Spegillinn - 01.04.1951, Blaðsíða 37

SPEGILLINN
73
LISTAMANNASTYRKIR
Eftir Dúk & Disk
Þá höfum vér nú þegar fengið á oss stærsta viðburð árs-
ins: úthlutun listamannastyrkja. Enginn annar viðburður
kemur mönnum jafnmikið úr jafnvægi, jafnvel ekki strætis-
vagnaverkfallið (sem náttúrlega er ekki hægt að líkja við
meira en organiserað innbrot). Menn æsast og þembast eftir
þetta og verða allir eitthvað svo viðþolslStisir innan um sig.
Og öll þjóðin er þátttakandi í þessum innri líkamsjarðhrær-
ingum, nema kannske einhver sofandi selur í útsveitum, sem
þekkir ekki ferskeytlu frá hrossi. Líklegast er skýringuna á
þessu fyrirbæri að finna í því, að allflestir íslendingar (sem
eru skáld í laumi, sem kunnugt er) vona hálfgert í hjarta
sínu, a5.þessi óguðlega nefnd (ætli hún sé lifandi enn?) muni
hygla þeim einhverju fyrir hestavísu eða kannske klámvísu,
þó að þeir hinir sömu hafi ekki haft uppbyrð í sér að sækja
um styrkinn — grundvöllurinn er jú dálítið hæpinn. Vér
fengum heldur engan listamannastyrk og höfum vér þó skrif-
að manna mest um listir á árinu. Svona er óréttlætið.
Þunnust skelin yfir eldsumbrotunum mun hafa verið hjá
Helga Sæmundssyni, því að hann gaus allstóru gosi út af
þessu í Alþýðublaðinu. Líklega hefur Helgi einhverntíma
gert vísu, en er bara haldið niðri af stórskáldinu við hliðina
á sér — VSV. Jæja, Helgi fékk nú engan styrk, en hann var
annars ekki að skammast beint út af því. Vér getum því mið-
ur ekki verið sammála Helga. Hann segir t. d., að menn eigi
ekki að vera verðlaunaðir fyrir að þegja allt árið. En þar
skjátlast honum hrapallega. Nefndin er það miklu skarpari
en hann, að hún hyglar þeim einhverju, sem hafa verið svo
skynsamir að þegja. Aftur á móti er hún ekkert að veita þeim
Kristjáni frá Djúpalæk og Vilhjálmi frá Skáholti, af því að
þeir voru þeir asnar að fara af stað með bækur. Vér erum
Helga innilega sammála um, að bæði þessi skáld séu vaxandi
skáld og batnandi og standi ofar þeim Kára Tryggvasyni og
Helga Valtýssyni og jafnvel Filippíu (sem hafði vit á að
þegja) og séu sem sagt með hlutgengari skáldum okkar, ef
frá eru taldir Hannes Sigfússon og Sigfús Daðason og Loð-
inn og Tjörvi. (Skýring: Ofurlítil breytt tilvitnun úr Njálu.