Vikan - 11.01.1962, Síða 39

Bióm á heimUínu
eftir Paul V. Michelsen.
Nú, þegar blómaþættirnir byrja
nýtt ár undir nafninu „Blóm á
heimilinu", langar mig til að þakka
öllum þeim mörgu, sem sent liafa
mér linu eða á annan liátt látið álit
sitt í Ijós. Og vil ég sérstaklega
þakka frú Sigríði Magniisdóttur á
Bíldudal fyrir tilskrifið og góð orð
í minn garð. Ég get ekki sagt ann-
að en að það hafi verið mér milcið
ánægjuefni, að finna að þessir Viku-
þættir mínir hafi komið einhverjum
að gagni, og mun ég eftirleiðis reyna
að gera mitt bezta til, að hafa þessa
þætti sem fjölbreyttasta og þannig
að þeir koini sem flestum að beztum
notum, við hirðingu blóma og rækt-
un. Ég mun einnig, eftir því sem
mér er unnt, reyna að liafa þá á
réttum tímum, eða eftir því sem við
á um hinar ýmsu tegundir. Og, kon-
ur góðar, skirrist ekki við að senda
fyrirspurnir, um það er ykkur lang-
ar að fræðast um, og mun ég svara,
eftir beztu getu.
Ég þykist vita að þið hafið feng-
ið mikið af blómum nú um hátíð-
arnar, bæði afskorin og pottablóm.
Og þar sem afskorin blóm eru dýr
á þessum tíma árs, er um að gera
að fara vel með þau. Hafið „túli-
pana“ ekki þar, sem heitast er, þá
opnast þeir svo fljótt og standa
styttra. Látið þá frekar djúpt í
vatn, í hreina vasa, eftir að skorið
hefir verði á ská neðan af þeim.
Berjið vel leggina neðst á
„prestafíflum" (chrysanteum) og
skiptið oft um vatn á þeim. Farið
ávallt með afskorin blóm i kaldara
herbergi að næturlagi.
Ef þið hafið fengið pottablóm með
rótum i skál eða körfu, þá takið þau
úr, þegar karfan fer að ljókka, og
pottið þeim í góða mold, ekki of
feita, en gljúpa, klippið þau til, ef
með þarf.
Það fer svo eftir tegundum hvort
þau eiga að geymast á köldum stað
til marzmánaðar, eða þau látin í
gluggann.
Ferðin til tunglsins.
Framhald af lils. 24.
heyrðist í djúpri, kunnuglegri röddu.
Einhver hundur þefaði af honum.
Og þarna stóð þá borgarstjórinn gamli
og hundurinn hans. — Komdu hing-
að! Hann tók í öxlina á Palla og dró
hann inn í húsið. — Hvað varstu að
gera með balann inn í garðinn minn?
spurði hann höstugur. Palli leit niður
fyrir sig.
— Ég ætlaði til tunglsins, sagði
hann lágmæltur.
.— Aftur? Hvað ætiarðu eiginlega
að gera þangað?
Palli fiktaði við ermina. — Ég
ætlaði bara að ná mér í mánasilfur
til að kaupa þvottavél handa mömmu,
sagði hann. Borgarstjórinn snéri sér
undan og brosti .... — Hemm, sagði
hann. Það var víst eins gott að þú
lentir í garðinum mínum, sagði hann
— hundurinn minn sat ofan á bal-
anum, sem var á hvolfi, þegar ég
kom þangað. Á ég að segja þér dá-
lítið, drengur minn? Nú er bezt að
Viö skulum svo vona að okkur
gangi vel með ræktunina á kom-
andi ári. Og býð ykkur svo öllum
gleðilegt nýtt ár, með jiökk fyrir
jiað liðna. >-
VETRARYANDI.
Sumarið er auðvitað bezti tími
flest ailra plantna, og getur oft ver-
ið erfitt að gæta þeirra að vetrin-
um, í mjög upphitaðri stofu, svo
plönturnar eiga oft erfitt með að
hafa það af yfir veturinn en það
fer mikið eftir plöntutegundum og
hirðingunni.
