Vikan - 11.01.1962, Blaðsíða 33

liil
mmm

'■&&M
HART
ES
í HEIMI
Tvær andstæður úr ríki náttúrunnar: risastórir flóöhestar, þungir eins og jarðföst björg, svifaseinir
og veraldarvanir, hins vegar ungi, liðlega skriðinn úr egginu, léttur eins og fis og' nægilega reyslu-
laus til þess að óttast ekki ferlíkin, sem gætu feykt lionum með þvi einu að blása úr nös. Hann veit
hvorki í þennan heim né annan, svona nýkominn úr egginu og er mjög tómur á svipinn. Flóðhestarnir
hafa sennilega ekki mikinn hug á því að granda honum, það tekur því varla og þeir meinleysis-
skepnur að jafnaði. En þeir horfa á furðuverkið með heimspekilegri ró og finnst líklega, að svona
skepna hafi lítið í heiminn að gera. Og þegar betur er að gáð: Minnir ekki þessi ungi óhugnanlega
mikið á einstaklinginn, sem borinn er í heim aðsteðjandi ógna af völdum náttúrunnar og mannanna
sjálfra? Vofir ekki hættan yfir hverjum einstaklingi eins og tveir feiknlegir flóðhestar? Sem betur fer,
er flestum álika farið og unganum: Þeir forðast að huga að hættunum og láta sér liða vel, meðan kost-
ur er. Og kannski er það þrátt fyrir allt heilmikil lifsspeki.
VIKAN 33