Vikan - 25.08.1960, Blaðsíða 32

Symlir í borg; luifaiiM
Framhald af bls. 9.
Að minnsta kosti stöku sinnum. Eins og er, stund-
ar hann ljósmyndun meðal aðalsfólks, en það er
auðvitað afar vinsælt, þar eð Armstrong-Jones
sýndi það svart á hvítu, að þetta starf er einkar
arðbært. Mynd, sem Dado Ruspoli skrifar nafn
sitt undir, er margra þúsunda líra virði.
ORSINI-FURSTARNIR.
Filippo Orsini fursti er enn einn „svarti sauður-
inn" í „svarta aðilnum". Hann sést oft í „Club
84“, og venjulega þá með whiskyglas í hendinni.
Nýlega héldu allir á Italíu, að Vatíkanið hefði
borið sigur a fhólmi, með öðrum orðum, að hann
væri hættur að umgangast hina fögru ensku kvik-
myndadís, Belinda Lee, en það var ekki svo vel,
því nú eru þau saman sem fyrr.
Þegar furstinn kynntist stjörnunni fyrir
nokkrum árum, hagaði hann sér bókstaflega eins
og smábarn, sneri baki við öllu, konu heimili,
börnum og 800 ára gamalli virðingarstöðu sem
aðstoðarfursti Páfa.
Ástarævintýri hans og Belindu hefur verið löng
barátta; Vatíkanið hefur bannfært hann, fjöl-
skyldan hundsað hann, fátæktin hefur elt hann
og hann hefur tvivegis reynt að grípa til sjálfs-
morðs.
Þegar hinn strangi Píus páfi iézt, tók við
öllu frjálslegri páfi, Jóhannes, og fékk Filippo
tilkynningu um það, að honum yrði fyrirgefið
og fengi aftur fyrri stöðu sína, ef hann færi
aftur til konu sinnar og lifði eins og góðum
kaþólskum manni sæmdi. Þetta Þýddi, að hann
yrði að gleyma Belindu — og eftir mikla um-
hugsun komst furstinn að því, að hann gat ekki
snúið við henni baki. Hann er enn þann dag í dag
skuggi Belindu.
Þau geta ekki leyft sér neitt óhófslíf. Það er
kona Filippo, sem er ríki aðilinn í hjónabandinu.
Fyrir skemmstu lenti Filippo í slagsmálum við
annan aðalsmann, sem hafði rægt Belindu. Slags-
málin fóru fram fyrir utan bfaðaturn á Via
Veneto. Nýlega skoraði Filippo ítölsku kvikmynda-
hetjuna Walter Chiari í einvígi. í þetta sinn var
það af völdum afbrýðisemi. Fyrstinn er miður
sín, vegna þess að Chiari hefur iátið í ijósi aðdáun
sína á Belindu.
Annar maður, sem ber sama eftirnafn og
Filippo (og er engu minni flagari) er frændi hans
Raimondo Orsini, afar glæsilegur fursti, sem eitt
sinn var næstum giftur Soraya. Frönsk sýningar-
dama, Monique Bertounesque, hefur lýst því yfir,
að hann eigi barn með henni. Fyrrverandi keis-
aradrottning á heldur bágt með að vera við riðinn
mann, sem á sér slíkan orðstir. Ólánið eltir
Soraya í þessu lífi. Hjónaband hennar og Irans-
keisara, fór út um þúfur, vegna þess að hún gat
ekki eignazt barn. Nú verður hún að hafna
Raimondo, vegna þess að hann á einu barni of
mikið. Veslings Soraya svona eru örlögin
kenjótt!
Reyndar er þetta ekki í íyrsta sinri, sem konur
hafa komið Raimondo i klandur. Fyrir tveimur
árum var sjálfsmorðstilraun stúlku einnar á allra
vörum í Róm. Þetta var Miss Danmörk, eða Hanne
Rasmussen, sem reyndi að fyrirfara sér, þegar
Raimondo sneri við henni baki, eftir að hafa
daðrað við hana um hríð. Og hún er ekki sú
eina, sem lifir eymdarlífi, því að Raimondo er
sannarlega ekki við eina fjölina felldur.
ENN EITT HNEYKSLIÐ —
MOSSIMO-HJÓNIN.
Nú tala allir Rómarbúar um Vittorio Massimo
fursta og skilnaðartilraunir hans og konu hans.