Miðstöðvarhitinn í stofunni gerir
loftið þurrt, þess vegna er plöntun-
um gerður mikill greiði með þvi,
að hafa alltaf vatn í vatnshyíkj-
um á miðstöðvarofnunum, svo loft-
ið verði rakara í stofunni.
Það eru herfileg mistök hjá
mörgum, hve mikið þeir vökva
plönturnar að vetrinum,- og mjög
margir syndga á þennan hátt. Þeg-
ar plantan, að vetrinum, er komin
í hvíld, eftir góðan og mikinn vöxt
að sumrinu, hefir hún ekki þörf
fyrir mikið vatn i potlinn, jió loft-
ið þurfi að vera rakara. Farið oftar
með grænar plöntur fram í baðið
og úðið þær, en vökvið AÐEINS
þegar þörf er á. En athugið að það
eru ekki allar plöntur, sem þola
úðun jafn vel.
Hvenær er liægt að sjá að plantan
sé þyrst?
Gamla ráðið, að berja með hnú-
anum í pottinn, er hreint ekki svo
vitlaust. Þegar moldin i pottinum
þornar, dregst hún saman og pott-
urinn gefur frá sér tómahljóð, ef
barið er i hann, en aftur á móti
er þungt hljóð í honum þegar nægi-
legt vatn er í pottinum. Yfirleitt
er betra að vökva vel og rækilega,
þegar vökvað er, en ekki gefa smá-
gusur á hverjum degi.
þú verðir hérna til morguns, og þá
segi ég fólki að þú hafir dottið nið-
ur í garðinn minn frá tunglinu. Hann
hló hátt . . . — og til að fólkið trúi
þessu almennilega, skaltu fá hjá mér
dálítið mánasilfur. Hann fór að stór-
um skáp og tók þar stóran hnullung
sem hann rétti Palla. — Sjáðu nú
bara. Þetta er ekta silfur. Ég á hann
síðan ég var að vinna i silfurnám-
unni. Þegar þú selur hann, færðu
bæði peninga fyrir þvottavél . . . og
meira til.
— En . . . en . . . stamaði Palli.
— Uss, sagði sá gamli. Ég er orðinn
dálitið einmana, og . . . næst skaltu
lika hafa Önnu með þér ....
— Já, ef við hefðum ekki séð mána-
silfrið, hefðum við aldrei trúað því,
sagði fólkið seinna.
— Hann er skrýtinn, strákurinn
hann Palli. Nú þykir honum ekki eins
gaman að neinu og þvottavélinni. Hún
hefur sparað mömmu margt erfiðið.
Þegar hann verður stór, ætlar hann
sjálfur að framleiða slíkar vélar. Það
er mikið skynsamlegra en að ferðast
til tunglsins, segir hann . . .

NniIMAX
HILNIR
RAUÐI ÞRÁÐURINN
í viöskiptum yöar
er viðleitnin
fyrirtækisins og
yðar þá þjónustíi
il að efla og auka framgang
Iveita um leið viðskiptavinum
og fyrirgreiðslu sem unnt er.
HILNIR hf
Samkeppnin á markaðnum verður æ meiri
og krefst þe^á að staðið sé á verði gagn-
vart þeim þáttum viðskiptalífsins er snerta
á einhvern fiiátt fegurðarsmekk fólksins.
Vönduð i vinna á ölluni prentuðum
gögnum fyrirtækisins ber því fagurt
vitni, um teið og það vekur á sér athygli
og örvar áíþann hátt viðskiptin í hvívetna.
HILN
LNI
i
|fum um árabil unnið í sívax-
)li að hvers kyns prenverki
Prentun bóka, blaða og um-
imt skrifstofu- og verzlunar-
fýmissa tegunda.
}mt því veitum vér viðskipta-
irum alla þá aðstoð og leið-
sem með þarf þar að lút-
Hl
Sk pholti 33. — Sími 35320.
VIKAN 39