Fálkinn - 18.09.1963, Qupperneq 34

panda dd toframaðurinn mikli
Jafnskjótt og varðmaður J,Innriheims“, eins og herra
Plútanus kallaði sig, ákvað að snúa aftur til hins
eðlilega heims, fór hann að vefja hinum víða frakka
sínum um gestina. „Hvers vegna þurfið þér að gera
þetta?“ spurði Panda og reyndi að losa sig. „Til að
flytja ykkur til ykkar heims,“ svaraði gamli maðurinn
óþolinmóður. „Hvert eigum við annars að fara? Heim
til ykkar? Nei... við skulum fyrst skreppa á rólegan
stað fyrir utan, þar sem minn innri maður getur vanizt
lífinu fyrir utan smám saman. Fyrir þrem öldum
heimsótti ég mjög vinaiegan lítinn stað, . sem . ;hét .
„Ströndin" og hánn er einkar kýrrlátur. Komið'
Burt!“ Eftir nokkrar sekúndur lentu Panda og Jolly-
pop, sem vöru vafðir inn í kápu herra Plútanusar, á
stétt kaffihúss á litlum stað. Til allrar óhamingju
eiga sér stað breytingar á þrem öldum. Nú var
„Ströndin“ velrekið kaffihús, sem virðuleg kona, frú
Henrietta rak, en þar var alls ekki rólegt...
Það var mikið uppistand meðal gestanna á stéttinni
fyrir utan „Ströndina“, þegar Panda, Plútanus og
Jollypop birtust þar. Sumir skriðu undir borð, en
aðrir tóku til fótanna. „Viðstaddir virðast vera undr-
andi á því, hvernig við komum,“ sagði Jollypop.
Hinn aldni Plútanus virti fyrir sér óðagot og flaust-
ur þeirra með miklum áhuga. Því næst stóð hann á
höfði til að fá betra útsýni. „Hið ytra er þessi staður
skelfing kjánalegur,“ sagði hann áhyggjufullur. „Hvað
gerir maður hér?“ „Þetta er kaffihús,” útskýrði
Panda. „Staður, þar sem maður fær sér hressingu.“
„Nú sé ég hvað um er að vera,“ sagði Plútanus og
kinkaði kolli, þrátt fyrir þá staðreynd, að hann stóð
á höfði. „En við skulum ekki skera okkur úr. Við
skulum líka fá okkur hressingu." ... Með nokkrum
dularfullum hreyfingum framleiddi hann margar af
hinum súru sítrónum, sem honum virtist finnast svo
hressandi...
Panda, Plútanus og Jollypop settust niður við litla
borðið á stétt kaffihússins „Strandarinnar11 innan um
hrúgur af sítrónum, sem Plútanus hafði pantað á svo
dularfullan hátt. Yfirþjónninn, Jósep söngfugl hallaði
sér yfir hlaðið borðið eftir að hann hafði náð sér.
„Viðskiptavinunum leyfist ekki að koma með sín
eigin matföng,“ stundi hann. Forvitnir kaffihúsgestir
fóru að dæmi hans og umkringdu þremenningana.
„Þetta var mitt borð,“ tautaði einn. „Ég var búinn
að panta ís.“ „Það er ekki kurteisi að standa á höfð-
inu á borðinu,“ sagði annar. Þegar lætin stóðu sem
hæst, vafði Plútanus skyndilega frakkanum sínum
um Panda og Jollypop. „Það er tómt brjálæði hér
fyrir utan,“ sagði hann með rámri rödd. Ég þoli
þetta ekki lengur. Komið, vinir, ég skal flytja okkur
til kyrrláts staðar í YtriheimL“
FÁLKINN