Draupnir - 01.05.1893, Síða 302
302
Aristóbúlusi og Antigónusi, fyrir umsátursliðið-
f>röngdu þeir svo að henni, að sultur varð œrinn
og átu bæjarmenn alls konar æti. Sóttu þeir þá
liðveizlu til Antíókusar, er kallaður var Aspendíus1.
Kom hann skjótt með lið nokkurt. 'En þeir börð-
ust við hann og eitu til Skythopólisborgar. Og er
þeir máttu eigi ná honum, fóru þeir aptur til
Samaríu og hjeldu fram umsátri, þar til er þeir
unnu að lyktum og brutuvið velli, en fluttu borg-
armenn í þrældóm. Við það dirfðust þeir og hugðu
á meiri hamingju. Hjeldu þeir því aptur til
Skythopólis og unnu hana skjótt, og skiptu með
sjer landinu, er liggur við Karmelsfjall. f>eir Jó-
hannes fengu við sigur þennan uppgang mikinn,
og tóku nú laudsmenn þeirra að öfunda þá og
gjöra uppreist. Varð hún helzt til fjölmenn, og
fóru þeir fram, þar til er Jóhannes barðist við þá
og setti DÍður. Gekk Jóhannesi eptir það allt ham-
ingjusamlega, og andaðist hann, eptir er hann
hafði yfirvald haft í þrjá vetur hins þriðja tugar.
Atti hann eptir fimm sonu. Má telja hann einn
hinn hamingjusamasta mann, og þurfti víst eigi
að klaga skort hamingjunnar, því að eigi hafði
hann að eins þrenna tign, fyrst, að hann rjeð
þjóð sinni sem konungur, annað, að hann hafði
höfuðprestsdóm, og hið þriðja, að hann var spá-
maður, því að guð mælti við hann’og birti hon-
1) Hans rjetta auknafn var Kysikenus (sjá Gyðinga
s.), en Aspendiue. eða rjettara: Aspoudus, var hann
því kallaöur, aö liann átti jafnan í ófriði við Antiókus
Hripus (bjúgnef), hálfbróður sinn, um ríki á Sýrlandi.