Tímarit iðnaðarmanna - 01.12.1966, Blaðsíða 23

Fimni reykvískir þingfulltrúar. F. v.: Gísli Olafsson, bakaram
Sigurður Brynjólfsson, bílamál.m., Haraldur Þórðarson, bifrsm.,
Gunnar Björnsson, bifr.sm. og Haukur Friðriksson, bakaram.
að enginn vafi væri á því hvað henni tilheyrði og
einnig kvaðst hann draga í efa, að garðyrkjubændur
mundu reyna að fá starfsgrein sína viðurkennda sem
iðngrein, þótt umsókn skrúðgarðyrkjumanna yrði sam-
þykkt. Kristinn Magnússon tók til máls og skýrði
nánar afstöðu sína, en hann hafði skilað séráliti í
skipulagsnefnd. Hann sagði, að skrúðgarðyrkja væri
orðin nauðsynleg til endanlegs frágangs bygginga og
skipulags borga, og mætti því telja hana eina grein
byggingaiðnaðarins. Gísli Ólafsson ræddi málið og
hvað það fráleitt að Iðnþingið samþykkti umsókn
félagsins. Sagði hann, að erindið hefði mjög breytzt
að ytri umbúnaði síðan það kom fyrst fram á Iðnþingi
en efni þess væri hið sama. Síðan bar hann saman störf
garðyrkjumanna og mjólkur- og kjötiðnaðarmanna og
sagði hann að ræktun jurta gæti aldrei talizt iðnaður
og lagðist gegn því að erindi félagsins yrði samþykkt.
Sigursteinn Hersveinsson benti á að Iðnþing hefði ekki
vald til lokaákvörðunar um þetta mál, heldur væri
það eingöngu ráðgefandi aðili. Hann sagði það vera í
allra þágu að skrúðgarðyrkja yrði lögvernduð, því að
með því móti yrði komið í veg fyrir að fúskarar réðu
of miklu um skipulag garða og borga. Hann taldi, að
enda þótt Iðnþingið mundi fella umsóknina enn einu
sinni yrði hún vafalaust samþykkt af ráðuneytinu og
yrði það óhjákvæmilega til að Iðnþing missti talsvert
af virðingu sinni. Óskar Hallgrímsson gaf ýmsar upp-
lýsingar um tilhögun á garðyrkjunámi og iðnnámi al-
mennt í Danmörku. Hann sagði að garðyrkjunám þar
í landi skiptist í fimm greinar og væri nám í öllum
greinum 4 ár. Hann sagði að aðalatriðið væri að þjóð-
félaginu væri nauðsynlegt að menn fengjust ekki við
ákveðin störf nema þeir hefðu viðeigandi nám að baki
og væri því eina svarið að viðurkenna skrúðgarðyrkju
sem iðngrein. Gísli Ólafsson tók aftur til máls og
kvaðst vilja taka það fram að hann teldi menntun
iðnaðarmanna ekki misboðið með því að bera hana
saman við menntun garðyrkjumanna og kvað það
þjóðfélaginu í hag að garðyrkjumannamenntunin yrði
sem mest og bezt. En það væri hægt að tryggja með
öðru móti en með því að gera hana að löggiltri iðn-
grein. Þór Sandholt ræddi um hve erfitt væri að fá
byggingaiðnaðarmenn til að ganga frá lóðum og sjá
um garða og væri því nauðsynlegt að löggilda skrúð-
garðyrkju sem iðngrein. Hann taldi að nám garðyrkju-
manna væri að sumu leyti mjög hliðstætt námi í öðr-
um iðngreinum og sagði, að við þyrftum í framtíðinni
í vaxandi mæli á garðyrkjumönnum að halda og væri
lögverndun tvímælalaust til að efla iðngreinina. Ingvar
Jóhannsson minntist á atvinnuvegaflokkun og taldi
hana mjög villandi á ýmsum sviðum svo og skýrslu-
gerðir um atvinnuvegina á Islandi, og yrði það ekki til
að gera þessi mál einfaldari ef skrúðgarðyrkja yrði
löggilt sem iðngrein. Árni Brynjólfsson taldi, að sam-
þykkt umsóknar félagsins mundi ekki skaða neina
iðngrein cn yrði hins vegar Iðnþingi bæði til sóma og
hags og gæti orðið heilli stétt til gagns. Tómas Vigfús-
son tók aftur til máls og kvaðst vilja leiðrétta það, sem
komið hefði fram, að stjórnin hefði lítið unnið að
þessu máli, en kvað þvert á móti að til þess hefði verið
varið talsverðum tíma. Síðan gerði hann ýmsar at-
hugasemdir við ummæli fyrri ræðumanna. Síðan voru
álit skipulagsnefndar borin undir atkvæði. Álit meiri-
hluta var fellt með 45 atkvæðum gegn 21, en álit
minnihlutans, þar sem mælt var með því að skrúð-
garðyrkja yrði löggilt sem iðngrein, var samþykkt með
svipuðum atkvæðamun.
Þá var tekið fyrir álit allsherjarnefndar um inn-
flutning og tollamál og hafði Þórir Jónsson framsögu.
Umræður urðu engar og var tillagan samþykkt sam-
hljóða. Þá var tekið fyrir álit fjármálanefndar um að-
stöðugjald á iðnfyrirtæki og hafði Bragi Hannesson
framsögu og lagði nefndin til að málinu yrði vísað til
Landssambandsstjórnar til athugunar. Engar umræð-
ur urðu um þessa tillögu, og var hún samþykkt sam-
hljóða.
Þá las þingforseti upp skeyti frá hr. Ásgeiri Ásgeirs-
syni, forseta Islands, með árnaðaróskum til Iðnþings.
Síðan tók Tómas Vigfússon til máls og skýrði frá hag
og rekstri Iðnlánasjóðs á síðasta ári. Ennfremur gerði
hann lauslega grein fyrir störfum milliþinganefndar
um fjáröflunarmál Landssambandsins, og bar fram
tillögu um að nefndin fengi að starfa áfram milli
þinga og var sú tillaga samþykkt samhljóða. Einnig
var samþykkt að senda iðnaðarmálaráðherrafrú blóm-
vönd fyrir ágætar viðtökur kvöldið áður. Þá var tekið
fyrir álit allsherjarnefndar um verðlagsmál og hafði
Bjarni Björnsson framsögu. Siguroddur Magnússon
gerði tillögu um orðalagsbreytingu, og var álit nefnd-
arinnar samþykkt með orðalagsbreytingu. Málaskráin
var nú tæmd og umræðum um öll mál lokið.
Forseti Landssambandsins, Vigfús Sigurðsson, tók
til máls og afhenti Kristni Vigfússyni, Selfossi, heið-
ursmerki iðnaðarmanna úr silfri fyrir frábær störf í
TIMARIT IÐNAÐARMANNA
79