Fálkinn - 24.05.1961, Síða 30

Ryksugan -
Frh. af bls. 24
um úr með því að tengja slönguna við
blástursrörið.
Munið einnig, að soga allt ryk úr
burstunum með ryksugunni, áður en
þeir eru settir til hliðar.
Bili ryksugan, eigum við ekki að
reyna að gera við hana sjálf, heldur
láta fagmann annast það. Ryksugur eru
yfirleitt með kúlulegum og þarf þess
vegna ekki að smyrja mótorinn oft. Hins
vegar þarf á nokkurra ára millibili að
skipta um „kolin“, sem er líka fagmanns
vinna.
Með ryksugunni fylgja nokkur munn-
stykki, og er áríðandi að nota þau rétt.
Reglan er sú, að málmmunnstykki eru
notuð á mjúka hluti, en burstamunn-
stykkin á harða. Stóru munnstykkin
eru notuð á teppi og gólf, litlu munn-
stykkin á húsgögn og dýnur.
Færið munnstykkin kerfisbundið
fram og aftur, svo að ekkert ryk verði
eftir, farið ekki of hratt yfir, því þá
nær ryksugan ekki rykinu. Látið málm-
munnstykkin hallast ofurlítið, loft-
straumurinn verður þá sterkari og ryk-
sugan vinur betur. Séu teppin mjúk,
skal færa munnstykkin eftir því, sem
lóin liggur, en ekki á móti henni eða
á hlið. Þá vilja Ióhárin flækjast saman
og óhreinindin geta festst í þeim. Það
eykur slitið, en auk þess verður teppið
með þessu móti úfið og gljáalaust.
Á bólstruð húsgögn er notað minna
málmmunnstykkið, og rörmunnstykkið,
en á tréð notum við kringlótta bursta-
munnstykkið, sem einnig er notað á
óslétta fleti, t. d. lista. Dýnur er einnig
bezt að ryksuga með litlu munnstykki.
Gúmmunnstykkið er notað á mið-
stöðvarofna, bækur, rimlagluggatjöld,
kringum fætur á húsgögnum o. fl. Á
veggi er bezt að nota stóra burstamunn-
stykkið. Færið það upp og niður vegg-
ina, en ekkj þvert.
„Nei, ég reyki aldrei í rúminu,
Alvilda.“
30 FÁLKINN
Sumum ryksugur fylgii sprauta til
þess að dreifa möleyðandi vökva og
jafnvel málningu.
Geymið ryksuguna á góðum stað, haf-
ið hana ekki á hrakhólum. Bezt er að
vefja rafmagnssnúrunni utan um belg-
inn, og notið hana aldrei við önnur
rafmagnstæki. Munnstykkin er bezt að
geyma í þar til gerðum poka, sem auð-
velt er að bera með sér. Slönguna skal
hengja upp yfir 2 eða 3 króka eða tré-
snaga, svo að ekki komi brot í hana.
Agúrkur -
Frh. af bls. 25
inu og sykrinum. Hellt yfir agúrkurnar.
Kryddpokinn lagður ofan á krukkuna.
Lögurinn verður að fljóta vel yfir agúrk-
urnar,
tíundið yfir krukkuna, þegar lögur-
inn er orðinn kaldur. Tilbúnar eftir 2
—3 vikur, en eiga að geymast marga
mánuði í góðri geymslu.
Agúrkusalat til vetrarforða.
í 1 1 af ediki:
400 g sykur
80 g borðsalt.
Á hvert kg af agúrkum:
1 g benzósúrt natron.
Agúrkurnar burstaðar vel, skornar í
heldur þykkri sneiðar en venjulega í
salat. Edikið soðið með sykri og salti,
benzósúra natrónið leyst upp í 1/10
hluta þess, hellt saman við, kælt. Þegar
edikið er orðið kalt, er því hellt yfir
agúrkusneiðarnar, sem látnar hafa verið
í lítil glös. Edikið verður að fljóta yfir
agúrkurnar. Virðist þær ætla að fljóta
upp, verður að setja farg á þær. Bundið
yfir á venjulegan hátt.
