Vikan - 23.03.1961, Blaðsíða 30

Blöndunartæki
Kranar
Fittings
morgum
gerðum
fyrir
' ' y '
©J;L
nma
Sighvatur
Einarsson & Co
Skipholti 15
Símar: 24133 - 24137
Baðkör
Handlaugar
Sturtur
og
Eldhús
NÆTURLÍF í PARÍS.
Framhald af bls. 11.
sinni kom efnaður útgefandi og
leizt svo vel á stúlku, að hann ein-
setti sér að ná i hana fyrir konu.
Stúlkan þýddist hann heldur illa, en
hann var þolinmóður og keypti kort
á þessa sömu stúlku hundrað kvöld
í röð. Þá var hann búinn að vinna
hana á sitt mál, og nú eru þau gift.
Okkur fýsti að hafa tal af einni
þessara stúlkna og slógum saman
i kort, þúsund franka hvor. Við
vorum það seint á ferðinni, að allar
þær laglegustu voru uppteknar; þó
var stúlkan fremur viðfelldin og
virtist vel greind og vön að halda
uppi samræðum. Við spurðum hana
um ástæðurnar fyrir þvi, að hún
væri þarna.
— Ástæðurnar eru einungis þær,
að ég er ekkja og var þess ekki
megnug að sjá börnum minum far-
borða á annan hátt. Við fáum 1200
franka á kvöldi og auk þess prósent-
ur af kortunum. Ég gæti ekki haft
svipaðar tekjur annars staðar. Svo
er þetta starf, sem ekki er neitt at-
hugavert við. Það er ættazt til þess,
að við séum gestum til skemmtunar
og örvum þá frekar til drykkju.
Flestir þeirra manna, sem koma
hingað, eru giftir og margir á aldr-
inum fimmtiu til sextiu ára. Kon-
urnar þeirra eru hættar að hlusta
á þá. Þeim finnst gott að geta
romsað úr sér einhverjum áhyggju-
efnum, og við reynum að vera á-
hugasamar og skilningsrikar.
— Þið kynnizt mörgum.
— Oftast einhverjum nýjum á
hverju kvöldi.
— Finnst yður þeir vera mis-
jafnir eftir þjóðerni?
— Já. Okkur likar bezt við Þjóð-
verja og Belga. Þeir koma til að
skemmta sér og eru ekki með neitt
..knffiri". Þeir koma með blóm eða
konfekt til okkar. Bandarikjamenn
eru verstir, — alltaf eitthvert þras
og vandræði.
Við báðum hana vel að lifa og
lukum við kampavinið. Sviinn Hans
var á förum daginn eftir, og við
kvöddumst með virktum. Ég átti
einn dag eftir i Paris — og kvöldið
með. Þá fór ég á ólikar slóðir, að
minnsta kosti í fyrstu. Það var óper-
an, sem varð fyrir valinu, og það
var ógleymanlegt, ekki sizt húsið
sjálft með þungu barokkskrautinu.
Á eftir gerði ég ferð mina f Rauðu
mylluna. Reyndar hafði ég farið
þangað áður, en mér fannst ég varla
geta skilið svo við Paris, að ég liti
þar ekki inn. Þar hanga myndir
eftir málarann Toulouse-Lautrec á
veggjum, og það er eitthvað við
staðinn, sem minnir á öldina sem
leið og þá daga, er Lautrec var hér
gestur og málaði skopmyndir af
gestunum. Nú er hann genginn, en
minning hans er höfð i heiðri, enda
á Rauða myllan honum talsvert að
þakka.
EGAR ég kom inn, voru fimm
ítalir að Ijúka við fimleika-
sýningu, en síðan kom það,
sem Rauða myllan er fræg-
ust fyrir, en það er Can-can-dans-
inn.
Þær eru eitthvað um tuttugu og
allar mjög laglegar, vel vaxnar og
jafnháar. Alltaf eru spilaðir sömu
glaðværu marsarnir fyrir dansinum
hjá þeim, og þær láta langa leggina
sveiflast upp í loftið, svo að sköfl-
ungurinn leggst að vanganum. Það
er svo mjúklega útfært og áreynslu-
laust, að unun er á að horfa. Ég
var fram eftir nóttinni á nætur-
klúbb Rauðu myllunnar, án þess að
bæri til tiðinda, en á heimleið sá
ég atvik, sem varð mér minnisstætt.
Það var einhvers staðar nálægt
Boulevard Clichy. Hópur lögreglu-
manna stökk út úr bíl og hóaði
saman kvenfólki þar á gangstétt-
inni eins og kvikfé og rak það upp
i bílinn. Ég spurði nærstaddan lög-
regluþjón, hverju þetta sætti, og
skildist, að þær hefðu verið að veið-
um úti á götunni. Það mætti ekki
samkvæmt lögum. Allt slikt yrði að
fara fram innan húss. Það væri í
rauninni ólöglegt, en látið afskipta-
laust. Lögreglan vissi margt, en um-
bæri mikið.
Ég spurði hann, hvort það væri
ekki tilgangslaust að vera að smala
svona, — svo færu þær bara út á
götuna annað kvöld, ef þær yrðu
þá lausar. — Nei, sagði hann.
Monsieur mætti ekki halda, að þetta
væri tilgangslaust. Þetta gerði það
að verkum, að færri segðu skilið
við venjuleg störf og færu út á þessa
braut.
Þannig er það i París. Þar við-
gengst margt, sem yfirvöldin vita
um, en láta afskiptalaust. Það er
vist einmitt þess vegna, að Paris
er að margra dómi eftirsóknarverð.
Það er þess vegna, að þangað
flykkjast forvitnir ferðalangar frá
Ameríku og Indlandi, Manchester
og Melbourne, Kaupmannahöfn og
Reykjavik. Og ef ég á að segja mitt
álit að enduðum þessum pistli, þá
vil ég leggja á það áherzlu, að þrátt
fyrir óþrifnað og ósóma og margt,
sem sizt er til fyrirmyndar, finnst
mér Paris dásamleg borg. g.
KYN
LAN
Fyrsta ferð í sumar er
Öræfaferð um páskana.
Farnar verða helgar1-
og sumarleyfisferðir um
land allt.
Ferðist skemmtilega,
ægilega og
Ulfar Jacobssen
Ferðaskrifstofa
30 VIKAM