Vikan - 28.07.1960, Qupperneq 6

Menn fcru frjálslegir í klæðaburði
á Miami Beach. Hér eru nokkrir
virðulegir Norðurríkjamenn, sem
<] þó eru ekkert virðulegir lengur.
Þeir hafa fengið sér einn slag á
laugarbakkanum, meðan sólin
vermir þá.

kosta kvöklkjólarnir nálægt 20 þúsund krón-
um . . .
Ferðafólk getur keypt sér gullbrydduð bað-
föt, alsett knipplingum eða þá örlitið skjól-
meiri og þá fóðruð með minkafeldi. Verðið er
hátt á þriðja þúsund krónur eða meira. Þær
sem hafa i hyggju að fá sér kvöldkjóla geta
liæglega fundið sér glæsilegan kjól með Dior-
eða Balancinsniði. Og kvöldkjólarnir verða
að vera skrautlegir, því að samkvæmisklæðn-
aður er fyrirskipaður á hverju kvöldi i hinum
glæsiiegu gistihúsum. Það er orðin hefð að
verzla á þessum stað, og oft getur að lita aug-
lýsingar sem þessa í blöðunum: Takið með
ykkur tómar töskur og fyllið þær iijá okkur!
Eftir innkaupin þarf að fá sér kokkteil,
kvöldverð, dansa, fara í næturklúbb og loks
að fá sér öriítinn svefn, áður en dagurinn
hefst að nýju. En vesalings forstjórinn!
Hin stóru gistihús liafa á boðstólum alla
hugsanlega rétti, svo að ekki er hlaupið að
þvi að grenna sig þarna. Þarna eru sjaldgæfir
réttir frá öllum löndum. Það er mikils um
vert að koma heim til New York eða Chicago
og státa af því, að ostrusalatið hjá Joe liefi
verið sérstaklega gott í ár, og að geta sagt
kunningjum sínum, að enginn geti glóðar-
steikt eins og brytinn í „The Einbers“. Og ef
menn skjóta svo að smá atliugasemd sem þess-
ari: - Reyndirðu ostakexið hjá Wolfie?
þá hafa þeir unnið í síðustu lotu.
Auk þess koma fram stjörnur eins og Harry
Belafonte, Edith Piaf, Nat King Cole og fjöl-
margir aðrir á Miami Beach eða i Miami ár-
iega. Þessar stjörnur láta ljós sitt skína i görð-
um gistiliúsanna eða á svölunum, þar sem
ljósadýrðin og litskrúðið er svo heillandi, að
sjálf náttúran gæti ahlrei slegið því við.
Þeir einu sem lifa eðlilegu lífi eru lieima-
menn. Eitt sinn á sextándu öld hertóku Spán-
verjar Flórida, og eðli þeirra er enn lieima-
mönnum í blóð borið. Þeir horfa yfirlætislega
á ferðafólkið, sem þýtur um allt til þess að
sjá og láta sjá sig.
Beztu gistihúsin standa hlið við hlið með-
fram Collins Avenue. Eigendunum virðist koma
vel saman, en sú er ekki raunin á, því að bak
við tjöldin berjast allir um básætið og virð-
inguna. Á sama hátt og bandarískir auðkýfingar
aka í nýjum lúxusbílum ár hvert, verða þeir
einnig að dveljast á beztn gistihúsinu ár
livert. Miami-gistihúsin eru eins og íþrótta-
garpar, þau eru ekki ,á toppnum" nema stutt-
an tíma i einu. Fjölsóttasta gistihúsið eitt
árið, getur algerlega fallið í skuggann næsta
ár. Einkennandi er auglýsing stærsta gisti-
hússins: „Americana-gistihús ársins!!“
Miami Beach er sandrif, sem sker sig ög.a frá meginlandi Florida. Á þessu sandrifi er ein óslitin röð hótela og jiar geta ailii fengið eitthrað við sitt
hæfi. Þar getur láglaunamaður fundið afdrep, sem hæfir pyngju hans og auðjöfrarnir geta baðað sig í lúxus eins og þeim lystir. Næst á myndinni
er sjálf perlan í festinni: Hótel Fontainebleu.
■

S/ i
. :
••úi •
Illlil
' I 'V'
' } , '