Fálkinn - 17.02.1964, Qupperneq 28

Paþanar
Framh. af bls. 25.
pakistanska flughersins. Banda-
ríkin hafa þar flugstöð eins
og víðar cg mun hún — ef ég
man rétt — eitthvað hafa kom-
ið við sögu njósnaflugvélanna
frægu, sem hvað mest ýfðu
skap Krústjovs á Parísarráð-
stefnunni forðum daga.
Himinninn er heiður að
vanda, fjöllin ber og gróður-
laus, stórskorin og eyðileg.
Vart er nokkurs staðar sting-
andi strá að sjá, en einhvers
staðar hlýtur gróður að vera
einhvern hluta árs, því að til
mannabústaða sést þó á stöku
stað. Við rætur skarðsins er
fyrsta vegabréfsskoðunin við
gamla herstöð og háreista kast-
alabyggingu, sem enn er í fullri
notkun og vel við haldið. Er
ofar dregur í skarðið, má sjá
meira og minna uppistandandi
kastala og virki, sem hafa verið
yfirgefin. Einhver s^'k bygging
á nærri hverri hæð og hverjum
tindi.
Vegurinn, sem Bretar lögðu
é sínum tíma, er vel lagður
og malbikaður jg liggur ýmist
niðri í grýttum gilbotnum, uppi
í háum hlíðum eða grafinn inn
í þverhnýpt björg. Á einstaka
stað, þar sem einhvern gróður
er að finna, eru lítil þorp eða
örfá hús, sem öll eru með ein-
kennum Papana. Á einum stað,
þar sem skarðið er einna hæst,
er komið að gríðarstóru kast-
stöð Breta í skarðinu og er nú
alavígi, sem lengi var aðalher-
notað af pakistanska hernum.
Ljósgul byggingin er rammger,
stílfögur og tignarleg að sjá,
þar sem hún stendur hátt með
víðu útsýni til suðurs og norð-
urs, en með klettóttar, háar
fjallahlíðar í nokkurri fjarlægð
til vesturs og austurs. Hér eru
mörg heillandi veðfangsefni
fyrir ljósmyndara, en bíllinn
stanzar sárasjaldan og mynda-
tökur eru bannaðar, líklega af
hernaðarástæðum.
Samkomulag Afgana og Pak-
istana hefur ekki verið gott.
Þar til fyrir nokkrum mánuð-
um hafði skarðinu verið lokað
um langan tíma vegna missætt-
is og landamæradeilu milli ríkj-
anna. Indverjar og Kínverjar
eru ekki þeir einu, sem deilt
hafa um landamærin á þessum
slóðum. Áður fyrr takmörkuð-
ust landamæri við byggð og
um eyðilönd hirti enginn. Nú
hefur það breytzt og deilt er
eða jafnvel barizt um háfjöll
' og jökla.
Afganskir póstbílar, þ. e. á-
28 FÁLKINN
ætlunarbílar, eru verðugir
nokkurra orða. Póstbíllinn milli
Peshawar og Kabul er að jafn-
aði í sérstökum gæðaflokki, en
í þetta sinn var þó á leiðinni
einn af hinum venjulegu vögn-
um, sem hvorki bera tegund
né nákvæma árgerð utan á sér.
Gripurinn var gamall með
hörðum sætum og hurðum, sem
ekki voru gerðar meiri kröfur
til en svo, að þær héngu á. Sér-
stakur — vafalaust nauðsyn-
legur — aðstoðarbílstjóri var
meðferðis og hélt sig við aftur
hurðina. Virtist aðalskylda
hans sú, að bera í hendi klump
einn mikinn með haldi á,
bregða sér út með klumpinn
í hendi, er bíllinn stanzaði, og
stinga þá þessum nauðsynlega
grip framan eða aftan við ann-
að afturhjólið eftir því sem við
átti hverju sinni. Rúður voru í
flestum gluggum og sæti í
hálfu bílhúsinu. Aftari helm-
ingur þess var ásamt þakinu
ætlaður undir farangur eða
farþega eftir ástæðum. Há-
marksfjöldi farþega er enginn
með bílum í Afganistan. Meðan
farþegarnir tolla inni, ofan á
eða utan á og bíllinn ber allt
og alla, fá allir far. f þetta
sinn voru farþegarnir, sem bet-
ur fór ekki, margir. Komumst
við í byrjun öll fyrir í þröng
sætin, nokkrir afganskir bænd-
ur vafðir túrbunum og herða-
sjölum, fjórir mgir Frakkar,
þar af ein stúlka, og svo einn
kaupmaður frá Peshawar.
Loks eftir umfjögurrastunda
akstur um umferðarlítinn veg
milli hrikalegra fjalla komum
við að landamærum Pakistan
og Afganistan. Þar er þröngt
á milli þverbrattra fjallahlíð-
anna, kastalar og vígi sjást á
hverjum nálægum tindi. Nota-
lega svalt var orðið í lofti, þótt
sól væri enn hátt á himni. Hæð-
in sagði til sín.
Vegabréfs- og farangursskoð-
un okkar Evrópumannanna
fimm tók ekki langan tíma. En
meðan við biðum eftir hinum
farþegunum var okkur boðið
inn í vistlega biðstofu, þar sem
við rákum augun í stóra aug-
lýsingu uppi á einum veggnum
ritaða á ensku og frönsku.
Þarna stóð listi blaða og bóka,
sem bannað er að flytja inn í
landið. Ég man ekki lengur
nema fátt eitt: Elskhugi lafði
Chatterley, eitt eintak afNews-
week, Urdu-English Dictionary,
ýmis indversk og pakistönsk
blöð, nokkrar bækur um upp-
runa og sögu trúarbragðanna
og Veraldarsaga H. G. Wells.
Loks eftir fimm tíma bið
Framhald á bls. 31.
Þessi þrjú fengu Oscarsverðlaun fyrir þessa myndt
Leikstjórinn Richard Brooks Burt Lancaster og
Shirley Jones.
Sharon (Jean Simmons) og Elmer Gantry (Burt
Lancaster).
Musterið mikla stendur í Ijósum logum og allir
flýja til að forða lífi sínu.