Samvinnan - 01.06.1981, Blaðsíða 11

viðskiptamenn spurðu mig hvernig
dúnninn væri i ár eða báðu mig að
meta selskinn.
En smátt og smátt lærði ég þetta
allt og var á endanum orðinn ekki ver
að mér um þessa hluti en aðrir ibúar
á Djúpavogi.
• Ungt og eignalaust félag
— Árið 1949 gerist þú kaupfélags-
stjóri Kaupfélags Suðurnesja og flyzt
hingað til Keflavíkur. Hvernig var um-
horfs hér, þegar þú komst fyrir rúmum
þrjátíu árum?
— Aðkoman var nú ekki góð. Félagið
var ungt og eignalaust og hafði ekki
skilað hagnaði undanfarin ár. Þetta
voru geysileg umskipti fyrir mig, því
að ólikari félög en Kaupfélag Beru-
fjarðar og Kaupfélag Suðurnesja var
varla hægt að hugsa sér. Á Djúpavogi
skipti mestu máli að hafa vöruna til,
þegar fólkið þyrfti að nota hana. Hér
kom hins vegar sölumennskan til
skjalanna; það þurfti að ná i vörur
gagngert til að selja þær og fá inn
peninga, en um slikt var ekki að ræða
á Djúpavogi vegna fámennis.
Kaupfélag Suðurnesja var stofnað
út úr KRON hinn 13. ágúst 1945. KRON
hafði rekið tvær verzlanir í Grindavík,
eina hér í Keflavík og eina i Sandgerði.
Þegar Kaupfélag Suðurnesja var
stofnað sem sjálfstætt félag, yfirtók
það strax verzlanirnar í Keflavík og
Grindavík, en Kaupfélagið Ingólfur
hafði verið stofnað utan um verzlun-
ina í Sandgerði. Einnig var stofnað
útibú í Ytri-Njarðvík, en síðar stofn-
uðu Njarðvíkingar kaupfélagið Bjarna,
sem við yfirtókum 1963.
Ég hafði aðsetur i gamla verzlunar-
húsinu við Hafnargötu 30, sem KRON
byggði, og þar verzlum við enn. Fé-
lagið hafði gengið illa eftir að það
skildi við KRON, og aðalvandamálið
var stórfelld rýrnun. Margir héldu, að
aðeins væri um hnupl að ræða, en svo
í hinni myndarlegu byggingavöruverzlun Kaupfélags Suðurnesja, Járn og skip, hittum
við nokkra starfsmenn; talið frá vinstri: Hallur, Sveinbjörg, Alda, Sirrý, Gunnhildur.
Kristján Hansson, deildarstjóri á Hafnargötu 30.
F.rna Sverrisdóttir, deildarstjóri í vefnaðarvörudeild.
Áslaug Finnbogadóttir, deildarstjóri í Njarðvík.