Draupnir - 01.05.1893, Page 209
20Í)
,,Til gamans! Jeg man ekki epir neinu, sem
gaman er að“.
,,En spilin?“
„Spilin!" tók biskup upp eptir honum. ,,Jeg
hefi nú um stundarsakir staðið í vlngarði drottins
míns, og gleyrnt þeirn".
„Skáktafl þá“.
,,Skáktafl“; biskup hugsaði sig um. „Já, við
skulum reyna, hvernig það gengur".
þ>eir reistu þá upp taflið og tefldu lengi stein-
þegjandi, þar til Árni rauf þögnina og sagði:
,,Ertu nú búin að gleyma öllu, sem að lífinu
lýtur?"
Biskup brosti. „Jeg er í eins konar millibils-
ástandi", sagði hann.í
„Vorkunn er þó þú berir söknuð í hjarta þínu
eptir þvílíkan missi", sagði Arni.
Biskup leit blítt til hans og sagði: |>að leynist
ódauðleikans frjóefni í ástinni; þeir vinir vorir,
8em hafa verið slitnir úr fangi voru og gróðusettir
hinum megin grafar, draga anda vorn smámsam-
au til sín eins og segullinn járnið".
„Hvað mun koma til, að vjer erum svo opt
sviptir því, sem oss er kærast?" sagði Arni.
Biskup hugsaði sig um og sagði: „Til hvers
Væri að taka það frá oss, sem 03S þykir ekkert
Um vert? |>að kemur svo margt fyrir á mótlætis-
dögunum, sem einungis snertirjsamband vort við
guð". í lægra róm sagði hann: „Allt kemur
uiður í sama staðnum. Jeg giptist ungri konu,
eu dey þó barnlaus".
14