Andvari - 01.01.1906, Blaðsíða 83

Vegir og flutningar.
77
ar ganga. En þeir þurfa ekki að vera neitt verri
hjer en í öðruin löndum, og þeir eru mest brúkaðir
að sumrinu til, en þá geta þeir verið fullgóðir fyrir
ekki meiri umferð en um er að ræða.
Þeir, sem eru alveg óvanir að fara með vagn,
og hafa máske aldrei sjeð vagn nema á lögðum upp-
hleyptum vegi, eiga sem von er bágt með að gjöra
sjer rjetta hugmynd um hvar liægt er að koma
vögnum við. Yfirleitt er víst liægt að segja, að þar
sem fara má með klyfjaðan liest, þar má og fara
með vagn, ef ekki er þýfi, skorningar eða aðrar ó-
jöfnur til tálmunar. Víða má þess vegna fara með
vagna um tún og engjar án vega, og víða þarf ekki
að gjöra aðra vegabót en að skera burt þúfur, t. d.
á engjavegum, sem alls ekki þarf að nota nema að
sumarlagi. Og það er vonandi að túnin verði ein-
hverntíma svo sljettuð, að þar þurfi engum þúfuin
að ryðja burtu.
.leg þykist þess vegna vera 1‘ullviss um að hesta-
þöríin til heimabrúkunar muni hverfa al' sjálfu sjer,
þegar menn eru komnir upp á lag með að flytja
kaupstaðarílutning sinn á vögnum. En til þess að
kenna mönnum að brúka vagna, verða vegirnir að
koma í fyrstu.
Það er ekki heldur sama hvernig vagnarnir eru.
Hjer á landi sjást valla aðrir vagnar en tvíhjólaðir
(kerrur), og eru þeir að ýmsu leyti miður lientugir,
einkum þar sem mýrlent er eða laus jarðvegur.
Þunginn hvílir allur á tveim hjólum, og liggur í
hlutarins eðli, að vagninum er þá hættara við að
»liggia í« en ef sami þunginn skiptist niður á 4 hjól.
Kostir tvíhjólavagnanna eru lielzt þeir, að þeir
eru ljettir og þægilegir í snúningum, þótt ekki sje
vel sljetl undir; þar að auki eru þeir ódýrir. Af
þessuin ástæðum eru þeir hentugir við jarðabóta-