Massimo er eins og menn vita giftur hinni þekktu
kvikmyndadís Dawn Adams. Hjónakornin vilja
bæði skilja, og bæði vilja þau fá að sjá fyrir barni
sínu, hinum fjögurra ára gamla Stefano. Eins og
stendur hefur Vittorio barnið undir sinni umsjá.
Dawn skýrði dómstólnum frá því, að maður
hennar hefði gefið henni glóðarauga og hefði
síðan sagt kunningjum, að hún hefði fengið það
í bílslysi. Einnig hafði hann beint skammbyssu
að henni, svo að hún hefði orðið að flýja og loka
sig inni í baðherbergi. Auk þess geta bæði Gina
Lollobrigida og Elsa Martinelli borið vitni um
löðrung þann, semí hann gaf henni á fjögurra ára
brúðkaupsdegi þeirra. Loks heldur Dawn því fram,
að hún hafi borgað manni sínum nálægt 20 mill-
jón lírur.
En Massimo savrar í sömu mynt. Hann segir,
að Dawn hafi eitt sinn búið í hálfan mánuð með
kvikmyndaleikstjóranum Georges Tcheiko á gisti-
húsi í Sabauida fyrir sunnan Róm. Þetta var í
maí 1958, eða löngu áður en þau skildu á borði
og sæng. Þetta ætti að bæta fyrir glóðaraugað,
segir furstinn.
Massimo fursti hefur verið giftur áður. Þá var
það dönsk stúlka, sem hann giftist í Kaupmanna-
höfn, eftir ævintýralegan flótta með flugvél frá
Italiu, þar sem tengdafaðir hans reyndi að aftra
honum með aðstoð Mussolinis. I dag býr furstinn
á ættaróðali í Svorana.
Furstinn, sem er 46 ára, er í eðli sínu enginn
broddborgari. Hann hefur látið þau orð falla
um konu sína, að hún hafi bara verið smástjarna,
og enginn hafi kannast við hana, þegar þau gift-
ust. Það er nafn hans, sem hefur hafið hana upp
til skýja. En hún hafði meiri áhuga á leiklist
en eldhússtörfum, og síðan þau giftust, hefur hún
sjaldnast verið heima, heldur úti um hvippinn og
hvappinn. Þess vegna vill Massimo, að sonur
þeirra verði í hans umsjá, vegna þess að móðir
hans hafi engan tima til þess að sinna honum.
LA DOLCE VITA.
Skammt frá höll Massimos er höll Odescaichis
fursta. Það er þessi höll, sem sést í myndinni
Dolce Vita, Því furstinn leigði kvikmyndafyrir-
tækinu höllina. Það er ekki ósjaldan sem furst-
arnir leigja kvikmyndafyrirtækjum hallir sínar
fyrir milljón lírur á viku. Odescalchi fursti leikur
ekki sjálfur í myndinni; en það gerðu margir
aðalsmenn — að mestu greifar og markgreifar,
en auk þess tveir furstar, þótt þeir séu í rauninni
Iítt þekktir.
Það sætir nokkurri furðu, að þessir aðalsmenn
hafi viljað vera við þessa mynd riðnir, þar sem
hún flettir ofan af stétt þeirra — ef tií vill hafa
þeir ekki kynnt sér kvikmyndahandritið. E'ftir
frumsýninguna í Róm reyndi Vatíkanið að banna
myndina sakir siðleysis, en það var til einskis. í
Róm vita allir, að Fellini er ekki að skálda, heldur
styðst öil myndin óbeinlínis á staðreyndum. Það
sannast bezt á nektarsamkvæminu, sem er há-
punktur myndarinnar.
Þetta nektarsamkvæmi var haldiö af hinum 35
ára gamla spjátrungi Peter Howard Vanderbilt
(uppeldissyni hins látna milljónungs George
Vanderbilt), þegar ein vinkona hans, Olghina de
Robilant varð 25 ára. Um tvö tiundruð gestum
var boðið í samkvæmið á veitingahúsinu
„Rugantia".
Kampavínið flaut og á dansgólfinu tók ,,is-
bjargið eldheita", Anita Akberg að dansa cha-cha
við Borghese fursta — berfætt. Dans Anitu jók
kætina, og nú steig hin tyrkneska dansmær, Nana
Kaish, fram og tíndi af sér spjarirnar í villtum
dansi. Menn segja, að hún hafi verið eins og í
dáleiðsluvímu. Sjálf segir Nana, að hún hafi
drukkið of mikið kampavín, og að það hafi ekki
verið hún sjálf. heldur Nouvella Parigni, sem tók
að klæða hana úr. Nú tóku fleiri að apa eftir
Nönu og fólkinu héldu loks engin bönd.
