Vikan - 23.03.1961, Blaðsíða 35

KVÖLD í KLÚBBNUM.
Framhald af bls. 5.
fyrir Bandarikjamenn. Það kom til
mála að fá hann til að skipuleggja
Klúbbinn, en það voru svo svimandi
fjárupphæðir, sem hann vildi fá
fyrir ómakið, að ekki var talið fært.
Ragnar Þórðarson, forstj. Mark-
aðsins, fór utan og kynnti sér ræki-
lega sambærilega skemmtistaði og
kom heim með mjög ákveðnar skoð-
anir, sem siðan var framfylgt. Höf-
uðeinkenni hússins er það, að þvi
cr skipt niður i einingar og þær
innréttaðar með mjög ólfku móti,
svo að menn geta farið úr einu um-
liverfi f annað.
Klúbburinn er til húsa í nýreistu
húsi við Borgartún, og þegar bjart
er, sést beint út á sundin. Skemmti-
staðurinn er á tveimur efri hæðun-
um, og óhætt mun að segja, án þess
að varpað sé minnstu rýrð á aðra
skemmtistaði, að þessi hafi upp á
skemmtilegri húsakynni að bjóða en
annars staðar er að finna hérlend-
is. Má líka segja, að eðlilegt sé, að
hinn nýjasti standi þar fremst; við
lifum hvort eð er á framfaratimum.
Þegar komið er inn í Klúbbinn,
verður það fyrst fyrir augum, að
lágt er undir loft, en innréttingar
sérlega hlýlegar og fjölbreytilegar.
Verður þá fyrst fyrir veggur með
'kinverskum skreytingum, en þar inn
af bar með lágum borðum og laus-
um stólum. Úr þessum bar er opið
inn i Veiðikofann, sem er ein vin-
sæalsta vistarvera Klúbbsins. Þar
eru sæti meðfram veggjum, fóðruð
með sútuðum gærum, og glugga-
tjöld úr kálfsskinnum.
Á þessari hæð er líka salur, sem
'kallaður er „italski restaurantinn“,
og innan veggja hans er bar. Þess-
um sal má skipta niður í smærri
einingar, og er hann leigður út fyr-
ir samkomur og veizluhöld.
Ragnar Þórðarson sagði, að til-
gangurinn með þessum sal væri sá
að gera mönnum hægara um vik að
taka á móti gestum og gera það
óþarft fyrir efnaða menn að reisa
hús upp á eina til tvær milljónir,
sem einkum hefði þann tilgang að
gera kleift að taka á móti gestum.
Nú geta þessir menn, sagði Ragnar,
byggt yfir sig fyrir 5—600 þúsund
og haldið samkvæmi í Klúbbnum,
þegar þeir þurfa þess með. — Það
er kannski ekki nema fjórum eða
sex sinnum á ári, að þessir menn
halda umfangsmikil gestaboð, og þá
er nokkuð dýrt að byggja rándýrar
„villur" til þess eins, sagði Ragnar.
— Það er enn fremur ætlunin, sagði
hann, að þeir, sem þurfa að halda
veizlur, geti fengið Veiðikofann og
annað hliðarherbergi til þess að
taka á móti gestum sinum og bjóða
þeim upp á „drink“, áður en opnað
er inn i salinn. — Við spurðum
Birgi, hvort menn hefðu sýnt þessu
áhuga, og kvað hann svo vera, —
margir hefðu þegar fengið „ítalska
restaurantinn“ til minni og meiri
háttar veizluhalda.
Þegar komið er upp á efri hæð,
er mun hærra undir loft, og sú hæð
er meira í einni heild. Þar verður
fyrst fyrir setustofa með djúpum
stólum og arni í öðru horni, en bar
i hinu. Birgir sagði, að ævinlega
væri þar áskipað og kannski mætti
segja, að það væri vinsælasti stað-
urinn i Klúbbnum. Það skal sagt
forráðamönnum til hróss, að dans-
gólfið þar á efri hæðinni er liklega
stærra en á öðrum skemmtistöðum
i Reykjavik, enda hægt við að jafn-
ast. Enn er ótalinn Blómaskálinn
svonefndi með japönskum tehússtil.
