Vikan - 22.12.1960, Síða 10

étfefciZCÍKEJoC
Lítil jólasaga
fyrir stóra menn
eftir Felix C.
Streklmacher
Eins og svo oft og mörgum sinn-
um áður bar svo til fyrir nokkrum
árum, að jólasveinninn kallaði sam-
an alla sína engla og nánasta sam-
starfslið nokkrum vikum fyrir jól.
Hann ætlaði að iialda ráðstefnu
með þeim á stóra, hvíta fundar-
skýinu, sem liggur rétt til vinstri
við aðalinnganginn að himnaríki.
Á dagskrá var aðeins eitt mál, en
að vísu var það afar áríðandi mál-
efni, sem sé jólagjafavandamál jarð-
arbúa. Svo sem við mátti búast, var
þátttaka flestra fundarþátttakenda
einkum fólgin í ótal spurningum.
En sjálfur var jólasveinninn, sá
vitri og reyndi maður, þeirrar skoð-
unar, að forsætisráðherrar í lönd-
um jarðar hlytu að vera því kunn-
ugastir, hvers mannkynið óskaði
sér á þeirri helgu hátíð, sem fyrir
dyrum stóð.
Forsætisráðherrann í einu af
meiri háttar ríkjum jarðar sat í
skrifstofu sinn að áliðnum mjög
erfiðum vinnudegi. Einmitt á þess-
ari stundu hafði hann ekkert ann-
að en velferð meðbræðra sinna i
huga — eða réttara sagt, velferð
þeirra manna, er fyrir skemmstu
höfðu verið honum hjálplegir við
að komast upp i ráðherrasessinn.
Marga þeirra var að vísu Jivergi
nokkurs staðar að finna, þeir liöfðu
þegjandi og hljóðlaust horfið úr
hópi lifenda.
Allt i einu var barið skikkanlega
í skotheldan gluggann lijá honum.
Ráðherrann leit upp, og þið getið
rétt getið ykkur þess til, hvað mað-
urinn varð forviða, þegar hann sá
ljóslifandi engil á flögri fyrir utan
rúðuna.
Engillinn barði aftur i gluggann
og settist þvi næst á vatnsborðið.
Forsætisráðherra sá, er liér greinir,
var maður afar gætinn og lét aldrei
hendingu ráða í neinu. Birtist hið
sífellda liik hans í liverju máli eink-
um í því, að hann liló við fyrirlit-
lega, eins og mjög var i tizku á
nitjándu öld. Gerði hann það sér í
lagi, ef einhvern ljósmyndara var
að finna í nánd, enda höfðu og allir
fyrirrennarar hans á forsætisráð-
herrastóli haft fyrir sið að hlæja
svona.
Hvað um það, hann opnaði
gluggann, en aðeins svo mikið, að
Framhald á bls. 30.
HúsiO er úr trégrind, en lclœtt asbestplötum og haröviði aö utan.
Einbýlishús í
í Silfurtúni hafa nálega eingöngu verið byggð einbýl-
ishús til þessa. Þar þykir rólegt og gott að búa og húsin
þjóta upp eins og sóleyjar í túni. Þess verður tæplega
langt að bíða, að Silfurtún tengi saman Kópavogskaup-
stað 02 Hafnaríjörð.
Okkur hefur orðið starsýnt á einbýlishús niðri við
Hafnarfjarðarveginn, norðarlega í plássinu. Þið sjáið
það hér á þessum myndum og grunnteikningu hússins
höfum við einnig fengið og fylgir hún með.
Húsið er 130 fermetrar og flatarmál þess er vel nýtt
eins og teikningin sýnir raunar bezt. Það er sniðið
eftir þörfum fjölskyldunnar: Hjónaherbergi, svefnher-
bergi fyrir heimasætuna og skrifstofa fyrir húsbóndann,
sem stundar verzlunarrekstur. Stofan er af hóflegri
stærð, rúmlega fjórðungur hússins, en einmuna
Þessi mynd er telcin út um stofugluggann og sýnir útsýniö til norö-
vesturs. 1 baksýn sést Kársnesiö í Kópavogi og lengra Seltjarnarnes.