Ljósmyndarar voru á staðnum, sem sendu mynd-
ir sínar til dagblaðanna. Nú skall stormurinn á.
Þessi nektarsamkunda kemur að líkindum fyrir
ríkisdómstólinn. Peter Howard Vanderbilt varð
að fara af landi brott í skyndi, og Anita Ekberg
var yfirheyrð af lögreglunni í 90 mínútur. Og
næturklúbbur í Las Vegas bauð Nönu Kaish 1000
dollara á viku, fyrir að endurtaka skemmtiatriði
sitt.
Dagblað Vatíkansins Observatore Romano
stimplaði alla þá, sem tekið höfðu þátt í sam-
kvæminu sem „lýs í samfélaginu, sem eins og öll
sníkjudýr lifa handan þess lífs, sem þau lifa á“!
Samt hefur Vatíkanið reynt að fá myndina bann-
aða, enda þótt hún sýni ljóslega spillinguna, sem
ætti að verða öðrum víti til varnaðar.
úiiaJi á fiiM
Kæra Aldís.
Ég er 22ja ára gömul, ógift stúlka, sem hef
lent í þeirri ógæfu, liggur mcr við að segja,
að verða ástfangin af giftum manni. Þetta
samband okkar hefur nú staðið í tvö ár. Strax
í byrjun lofaði hann mér því, að hann inundi
giftast mér strax og liann hefði fengið skilnað
frá konu sinni, sem hann hefur aldrei verið
hamingjusamur með. Seinna sagði hann svo
að konan vildi ekki samþykkja að þau skildu,
og þar með stendur allt fast. Þér ættuð bara
að vita hvað það er hræðileg tilfinning að
sitja alltaf og bíða í lierbergi sínu eftir því
að hann liringi, jivi að aldrei veit hann fyrir-
fram hvort eða hvenær hann getur skroppið
til mín stutta stund.
Þau hafa verið gift i niu ár og eiga þrjú
börn, sem mér finnst ég þekkja eins og ég ætti
þau sjálf. Ég get ekki annað en trúað honum
lregar hann segist elska mig, og einskis óska
ég frekar en þess að við tvö getum gii'zt og
búið saman. Á hinn bóginn geri ég mér alveg
grein fyrir því að timinn líður og ég eldist,
og taugar mínar eru farnar að gefa sig af
öllu þessu leyndarmakki.
Ef ég færi nú til konunnar hans og scgði
henni allt af létta, haldið þér þá ekki að lnin
mundi heimta skilnað? Mundi það vera rangt
af mér að fara til hennar og tala um þetta
við hana i rólegheitum?
Hún kvað vera köld sem ísklúmþur, en hann
verðúr auðvitað að sjá fyrir .henni þar sem
hún hefur enga menntun fengið sem gerir
hana færa urn að sjá sér farborða.
Sem sagt, mínar taugar eru að fara í rusl
af því að sitja og biða eftir honum, sern ég
svo kannski aldrei fæ.
Með fyrirfram þakklæti.
Stína.
Kæra Stína.
Það væri mjög rangt af yður að fara
heim til konunnar og reyndar er þetta
ekki mál sem tvær konur geta talað um
í rólegheitum eins og þér takið til orða.
Ég get verið yður alveg sammála í.því
að það hlýtur að vera ömurleg tilvera
fyrir unga stúlku að eyða öllum fristund-
um sínum i það að bíða eftir örfáum stoln-
um humingjustundum. Ég held ekki að þessi
maður ætli sér að skilja við konu sína. í
fyrsta lagi vegna þess, að það er mjög erfitt
að fara frá þrem börnum, og ef við lítum á
peningahliðina þá er það líka mjög dýrt
spaug. Þér skuluð ekki taka allt of alvar-
lega ummæli hans um konu sina og hjóna-
band, það hefur áreiðanlega sina kosti fyrir
hann, en það er aftur hlutur sem hann er
ekki að skeggræða við yður.
Þér œttuð endilega að reyna að eignast
nýja kunningja eða endurnýja kunnings-
skapinn við gömlu vinina svo að þér hafið
32
víkan