Vaka - 01.12.1929, Qupperneq 141

. VAIÍA ,
ÍUTFREGNIH.
395
því. Mér þykir líklegt, að Jakob haí'i byrjað þessa sögu
glottandi, eins og nafnið bendir til, ætlað að leika sér
að Dýrrin eins og köttur að mús. En með veiltleika
sínum sigrar hún, vekur riddaralegar tilfinningar í
brjósti hans, og bæði vaxa við sögulokin og sýna sitt
mannlegasta eðli. Því að kaldranaskapurinn er ekki að-
al Jakobs Thorarensens. Hitt mun sönnu nær, að hann
sé manna viðkvæmastur, svo viðkvæmur, að lionum
hafi sjálfum þótt nóg um og heldur kosið að brynja
sig með grálegu glotti að hégórna lífsins en bera
klökkva sinn út á stræti og gatnainót. En héðan af er
honum ekki hætt við neinum voluskap, þó að hann
verði nokkuru örlátari á tilfinningar sínar. Og þessi
bók bendir til þess, að með nýju listarformi sé hann
Iíka að ryðja sér braut til auðugra og dýpra skilnings
á þeim rökum lífsins, sem ekki verða fundin, nema
maðurinn sé a I I u r í leitinni.
S. N.
MÝNDIR ÚR MENNINGARSÖGU ÍSLANDS Á LIÐN-
UM ÖLDUM. Útgefendur Sigfús Blöndal og Sigurður Sig-
tryggsson. Reykjavik 1929.
Útgefendur rits þessa hafa safnað saman í því nokk-
uð á annað hundrað myndum, er lúta að ýmsum þátt-
um i menningu þjóðarinnar frá landnámstíð og allt
fram á fyrri hluta 19. aldar. Eru þar myndir og upp-
drættir af húsurn og húsaskipun, húsgögnum og verk-
færum, fatnaði, vopnum og kvenskrauti, hofrústum,
kirkjum og kirkjugripum, handritum, bókaprenti og
bóltbandi, hljóðfærum, þingstöðum, skipum, verzlunar-
stöðum, ferðalöguin og reiðtýgjum, dysjum og jarðar-
förum. Má af þessu vfirliti sjá, að víða er kornið við í
bókinni. Myndirnar eru sumar myndir af forngripum i
Þjóðmenjasafninu og í erlendum söfnurn, aðrar eru
teknar úr gömlum handritum íslenzkum og úr erlend-
um ferðabókum um ísland. f inngangi að ritinu gefa
útgefendurnir stutt, en skilmerkilegt og fróðlegt yfirlit
yfir íslenzkar menningarmenjar frá liðnum öldum, og
aftan til við bókina eru skýringargreinar um hverja ein-
staka rnynd. Bókin hefir því að geyrna mikinn fróðleik
um menningarsögu vora auk myndanna. Prentun og
pappír er hvorttveggja mjög vandað. Bókin er öll hin