Andvari - 01.01.1906, Blaðsíða 64

58
Um þjóðf'undinn 1851.
son undir ákæru, af því að hann hefir upp á eigin
liönd, í banni stiptamtmannsins, yfirgefið embætti
sitt sem settur sýslumaður, og það verður eigi álitið,
eins og á stendur, að Christiansson geli haldið áfram
að þjóna land- og bæjarfógetaembættinu i Reykja-
vík, úr þvi stiptamtmaður lýsir því yfir, að hann
geti ekki vænzt neinnar aðstoðar frá honum sem
lögreglustjóra. Bæði það, hvernig hann kom
fram í skólamálinu, og svo nú, virðist gjöra það
nauðsynlegt, að honum sje vikið frá embætli með
eptirlaunumhc. Um þetta hvorttveggja er beiðzt álits
dómsmálaráðgjafans. Sama dag eru eptirrit af brjef-
um Trampes send til kirkju- og kennshnnálaráðgjaf-
ans og hann beðinn um álil sitt um, hvað eigi að
gjöra út af aðlörum andlegu stjettarmannanna á fund-
inum. Hinn 19. sept. svarar dómsmálaráðgjafinn,
sem þá var hinn nafnkunni lögvitringur A. W. Scheel,
og segir fyrst viðvíkjandi Jóni Guðmundssýni, að
það mundi að vísu mega höfða mál gegn honum, en
það sje eigi ráðlegt, því hann mundi að eins verða
dæmdur í sektir, en álítur, að alleiðingin af þessum
verknaði lians hljóti að verða sú, að liann verði eigi
settur eða skipaður í embælli. Um Christiansson
segir hann svo: »Hann er að vísu einn af þeim
embætlismönnum, sem stiptamtmaður getur um að
hafi beitt fortölum og sýnt æðisgenginn ákal'a í því,
að vinna gegn löglegum lilgangi stjórnarinnar, að
koma á hagfeldri stjórnarskipun fyrir landið. En
meðan það er ekki nánara sannað, í hverju þessar
fortölur og mótspyrna gegn stjórninni er falin, virð-
ist mjer það varhugavert að láta Chrisliansson sæla
ábyrgð fyrir það, og það því fremur, sem mjer virð-
ist ástæða lil þess að ætla, að stiptamtmaður Trampe
1) Hjer er átt viö »pereatið« og er of langl i þessari grein aö skýra
frá lilutdeild Cliristianssons i pví.