Tímarit iðnaðarmanna - 01.12.1966, Blaðsíða 37
MINNING
ÁGÚST MARKÚSSON
VEGGFÓDRARAMEISTRARI
F. 30. júlí 1891 . D. 30. des. 1965
Þann 30. des. s. 1. andaðist Ágúst Markússon, vegg-
fóðrarameistari, á 75. aldursári og var útför hans gerð
6. janúar s.l. að viðstöddu fjölmenni.
Þótt nokkur tími sé liðinn frá andláti hans, langar
mig til að minnast hans með nokkrum orðum.
Með Ágústi Markússyni er genginn mætur og góður
iðnaðarmaður. Hann var á meðal þeirra tólf fyrstu
veggfóðrara, er stofnuðu félagssamtök veggfóðrara-
meistara þann 4. marz 1928.
Ágúst tók virkan þátt í stofnun og uppbyggingu fé-
lagsins frá fyrstu tíð og hafði mikinn áhuga á velgengni
þess til síns endadægurs. Vildi hag þess sem mestan og
vildi að staðið væri fast á þeim hagsbótum og viður-
kenningu er stéttin hefur öðlazt á umliðnum áratugum,
að hún væri vel virt og vaxin hlutverki sínu miðað við
þróun þá, er nú á sér stað í okkar vaxandi iðnaðarþjóð-
félagi nútímans.
Ágúst var listhagur maður í öllum störfum, sem
aldrei staðnaði í starfi eða hugsun, hann var leitandi
hugur. Og þannig lít ég á að góður iðnaðarmaður eigi
að vera, alltaf að læra og þroska sig í starfi frá fyrstu
ungu dögum allt til enda starfs.
Ágúst heitinn gegndi fjölmörgum trúnaðarstörfum
fyrir félag sitt og stétt, var formaður um skeið, ritari
fjölmörg ár og fyrsti fulltrúi félagsins í Iðnráði. Þá
var hann í fyrstu prófnefnd fyrir stéttina og formaður
hennar í fjölda ára, þar vann Ágúst mikið og gott
brautryðjendastarf, sem félagssamtökin munu alla tíð
búa að, ásamt þeim tveim fyrstu prófnefndarmönnum,
Viktori Helgasyni og Guðlaugi Þorbergssyni, er báðir
voru gagnmerkir brautryðjendur félagssamtakanna, en
þeir eru nú báðir látnir.
Árið 1931 stofnuðu veggfóðrarameistarar Hf. Vegg-
fóðrarann og var Ágúst á meðal stofnenda þess fyrir-
tækis og var í stjórn þess frá 1940 og til dauðadags.
Ég hef nú talið upp helztu trúnaðarstörf Ágústar fyr-
ir stétt hans og má af því sjá, að hann naut mikils og
verðskuldaðs trausts á meðal stéttarbræðra sinna.
Um manninn Ágúst Markússon mætti margt segja
þótt fátt eitt verði hér talið, svo fjölhæfur var hann.
Hann var af þeirri eldri kynslóð Reykjavíkur, sem setti
sinn svip á bæinn allt frá ungum aldri og til endadæg-
urs.
Hann var mikill íþróttaunnandi, var einn af stofn-
cndum Ungmennafélags Reykjavíkur og stundaði í-
þróttir fram eftir ævi og unni hugsjónum ungmenna-
félaganna af alhug.
Ágúst var músikalskur maður og listelskur, hafði
yndi og unað af málaralist og tónlist. Hann samdi lög
á yngri árum, sem þá urðu vinsæl og þekkt. Ágúst
stofnaði ásamt fleiri ungum mönnum Lúðrasveitina
Hörpu og léku þeir á skemmtunum, dansleikjum og við
ýmis önnur tækifæri, t. d. fyrir skautafólk á tjörninni.
Ágúst var gleðimaður, hafði ánægju af mannfagnaði
og var hrókur alls fagnaðar. Mér fannst ávallt er Ágúst
birtist, að þar færi sannur hefðarmaður, sem og hann
var. Það birti ávallt yfir þeirra samkomu er hann sótti,
hann hafði svo miklu að miðla öðrum, það gerðu hans
góðu gáfur og margvísleg áhugamál, allir gátu notið
einhvers í návist hans.
Ágúst var viðkvæmur rnaður í lund, gat jafnvel ver-
ið stórlyndur, ef svo bar við, en sáttfús svo af bar er
eftir var leitað, en hafði almennt mjög gott taumhald
á skaphöfn sinni og mátti ekki vamm sitt vita í neinu
tilliti.
Ágúst Markússon hlaut góðan lífsförunaut, Guð-
rúnu Guðmundsdóttur, en hún lézt á miðjum aldri og
varð Ágústi það þung raun, er hann missti hana mjög
snögglega á bezta aldri. Frú Guðrún var hin mesta
mannkostakona, er bjó manni sínum og börnum fagurt
og hlýtt hcimili að Frakkastíg 9, en svo fór síðar að
þetta fallega heimili varð eldi að bráð og brann þar
margt fágætra muna og listaverka, þar á meðal mörg
málverk, sem voru með öllu óbætanleg. Var það eftir
lát Guðrúnar. Þessi ógæfa varð Ágústi þung raun þó
hann tæki því með karlmannslund. Þau hjón Guðrún
og Ágúst eignuðust fjögur mannvænleg börn. Þau eru
Kristín, gift kona í Ameríku, Hörður, listmálari, Jó-
hann bankaritari og Erla flugfreyja.
Að leiðarlokum kveðjum við veggfóðrarameistarar
Ágúst Markússon með virðingu og þökkum fyrir allt,
sem hann gerði fyrir félagssamtök okkar. Blessuð sé
minning hans.
Olafur Guðmundsson.
TÍMARIT IÐNAÐARMANNA
93