Neisti - 20.05.1984, Síða 21

í ríkisstjórn eins og það sé halinn á Siles
Zuazo og blátt áfram löggilt fom og ný
mistök hans. Ef það tekur þátt í stjóm-
inni verður hún að framkvæma stefnu
þess.“
Verslunarráðið í Bólivíu var í upp-
námi yfir þessu og gaf út yfirlýsingar
þar sem fordæmdur var „anarkósyndi-
kalismi, sem reynir að stjóma landinu í
trássi við stjómarskrána“. Edwin Corr
sendiherra Bandaríkjanna bættist í
kórinn og sagði: „einkarekstur er
besta trygging lýðræðislegs skipulags.“
Siles bauð upp á málamiðlun sem fól
í sér að nokkrir forystumenn COB
færu inn í ríkisstjórn sem minnihluta-
aðili. COB hafnaði þessu og Siles neit-
að að verða við kröfum COB sem hann
sagði jafngilda alræði öreiganna.
Eftir þetta hefur Siles gripið til að-
haldsaðgerða aftur til að þóknast Al-
þjóðagjaldeyrissjóðnum. En hann er
ekki í sterkri stöðu til slíkra aðgerða.
Stjórn hans er afsprengi uppreisnar
lýðsins og félagslegur grundvöllur
hennar er verkafólk og bændur. Þess
vegna er útilokað að hann geti hafið
árásir á samtök vinnandi fólks.
Af sömu ástæðu tortryggja heims-
valdasinnar mjög þessa ríkisstjóm og
sama máli gegnir um ríkjandi stétt í
landinu og yfirmenn hersins. Þeir eru
samt ragir við að fara út í eitt valda-
ránið enn því þeir óttast að slíkt gæti
hleypt af stað fjöldamótmælum sem
engin leið yrði að stöðva. Þeir muna
ennþá að 1952 risu verkamenn og
bændur upp gegn gamla hemum og
höfðu sigur. Þá reynslu langar herfor-
ingjana ekki til að endurtaka.
Hægri öflin sem eru á móti Siles
vita líka vel að ástandið í nágranna-
löndum Bólivíu er ekki hagstætt til
að fara út í hemaðarævintýri og
valdabrölt.
Þegar haft er í huga hver sterk bar-
áttuhefð ríkir meðal almennings í
Bólivíu, hve öflug verkalýðssamtök-
in eru, hve vonbrigðin með ríkis-
stjóm Siles hafa orðið mikil og
hversu dýrmæta pólitíska reynslu
verkafólk og bændur hafa fengið á
liðnu ári er vel hugsanlegt að næsta
uppgjör endi með því að ríkisstjóm
verkalýðs og bænda setjist við
stjómvölinn.
Gamalt og nýtt lifir hlið við hlið í námum Bólivíu eins og víðar í hálfnýlendunum.
stjórn framleiðendanna. Úti í sveitun-
um settu bændur upp vegatálma til að
sýna samstöðu með námuverkamönn-
um.
Siles lýsti þessar aðgerðir ólöglegar
og úthrópaði þær sem „anarko-syndi-
kalískar" og brot á stjómarskránni.
Eftir tveggja mánaða þóf neyddist
hann til að skipa nýja stjóm í námu-
fyrirtækinu þar sem verkamenn höfðu
meirihluta.
Á meðan héldu bændasamtökin
þing sem krafðist þess að bændur ættu
þátt í gerð allra landbúnaðaráætlana
stjórnarinnar. Það samþykkti líka
ályktun þar sem lýst er yfir að í Bólivíu
sé ekki ennþá „raunverulegt lýðræði,
vegna þess að meirihluti bænda og
verkafólks taki ekki raunverulegan
þátt í afgerandi pólitískri ákvarðana-
töku.“
„Anarkósyndikalismi“
Snemma í ágúst kynnti verkalýðs-
sambandið fyrir forsetanum stefnuskrá
sína og lagði áherslu á mikilvægi henn-
ar með stórum kröfugöngum. Til við-
bótar fyrri kröfum um verkalýðseftirlit
krafðist COB nú þess að hafnað yrði
öllum viðræðum við Alþjóðagjald-
eyrissjóðinn, stöðvaðar yrðu greiðslur á
erlendum skuldum og verkafólk fengi
yfirgnæfandi þátttöku í öllum stofnun-
um sem fara með ákvörðunarvald
ríkisins. Forseti COB, Juan Lechin
lýsti yfir að „COB getur ekki tekið þátt
21