Stúdentablaðið - 01.12.1959, Blaðsíða 7

8TUDE KTABLAÐ
36. ÁRG. - 5. tbl. 1. DESEMBER 1959
ÁRNI GRÉTAR FINNSSON, stud. jur.,
formaður Stúdentaráðs:
ÁVAR P
■P\AG nokkurn í svartasta skammdeginu 1918
var íslenzki ríkisfáninn dreginn að hún í
fyrsta sinn fyrir framan Stjórnarráð landsins.
Atburður þessi var tákn mikilla tíðinda, en
hann fór ekki fram við mikla háreisti né stór-
fengleg hátíðarhöld. Drungi hvíldi yfir. Skæð
drepsótt var ný gengin yfir og hafði skilið eftir
sín sár. Á ytraborðinu virtist því engin birta
hvíla yfir þessum vetrardegi. Engu að síður
voru stór tíðindi að ske, atburður, sem varpaði
skærri birtu á framtíð Islands og gerði daginn,
1. desember, að einum eftirminnilegasta í sögu
þjóðarinnar. Island var að heimta fullveldi sitt
að nýju, og jafnframt var stofnun lýðveldis
tryggð eftir aldai'fjórðung.
❖
Sá stóri áfangi, sem náðist 1. desember 1918,
var árangur aldalangrar baráttu þjóðarinnar
fyrir endurheimtu frelsi. ísland hafði á sínum
tíma byggzt af mönnum, sem fremur kusu að
flýja til fjarlægrar eyjar, en að verða að búa
við kúgun og einræði í ættlandi sínu. Frelsis-
þráin hefur því verið frumeinkenni þjóðarinn-
ar frá árdögum. Á örlagastund glötuðu íslend-
ingar sjálfstæði sínu. í kjölfar þeirrar ógæfu
fylgdu dimmar aldir, tímar þverrandi þjóðlífs
og niðurlægingar. En þrátt fyrir alla eymd og
andstreymi, kulnaði frelsisneistinn aldrei út í
brjóstum landsmanna. Baráttan við hið erlenda
vald var að vísu oft harla vanmáttug og árang-
ursrýr, en þar kom að djarfhuga og framsækn-
um sonum þjóðarinnar tókst að hefja kyndil
frelsisins á loft að nýju. Eftir aldalanga áþján
sá íslenzka þjóðin loks bregða fyrir birtu af
nýjum degi. Eftir langan vetur átti þjóð vor
eftir að eiga sitt vor, vor frelsis og framfara.
I dag minnumst vér mannanna, sem með bar-
áttu sinni og þrautseigju færðu þjóðinni frelsið
að nýju og lögðu grundvöllinn að hinum nýja
tíma í sögu hennar. En minnugir skyldu menn
þess, að margar eru stoðir þær, sem fullveldi
og sjálfstæði þjóðar byggir á, og svigni einhver
þeirra eða bi'esti, þá er voðinn vís.