Andvari - 01.01.1906, Blaðsíða 101
Dr. Valtýr og embættisgjöldin. 95
bankans og Búnaðaríjelagsins, því að þeir fá laun
sín beint ur ríkissjóði Dana.
Dr. V. segir, að jeg vilji ekki telja laun eða
fastar tekjur presta með launabirði landsmanna.
Þetta er ósatt mál. Á 20. bls. greinar minnar í firra
sjest, að jeg tek með í reikninginn öll þau gjöld til
presta, sem hvíla á landsmönnum sjálfum, að upp-
hæð 66057 kr„ enn vil aflur fella úr þær preststekjur,
sem slafa frá kirlcjueignum. Þessar preststekjur (af
kirkjueignum) hækka ekki skatta landsmanna um einn
eiri og eru launabirðinni óviðkomandi. Pær eru
arfur islenskrar kirkju frá umliðnum öldum, og þar
sem doktorinn segir, að kirkjueignunum mætti verja
til annars enn í þarfir kirkju og kristindóms, þá ler
liann með rangt mál. Það væri að minni higgju
hvorki lögum samkvæmt nje siðferðislega rjett, og
engu hetra enn rán og gripdeildir, að svifta kirkjuna
þessum eignum, og er vonandi, að löggjafarvaldið
íslenska taki aldrei til slíkra óindisúrræða. Um liitt
getur dr. V. auðvitað ekki, að liann sleppir alveg
þéim prestgjöldum í Danmörkn, sem stafa frá kirkju-
eignum og frá einstökum gjaldendum og eru ekki
goldin úr ríkissjóði. Eftir því hefði liann líka átt
að sleppa slíkum preslgjöidum hja oss. Svona er
nú samkvæmnin hjá honum.
II.
Jeg kem þá að siðara ágreiningsatriðinu, saman-
burðimim á embœttisgjöldum vorum við samskonar
gjöld hjá Dönum og Fœreiingum.
Tökum þá first embœtlisgjöld Dana. í liinni
firri grein minni síndi jeg fram á það með skírum
og glöggum reikningi, hver þau væri eftir síðustu
Qárlögum, ef filgt væri líkum reglum og dr. V. hafði
filgl við útreikning embættisgjalda hjer á landi.