Nokkrar afburðasnjallar skreyt-
ingar prýða veggi Klúbbsins og
eru þær eftir Disley Jones, sem er
einn þekktasti leiktjaldamálari
Breta.
Það var mikið um hjónafólk í
Klúbbnum þetta kvöld, og sagði
Birgir, að það væri ævinlega svo
og þeim líkaði það vel. Hann sagði
þá halda unglingum algerlega utan
dyra; það hefði verið nokkur að-
sókn af þeirra hálfu í fyrstu, en nú
væri það liðið. Annars virtist okkur
kaupmenn og heildsalar bæjarins
vera þar sérlega fjölmennir. Vikan
var með ljósmyndara á ferðinni
þetta kvöld, og hér birtast nokkrar
myndir, sem sýna svipmót hússins
betur en orð, og einnig sjást á þeim
myndum nokkrir af gestum Klúbbs-
ins þetta kvöld. -jc
FRAMTÍÐARDRAUMUR-
INN.
Framhald af bls. 4.
frá þessu fullur eftirvæntingar,
krosslagði hún handleggina og
starði undrandi á hann. — Upp í
sveit, sagði hún. — Já, væna mín,
svaraði hann. — Hænsni? sagði hún.
— Já, væna mín. — Nú fer ég að
skilja þetta, sagði hún. — Það glcð-
ur mig. — Og hvað á svo að verða
um mig? — Hvað áttu við, góða
min? — Heldur þú, að ég hafi verið
eiginkona fangavarðar í öll þessi
ár til þess eins að eyða ellidögun-
um 1 einhverri sveitarholu, sjá um
hænsni og hirða grasblett? imynd-
arðu þér, að ég hafi hlustað á allt
þetta raus um kuldalega ranghala,
varðbjöllur, reglur og fyrirskipanir
til þess eins að verða grafin lifandi
uppi i sveit? Nei, Albert, þegar þú
ert kominn á eftirlaun, flytjumst
við til borgarinnar. Þar erum við
nær pabba og mömmu, og þar eru
fleiri kvikmyndahús. Og svo ...
— Ég biðst afsökunar, sagði hann.
Hann fór beint til fangelsisins og
bað um einkaviðtal við forstjórann.
— Hr. forstjóri, sagði Albert. — Ef
yður er það ekki ljóst nú þegar,
langar mig til að benda yður á, að
andlitið á yður er eins og vanrækt
malargryfja. — Og áður en forstjór-
inn hafði áttað sig á þessari yfir-
lýsingu, rak Albert honum vel úti
látið hnefahögg á gagnaugað og
steig síðan rækilega ofan á hann,
áður en honum gæfist ráðrúm til
að rísa á fætur. Albert var dæmdur
i tiu ára fangelsi fyrir líkamsárás.
Ilann er þar ennþá, og nú fær hann
sannarlega að vera i friði. Hann
veit, að ef hegðun hans er til fyrir-
myndar, verður honum sleppt, áður
en timinn er útrunninn. Er hegðun
hans þá óaðfinnanleg? Nei, þvi fer
fjarril ★
IBÚÐARHUS
n
VERKS Ml-D JU HUS

FRYSTIHÚS
Þér fáið einangrunarkostnaðinn endurgreiddan á fáum ár-
um í spöruðu eldsneyti. Það borgar sig bæði fyrir yður
sjálfa og þjóðfélagið í heild að spara eldsneyti svo sem unnt
er, og þar að auki er hlýtt hús (vel einangrað) mun nota-
legri vistarvera en hálfkalt (illa einangrað).
Lcekjargötu . Hafnarfiröi . Sími 50975.
VIKAN 35