Neisti - 20.05.1984, Qupperneq 39

PIERRE
FRANK
LÁTINN
Pierre Frank fyrrverandi ritari
Trotskys lést í París í lok apríl.
Pierre Frank var í áratugi einn
helsti leiðtogi franskra trotskyista
og Fjórða Alþjóðasambandsins.
Hann hélt vakandi hefð hins bylt-
ingarsinnaða marxisma á erfið-
um tímum. Pierre Frank hefur
m.a. skrifað bók um sögu Fjórða
Alþjóðasambandsins. Við mun-
um síðar minnast Pierre Franks
sérstaklega hér í Neista, en Fylk-
ingin sendi skeyti í jarðarför
hans.
Pierre Frank, lengst til hægri, ásamt
Trotski o.fl. á eyjunni Prinkipo, þarsem
Trotski var í útlegð, árið 1933.
Baráttan...
Framhald af baksíðu
einnig það að setja fram og berjast fyrir
umbyltingarkröfum, sem tengja saman
mismunandi svið hinnar andkapítalísku
baráttu. Dæmi um slíkt er kjörorðið: At-
vinna en ekki sprengjur!
(9) Andstætt þróun mála í umheiminum
hefur baráttunni gegn heimsvaldastefn-
unni, hervæðingunni, hersetunni oa
veru íslands í NATO hnignað ht.. á
landi. Þetta undanhald á rætur að rekja
til svika Alþýðubandalagsins í hermál-
inu, og nokkurs ráðleysis í röðum her-
stöðvaandstæðinga í framhaldi af því.
Þá hafa Samtök herstöðvaandstæð-
inga ekki getað fylgt eftir kröfunni um
þjóðaratkvæðagreiðslu um herstöðv-
arnar og aðildina að NATO. Líklega hefði
kreppa hreyfingarinnar gegn hemum
og NATO orðið mun dýpri en raun ber
vitni ef ekki hefði það einnig gerst, að
Alþýðubandalagið hefir notað friðar-
hreyfinguna sem afsökun fyrir svikum
sínum í hermálinu, og reyntmeðtilvísun
til hennar að hefja til vegs almenna frið-
arumræðu og slagorð í stað hluttækrar
baráttu fyrir áþreifanlegum markmið-
um.
Þessi þróun gekk svo langt, að fyrir
landsfund SHA haustið 1982 voru uppi
raddir um að breyta grundvelli samtak-
anna, og gera úr þeim „friðarhreyf-
ingu“. Þessi viðhorf urðu þó undir, en
samtökin ítrekuðu stefnu sína um leið
og þau lýstu því yfir að þau væru reiðu-
búin til samstarfs við aðra aðila um af-
markaða þætti friðar- og afvopnunar-
mála. Eftir sem áður er Ijóst, að ýmsir
innan samtakanna ganga með „friðar-
hreyfingu" í maganum, og bera svo-
nefndar Miklatúnsaðgerðir vitni um það.
Af þeim má einnig draga annan lær-
dóm: Aðgerðirnar voru fámennar. (Ijósi
þess er allt eins líklegt, að tilraunir til að
ýta hinum áþreifanlegu baráttumark-
miðum SHA til hliðar, og taka þess í
stað upp almennt friðarhjal í samvinnu
við NATO-sinna og viðlíka borgaraleg
stjórnmálaöfl, geti orðið til þess að fæla
frá aðgerðum samtakanna þá her-
stöðvaandstæðinga sem hafa hingað til
fylkt sér undir merki samtakanna, án
þess að aðrir komi í staðinn.
(10) Samtímis undanhaldi SHA hefur
þjóðaratkvæðislínunni í raun verið ýtt til
hliðar. Þar kemur tvennt til. (fyrsta lagi
sætti þessi stefna nokkurri andstöðu í
upphafi einkum meðal tryggustu Al-
þýðubandalagsmanna, enda hefur
flokkurinn ekki haldið þessari stefnu á
lofti. í öðru lagi virðast sumir þeirra er
Ijáðu kröfunni um þjóðaratkvæði fylgi
sitt hafa litið svo á, að kröfunni væri
einungis ætlað að afhjúpa þingræðis-
flokkana og máttleysi þeirra í her-
stöðvamálinu. Þá hafa nokkrir stuðn-
ingsmenn kröfunnar einblínt á það,
hvað kunni að gerast ef til þjóðarat-
kvæðagreiðslu kemur, og ýmis vanda-
mál er þá munu koma uþp, og helgast
þetta að nokkru leyti af málflutningi and-
stæðinga kröfunnar sem snerist m.a.
um þetta.
Hér skortir m.ö.o. almennan skilning
á því, að krafan um þjóðaratkvæða-
greiðslu um herinn og NATO felur í sér
sjálfa baráttuleiðina í andófinu gegn
hersetunni og aðild íslands að Atlants-
hafsbandalaginu. Hún sprettur af því, að
hernum verður ekki hnikað án al-
mennrar fjöldabaráttu, sem skapar
meirihluta fyrir því meðal þjóðarinnar,
að hernum verði vísað á brott, og ísland
hætti þátttöku í hernaðarbandalagi
heimsvaldasinna. Þessi meirihluti verð-
ur einhvern veginn að koma fram og til
þess berjumst við fyrir þjóðaratkvæða-
greiðslu.
Aðdragandi hennar, leiðir til að afla
meirihluta og knýja fram þjóðarat-
kvæðagreiðslu skipta meira máli nú en
vangaveltur um framkvæmd hennar
þegar af henni verður. Hún er hið end-
anlega markmið—og í henni ætlum við
að sigra, og starf samtakanna hlýtur að
taka mið af því, að þetta er eina leiðin:
Þingræðisleiðin er ófær.
39