Vikan - 15.03.1962, Blaðsíða 27
Allir utan hættu, suður gefur.
A
V
♦
*
8-2
A-9-8-6-3-2
10-4
10-6-3
*
V
♦
*
Suður Vestur
3 grönd pass
pass pass
4 tíglar 5 lauf
pass
Útspil tígultía.
A-G-10-9-5-4
D-10-5-4
7-2
D-6
K-7
A-K-D-9-8-6-5
G-8
Norður
pass
4 lauf
pass
Austur
dobl
pass
pass
jafnvel þótt aðrar þjóðir láti svo
lítið, að notast við mfna starfs-
krafta“.
— Svo þú hefur orðið fyrir von-
brigðum . . . ?
„Já, ég get ekki sagt annað. Að
visu er ég hér i ágætu starfi, sem
tæknilegur ráðunautur hjá ísarn h.f.,
en það er ekki beint í mínu fagi
og þvi ekki eins skemmtilegt, þótt
það sé að vísu frjálsara. Svo týn-
ir maður líka fljótt niður, ef mað-
ur heldur sér ekki við sama starfið“.
— Þér liggur nú kannske engin
ósköp á, þú ert ekki svo gamall
að þú hafir ekki tíma til að hugsa
þig dálítið um.
„Satt er það. Ég er einmitt 30
ára um þetta leyti, kvæntur og fyrsti
erfinginn var að sjá dagsins Ijós
núna nýlega“.
— .Tá, til hamingju. Strákur eða
stelpa?
„Strákur, auðvitað“, sagði Hörð-
ur stoltur og sýndi mér prinsinn.
Móðirin, Inger, sem er dönsk hélt
á litla snáðanum á meðan ég tók
mynd af fjölskyldunni. Við skulum
vona að þegar hann verður orðinn
stór, þá verði pabhi hans orðinn
annar A. P. Möller -— hinn íslenzki.
★
Á valdi drauravitundar
Fyrir nokkrum árum var háð 100
rúbertna einvígi milli tveggja
bandarískra spilara og tveggja
ítalskra. Bandaríkjamennirnir voru
Tobias Stone og Alvin Roth, en
ítalarnir Mario Franco og Serge
Montorsi. Roth og Stone unnu ein-
vigið með miklum yfirburðum og
þar með talsverða summu af pen-
ingum, því að þeir voru ekki að
gera þetta að gamni sfnu.
Spilið að ofan er frá þessu ein-
vigi. Franco opnaði á þremur grönd-
um, sem er í samræmi við nútima
sagntækni í bridge. Roth, sem sat
i vestnr sagði pass i þeirri von að
spilið yrði spilað og hann gæti tek-
ið sjö fyrstu slagina á lauf. Montorsi
í norður veit að félagi hans á þétt-
an láglit og þess vegna minnist hann
aldrei á sexlitinn 1 hjarta. Fimm-
laufasögn vesturs reyndist röng
Teiknaði 50 þús„ lest skip
Framhald af blaðsíðu 15.
— Og útskrifaðist svo þar með
góðu prófi . . .?
„Prófskirteinið mitt er hérna, og
þú skalt dæma um það sjálfur . . .“
Ingeniör i maskinteknik med
skibsbygning som speciale, stóð þar
stórum stöfum, og einkunnin rúm-
lega 10 stig af 12 mögulegum. S’ama
var að segja um prófin hér heima,
ágætiseinkunn, og 1. ágætiseinkunn,
enda mun hann hafa verið með þeim
hæstu i hverjum skóla. Þess vegna
var það líka ....
— Var það ekki einmitt þess
vegna að þú fékkst svona góða stöðu
strax?
„Jú, ég hef grun um það. Það var
allt tekið til greina, líka einkunn-
irnar mínar hérna heima, enda var
þetta óskastaða, sem allir vildu helzt
ná í“.
— Og samt fórst þú heim aftur.
Hvernig í ósköpunum stóð á því?
