Iðnneminn - 01.10.1993, Qupperneq 64

HUNDRAÐ ÁRA LÖGGJÖF UM IÐNNÁM
skyldum sínum eða ef hann hleypur burt frá náminu á
hann að greiða meistaranum skaðabætur.
Þokast í átt aZ> nútímanum
Segja má að með lagasetningunni 1927 sé mörkuð sú
stefna sem gilti um iðnfræðslu í hart nær hálfa öld. Ymsar
breytingar voru svo gerðar á þessum lögum þangað til ný
heildarlöggjöf um iðnfræðslu var sett. Ekki voru allar þær
breytingar að skapi iðnnema eða samtaka þeirra, en í heild
má þó fullyrða að þær stefni í eina átt: aðstaða iðnnema er
bætt hægt og bítandi. Ef nefna ætti einn þingmann öðrum
fremur, sem sérstakan áhugamann um iðnnám, á fjórða og
fimmta áratugnum, þá kemur nafn Emils Jónssonar
verkfræðings, og þingmanns Alþýðuflokksins í
Hafnarfirði fyrst í hugann. Hann hafði kynnt sér þessi mál
erlendis og það kom í hans hlut að hafa forgöngu um
breytingar, bæði á meðan hann var óbreyttur þingmaður
og eftir að hann var orðinn ráðherra atvinnumála í
Nýsköpunarstjóminni árið 1944 og raunar síðar. Hann
hafði allgott samband við iðnnema og samtök þeirra, bæði
fyrir stofnun INSÍ og eftir stofnun þess. Hann flutti meðal
annars ítarlegt erindi um stöðu iðnaðarmannsins í
þjóðfélaginu á vegum sambandsins sem birt er í 1. tbl.
Iðnnemans árið 1949.
hágé
2. tbt. 45. árg. 1984
lAiiiæiiiinii
löhnemasamband
íslands
40 ára

i
gmm R f %
Iðnneminn, 2. tbl. 1984. Með
aukinni tœkni og velmegun
fjölgaði iðngreinum og þjón-
ustugreinar komu til sögunn-
ar.
64