum, verður
sama lagið ekki sungið til ei-
lifðarnóns, ef svo mætti að orði
kveða. — Mér duldist ekki að
hér yrði að skipta um efnisval
að nokkru og taka fleiri við-
fangsefni til meðferðar. Þetta
var því sjálfsagðara þar sem
ritið Hlynur hefir að miklu
leyti tekið að sér hin eiginlegu
innri mál kaupfélaganna og
S.Í.S.
Ég hefi sannfærzt um það æ
betur, að rétt var að breyta
Samvinnunni í svipað horf
og nú. Drap ég á þetta i april-
hefti Samvinnunnar 1968. Ann-
að mál er það, að lesendum
kunna að mislíka ýmsar grein-
ar, og það er alls ekki til-
gangur ritsins að gera öllum
81
L