„Það er nú margt, sem lcemur þar
til greina. Bæði persónulegar ástæð-
ákvörðun, þvi fjórir spaðar standa.
í fimm laufum var útspilið tigul-
tía og suður tók tvisvar tfgul. Nú
gat suður valið um tvo möguleika
til þess að setja spilið niður og
heppnast báðir. Annar er að spila
hjarta og þá fær norður á ásinn,
en hinn er að spila tigli i þriðja
sinn. Þá verður norður að eiga D-x,
10-x-x eða 9-x-x-x i laufi. Hann
spilaði þriðja tigli og spilið varð
einn niður.
Það er athyglisvert, að segi aust-
ur pass við þremur gröndum. þá
eiga a-v að geta tekið alla slagina.
Vestur byrjar með þvi að taka sjö
slagi á lauf og i þau á austur að
kasta öllu nema spaðanum. Það er
ekki óeðlilegt hjá honum að gera
það, þvl að suður hefur lofað hétt-
um láglit og i borðinu sér hann
hjartaásinn.
ur og annað. Upprunalega,ætlaði ég
mér aldrei að vinna annars staðar
en heima á íslandi og helzt vildi
ég líka gera það, þótt aðstæður séu
hér að mörgu leyti verri. Svo er
lika hitt, að i svona stóru fyrir-
tæki, þá týnist maður i fjöldanum,
situr bundinn við sitt skrifborð all-
an daginn og kemst hvergi nálægt
sjálfum framkvæmdunum. Hver veit,
nema eitthvað fari að lagast hér
heima . . . .?“
— Annars hefir þú að sjálfsögðu
tilboð um vinnu áfram úti, er það
ekki?
„Jú. Forstjórinn þar sem ég var
sagði mér þegar ég fór, að plássið
stæði mér opið fyrirvaralaust í eitt
ár. Svo hefi ég líka tilboð víðar
frá“.
— En hvernig verður það hér
heima? Ertu viðurkenndur sem
verkfræðingur?
„Nei, hér heima er ég nefndur
tæknifræðingur. Island mun vera
einaista landið í heimlinum, sem
ekki viðurkennir annað en háskóla-
menntaða verkfræðinga, og sem
verkfræðing vill mig enginn hér,
Framhald af blaðsiðu 17.
skoðar draumvitundina sem sér-
stæðan þátt i atferli didvitundar,
þar sem hvötum og tilfinningum,
sem hafa hlaðizt upp í geðflækjur
og geymzt bældar i leynd dulvit-
undarinnar, er veitt táknræn fram-
rás. f þeirri yfirfylltu dýflissu, sem
dulvitundin er samVvæm' kenningu
Freuds, ríkir stöðugt órói og upp-
reisnarhugur, og fangarnir grípa
oft tilfinnanlega inn í ákvarðanir
hins grunlausa fangavarðar, vöku-
vitundarinnar, og með þvi inn í
daglegt atferli og lífshamingju okk-
ar. Vökuvitundin veit fæst af hvi.
sem ákvarðast hak við fangelsis-
múrinn og því þekkir hún ekki sína
eigin bandingja, þegar þeir, búnir
dulargervi, leita útrásar í draumi.
En ef við skoðum drauminn út
frá sjónarmiði Freuds, verður dnl-
argervið gagnsætt og við sjáum, að
hann verður leiksvið langana, hvata
og tilfinninga, sem ekki fundu hæfi-
lega framrás og fullnægingu i með-
vituðu atferli. f draumi getum við
margt, sem okkur væri með öllu
ofviða i vöku, og draumhegðun okk-
ar sýnir á margan hátt, að hún er
laus undan siðvcndniákvæðum og
gagnrýni vökuvitundarinnar. Sá
skilningur virðist þvi nærtækur, að
i draumnum leiki dulvitundin laus-
um liala, i honum sé leyft að birt-
ast þrám og tilfinningum, sem eru
óvelkomnar eða óviðeigandi í vöku-
atferli okkar.
