Spegillinn - 01.04.1951, Blaðsíða 39

Snjóýta seitd til AkHreyrar ea stendnr el»u-
itiii saman aðgerðalans á hjdanrbakka
vegna reiptogs tveggja ríkisstofnanna
Sögur um Sport og Sportsmenn
Vér höfum að undanförnu látið of mjög undir höfuð leggj-
ast að geta sportsmanna vorra að góðu, sem vera ber. Það er
engin prentvilla, þó að vér skrifum „sport“ en ekki „íþrótt-
ir“. Oss finnst „sport“ miklu betra, samanber Sportsblaðið
og að gera þetta allt upp á sport, sem er klassisk setning í
málinu. Sportsmenn vorir reyna sig bæði í frjálsum íþrótt-
um (orðið minnir dálítið á frjálsar ástir, og getur þetta nátt-
úrlega verið skylt) og eins í knattspyrnu. Því hefur áður ver-
ið lýst í blaðinu, hvernig knattspyrna fer fram, og gerist ekki
þörf á að endurtaka það hér. Nú fer sport að sjálfsögðu mest
fram að sumrinu, en ef mönnum skyldi finnast óviðfeldið að
skrifa um sport að vetrinum, þá má minna á alla .jarðræktina
í útvarpinu í búnaðarþættinum og höfum vér því mjög gott
fordæmi.
Sport gengur sem sagt mest út á sport, það er sportlegt að
vera að þessu svona upp á sport, menn geta verið sportlega
klæddir o. s. frv. Hér eru fjögur knattspyrnufélög: K.R., sem
á ekkert skylt við Kristilegt félag ungra manna. Þá Valur og
Víkingur. Bæði þessi nöfn gæti maður hugsað sér að hefðu
staðið í Lögbirtingi. Auðvitað má maður ekki taka innihald-
ið alvarlega, þótt nöfnin séu falleg. Síðast: Fram. Til skýr-
ingar má geta þess, að það er ekki deild úr Framsóknar-
flokknum, því að það tapar oftast, hvað Framsókn gerir ekki.
Stundum er öllum þessum félögum hrist saman og búið til
úr þeim landslið eða úrvalslið til að tapa fyrir útlendingum.
íslenzkir knattspyrnumenn tala mikið um að okkur vanti
grasvöll — það standi íslenzkri knattspyrnu fyrir þrifum.
Vér héldum þó að nóg væri af grasi á íslandi. En hvað um
það, þess vegna tapa þeir og það þótt útlendingarnir, sem
einungis eru vanir grasi, komi hingað á mölina, sem íslend-
ingarnir eru vanastir. í millilandakeppni eru útlendingar oft
bornir út af vellinum nær dauða en lífi. Það er víst ákaflega
erfitt að þekkja útlending frá fótbolta. Þá klappa og áhorf-
endur mest fyrir Islendingum, þó að þeir tapi. Þetta er ný
og frumleg aðferð og sýnir mikla samúð með þeim, sem
minnimáttar er, og ætti að takast upp víðar.
Mikið er komið undir dómaranum og er yfirleitt ekki hægt
að sparka knetti svo löglegt sé, nema dómari horfi á. Dóm-
arinn verður alltaf að fylgjast með knettinum og verður því
að hlaupa jafnmikið og hinir samanlagt. Langbezt er fyrir