Agúrkur frystar.
Agúrkurnar þvegnar og skornar í
sneiðar. Pakkað um í loftþéttar umbúð-
ir, eins og annað, sem frysta á. Þegar
þær eru notaðar í agúrkusalat, eru þær
látnar frosnar í edikslöginn. Munið, að
vatnið, sem rennur úr þeim, þynnir lög-
inn, svo hann verður að vera bragð-
sterkari en séu nýjar agúrkur notaðar.
A gúrku-tómat-salat.
1 salathöfuð
V2 agúrka
2 tómatar
2 sk. söxuð steinselja
2 harðsoðin egg
1 dl salatolía
2 msk. edik
V2 tks. pipar
V2 tsk. sykur.
Þvoið allt grænmetið vel. Klippið
salatið smátt, skerið tómatana í báta,
rífið agúrkuna á grófu rifjárni, klippið
steinseljuna. Blandið öllu grænmetinu
saman. Saxið eggjarauðurnar og hvít-
una hvert í sínu lagi.
Hristið saman salatolíu, ediki og
kryddinu. Hellt yfir grænmetið. Söxuð-
um eggjunum stráð yfir.
Agúrku-kfötsalat.
Leifar af soðnu eða steiktu kjöti
Kaldar, soðnar kartöflur
1 agúrka
hvítlaukur
1 tsk. sinnep
2 msk. edik
6 msk. salatolía
2 tsk. söxuð steinselja
1 msk. rjómi
1 tsk. salt
14 tsk. pipar.
Kjöt, kartöflur og agúrka skorið í
smáa, ferkantaða bita (því smærra, þeim
mun fallegra). Nuddið hvítlauk innan
í salatskálina og í skálina er svo hellt,
í þessari röð: sinnep, edik, olía, rjómi,
salt, pipar og söxuð steinselja. Hrært
vel í þessu, þar til komin er þykk salat-
sósa, sem í er blandað með tveimur
göfflum, kjöti, agúrku og kartöflum.
Borðað strax.
Agúrka fyllt með salati.
1 agúrka
100 g mayonies
1 harðsoðið egg
1 epli
1 gulrót
1 msk. hnetúr
Rækjur, steinselja.
Agúrkan þvegin og skorin í 5 cm
langa bita. Bitarnir holaðir út annars
vegar, svo að myndist litlir bikarar. •
Egg og epli skorið smátt, gulrótin rifin,
hneturnar saxaðar. Öllu blandað í may-
onnesiuna. Sett í agúrkubikarana.
Skreytt með rækjum og steinselju.
Galdraofsóknir -
Framh. af bls. 13.
hafi talið síra Jón galdramann, með því
að hann hafi af skörpu hyggjuviti og
viturleika gert það, sem fávíst fólk sé
gjarnt að eigna töfralist eða einkenn-
um hennar.“ Það má því telja víst, að
galdraorð fór af síra Jóni, þó að það
hafi stórlega aukizt, eftir að síra Eirík-
ur á Vogsósum varð þekktur fyrir
galdur, en hann var fóstursonur Arn-
arbælisklerks. Galdraorð fór af mörg-
um prestum á 17. öld og lentu nokkrir
í málum og voru kærðir fyrir galdur.
Síra Árni Jónsson á Hofi við Skaga-
strönd strauk í enskt skip árið 1680,
sakir galdra og kom aldrei meir til ís-
lands.
Jón sýslumaður greip til þess ráðs að
koma málinu í nokkurs konar sjálf-
heldu. Hann nefndi þar á þinginu tólf
manna dóm, eins og venja var í galdra-
málum. Skipuðu dóminn sex lögréttu-
menn og sex menn aðrir, auk sýslu-
manns. Lögréttumennirnir voru: Bene-
dikts Þorleifsson á Háeyri, Árni Páls-
son á Skúmsstöðum á Eyrarbakka, Álf-
ur Gíslason á Reykjum í Ölfusi, Jón
Gíslason, sennilega í Öndverðarnesi,
Gísli Álfsson frá Reykjum í Ölfusi og