Spegillinn - 01.04.1951, Side 21

SPEGILLINN
57
í sambandi vlð Iokaaf-
greiðsluna , urðu harðar
orðahnippingar mijli Gísla
Jónssonar og Péturs Otte-
sens. Gísli bar Pétri skap-
ofsa á brýn. Pétur kvaðst
hins vegar ekki taka með
þökkum ne num áminning
um frá þingmanni Barð-
strendinga, er þekktur værj
að þvi að fleyta sér á þingí
með hroka Og gikkshætt;
til að hylja hundavaðshátt
inn.
AÐ SANNA MEÐ LÍKUM
!Ég skrapp ofan í Alþingi um daginn til að missa ekki af
tækifærinu svona rétt fyrir þingslit að sjá einu gripasýning-
una í bænum, sem haldin hefur verið síðan Thórólfi Smith
og Einari Pálssyni mistókst í Tívólí, sem frægt er orðið. Og
var það þó ekki af því, að þeir séu ljótari menn en aðrir, að
því er eftir þeim er haft, heldur af því að úr því að þar átti
að vera gripasýning, þá fannst mörgum sem þeir hefðu grip-
ið í tómt. En sem sagt, öðru máli var að gegna með Alþingi,
enda mun þar mörgum verðlaun vera veitt, þótt hljótt hafi
farið, enda flest númerin hin stæðilegustu og vel alin, ef frá
eru taldir Einar Olgeirsson og Skúli Guðmundsson. Og mun
það stafa af því, að frá öðrum streymir svo mikill orðaflaum-
ur, en hinum skáldskapur og brjóstvizka, að ekkert stend-
ur við.
En þarna var þá sem sé á döfinni eitt af stórmálum þessa
fræga þings, sem mun ekki standa að baki þingi Trúmanns
og Daða í Lake Success (Lake er komið af lack = að vanta,
þ. e. þingið, sem vantar success). Stórmálið var að sanna eða
að sanna með líkum að bifreiðastjórar hefðu óleyfilegt áfengi
í bifreiðum sínum. Sjónarmið neðr: deildar var bara að
sanna að bifreiðastjórar væru með nefnt óleyfilegt áfengi,
en sjónarmið efri deildar að sanna það sama með sterkum
líkum. Og var það jafnframt sjónarmið dómsmálaráðherr-
ans, sem að síðustu náði fram að ganga sem lög, því að hann
kvað það furðulegt þekkingar- og skilningsleysi varðandi eðli
og tilgang sannana, að sanna bara að bílstjórar hefðu með-
ferðis slíkt áfengi. Eðli og tilgangur sannana er einmitt að
sanna með líkum og helzt sterkum. Og er það auðvitað alveg
rétt, því að það er varla sanngjarnt að krefjast af bílstjórum
að sanna, að þeir hafi meðferðis ólöglegt áfengi. Hins vegar
finnst oss sönnu nær, að lögregla og aðrir lögboðnir þefarar
— því að aðrir kunna ekki að þefa af víni áður en þeir drekka
það — sanni, að brennivín bílstjóranna sé algerlega löglegt.
Það getur náttúrlega verið nógu erfitt að sanna, að það sé
löglegt stundum, einkum er líða tekur á nóttina, en vér höf-
um látið oss fortelja, að sönnunarskylda þessi hvíli hjá lög-
gæzlumönnum vorum samt, en ekki bílstjórunum. Sem sagt,
þá var þetta stói:mál afgreitt þannig til að gera það auðveld-
ara (eða flóknara, ef menn vilja heldur líta á það frá þeirri
hlið) að sanna það ekki, heldur sanna það með líkum, helzt