Samvinnan - 01.06.1981, Blaðsíða 40

Landneminn í Látravík
Þótt hann væri
oftast fengsællsem
veiðimaður, var
hann ekki að sama
skapi fésæll.
viðureign sína við bangsa
Og er fyrsta vísan þannig:
..Skundaði um morgun
skothús á
skyldi að tófum hyggja.
ísbjörn þá einn eg sa
uppi á jaka liggja.“
ísbirnir eru sagðir vera
afar hraðsyndir, þó ekki séu
þeir nú beinlínis lagardýr.
Enda mun Jóhanni hafa
reynzt örðugur eftirróður-
inn, þegar björninn var
kominn í sjóinn. Að þvi lúta
eftirfarandi tvær vísur:
„Þreytti eg róðrar þá átak,
þreytu komst i vanda.
Einatt sá eg bjarndýrsbak,
brakþurrt upp úr standa.
Árar i kengjum átti þá,
upp nam fljótur spranga.
Skotið sendi aftan á,
ekki hýran vanga.
Hvorki hef ég heyrt né séð
þess getið, að faðir Jóhanns
eða aðrir forsjármenn hans
i bernsku og æsku hafi ver-
ið refa- eða grenjaskyttur,
en hvað sem um það er þá
virðist ugglaust, að hann
TIL NYRRA STARFA
Pétur Erlendsson hefurverið
ráðinn aðstoðarbankastjóri
Samvinnubankans, en hann
var áður skrifstofustjóri
bankans. Pétur er fæddur
14. ágúst 1929, sonur Erlend-
ar Ólafssonar og Önnu Jóns-
dóttur. Hann tók stúdents-
próf frá Menntaskólanum í
Reykjavík árið 1950 og lauk
viðskiptafræðiprófi frá Há-
skóla íslands 1954. Að því
loknu starfaði hann hjá
Eimskipafélagi íslands, en
hóf störf hjá Olíufélaginu
1957 og starfaði þar, unz
hann réðst til Samvinnu-
bankans í ársbyrjun 1965.
Eiginkona Péturs er Áslaug
Andrésdóttir og eiga þau tvo
syni.
Snæþór Aðalsteinsson hefur
verið ráðinn skrifstofustjóri
Samvinnubankans, en hann
var áður skipulagsstjóri
bankans. Snæþór er fæddur
30. apríl 1942, sonur Aðal-
steins Þórarinssonar og Ár-
nýjar Snæbjömsdóttur.
Hann lauk prófi frá Sam-
vinnuskólanum að Bifröst
vorið 1964, var siðan í
starfsnámi hjá Samband-
inu, en hóf síðan störf hjá
Samvinnubankanum haust-
ið 1966. Eiginkona Snæþórs
er Sædís Geirmundsdóttir
og eiga þau fjögur börn.
Margeir Daníelsson hefur
verið ráðinn forstöðumaður
hagfræði- og endurskoðun-
ardeildar Samvinnubankans
en hann var áður endur-
skoðandi bankans. Margeir
er fæddur 20. des. 1941, son-
ur Daníels Friðrikssonar og
Rósu Benónísdóttur. Hann
tók stúdentspróf frá Versl-
unarskólanum 1963, stund-
aði síðan nám við háskólann
í Kiel í sex ár og tók þaðan
próf í þjóðhagfræði 1970.
Hann hóf störf hjá Sam-
bandinu strax að námi
loknu. fyrst hjá búvörudeild
en síðan skipulagsdeild, uns
hann réðst til Samvinnu-
bankans í febrúar 1974.
Kona Margeirs er Unnur G.
Stephensen og eiga þau
tvær dætur.
hefur mjög ungur vanizt
og lært meðferð og notkun
skotvopna. Samanber um-
mæli hans í eftirfarandi
vísum:
„Ellefu nær ára var
eg hjá móðurbarmi.
Tvær eg deyddi tófurnar
í tóttarskothúsgarmi.
Gekk eg oft að græðisheim,
gerði slíkt að vana.
Sama árið selum tveim
eg sjálfur varð að bana.“
Þegar Jóhann var um sex-
tugt fór hann að tapa sjón,
og mun hafa misst hana til
fulls mjög fáum árum síðar.
Var um kennt refaveiðum
hans að vetrarlagi og öllum
aðbúnaði, i harðviðrum
norðurhjarans, hvort sem
það hefur nú verið fyllilega
réttmætt eða ekki. Þótt
hann hafi vafalaust oft ver-
ið fengsæll sem veiðimaður,
bæði á Gjögri og i Látravik,
var hann ekki að sama skapi
fésæll og líklega yfirleitt
lengstum frekar fátækur. en
þrátt fyrir það mjög greið-
vikinn, hjálpfús og manna
örlátastur. Börn þeirra
Látravíkurhjóna eru sögð
fjögur, þrír synir og ein
dóttir, er öll munu hafa ver-
ið fullvaxin úr grasi, þegar
faðir þeirra var orðinn al-
blindur í kringum árið 1897.
Um það leyti eða skömmu
síðar sækir Jóhann um lítils
háttar fjárstyrk til Alþingis,
3—400 krónur, i eitt skipti
fyrir öll, sem nokkra viður-
kenningu á 50 ára starfi
hans að eyðingu refa. En al-
þekkt er, að íslenzki fjalla-
refurinn hefur verið einn af
höfuðfjendum sauðfjár-
bænda, allt frá landnáms-
öld. Þegar styrkbeiðni þessi
var til umfjöllunar á Al-
þingi sumarið 1899, kom það
fram í ræðum þingmanna,
að Jóhann hefði með skot-
um og á annan hátt eytt
1000 refum á starfsævi sinni,
sem vera myndi einsdæmi
hér á landi að einn maður
ynni slikt afrek. Væri hann
því alls góðs maklegur, þess
40