Duldirnar brjótast þó sjaldan
fram i óbreyttu formi þeirra til-
finninga, sem bældar voru, heldur
í dulargervi, og því verða einstakar
myndir og atburðarás draumsins
táknrænar. Sem dæmi má nefna
prófkvíðann. Marga dreymir fram
á gamals aldur, að þeir standi ráð-
þrota frammi fyrir verkefni sinu
á prófi. Hér er þó ekki um að ræða
einfalda endurtekningu á prófkvíð-
anum, heldur verður hið geigvæn-
lega próf táknræn draumsýn fyrir
þann skort á sjálfstrausti, sem
persónuleiki dreymandans er hald-
inn. Af sömu rót spretta ýmsir sið-
vendnidraumar. Skirlifar konur, sem
lifa í góðu hjónabandi, getur allt
í einu dreymt, að þær séu ógiftar
og vanti föður að barnahópnum.
Sjúkleg smæðarkennd er fötlun
í lífsbaráttu einstaklingsins; þess
vegna reynir skynsemin að bæla
hana niður og hreiða yfir hana
sýndarkjark. Þannig svelgir hinn
kjarklitli í dagdraumum sínum, þar
sem hann leikur hlutverk ofurhug-
ans og hetjunnar. En i svefni slakar
vökuvitundin á varðstöðunni og hin
bælda vanmetakennd brýzt lit lir
dýflissu sinni beint inn á leiksvið
draumsins.
Skilinn á þennan hátt ljóstrar
draumurinn fremur upp tilfinninga-
reynslu dreymandans á liðinni tið
en að hann beri að skilja sem for-
spá um ókomin örlög. ★
En hallast á
Framhald af blaðsíðu 29.
hafa verið aukið i, þegar sú heppi-
lega ákvörðun var tekin, að gefa
erindm lit i bók. Samfellda heildar-
lýsingu á náttúru íslands mynda
þcssar ritgerðir ekki, sem ekki er
heldur við að búast, en eftir lestur
þeirra veit maður flest hið helzta
sem nú er vitað um aðalatriðin.
Margar myndir og uppdrættir prýða
hókina, og eru lesandanum til skiln-
ingsauka.
Ekki er hér rúm til að te'ia upp
heiti ritgerðanna, höfunda beirra,
eða rekja efnið. enda væri hað til
litils. En á hað skal öllum bent
að þetfa er góð þók og þörf og fróð-
leg öllum, sem ekki telia bað nóa
að vita helzt allt um þióðina og
sögu hennar, heldur gera sér og
grein fvrir þvl, að glonpótt verður
sú þekking þótt vfir°rinsmikil kunni
að vera, viti viðkomandi lítið sem
ekkert nm landið, s:.r. hún hefur
bvggt 'rá upphafi, Hvað það snert-
i-, nnllast á hjá fiestun). hallas'
iafnvel A enn. hótt bók þessi sé
komin út, en ekki líkt þvi eins og
áður.
Loftur Guðnun.tlsson.
Plötur og dansmúsik
Framhald af bls. 24.
ið af mikiHi innlifun. Næst þeg-
ar þú skrífar óskalasaþættinum
þinum, biddu þá um Moon River
sungið af Danny Williains.
Chubby Checker: T.et‘s tvvist
again og Everything's gonna be all
right. Hér er kominn upphafsmaður
twist-dansins, liinn ungi blökku-
maður Chubby Checker. Honum er
spáð mestum frama allra þeirra
ungu söngvara, sem komið hafa fram
i USA siðustu ár. Ekki gefur þó
þessi plata tilefni til þess. Fyrra
lagið virðist vera tilraun til að
endurvekja þá gleði, sem er á fyrri
plötu hans „Twist“ en þetta er miklu
lakara lag. Síðara lagið er heldur
betur samið og sungið. Það er góður
„twist-taktur“ í þessum lögum, en
það ætlar að verða sama uppi á ten-
ingnum með twistlögin og átti sér
stað með rokklögin fyrir nokkrum
árum. Þetta ætla allt að verða sára-
ómerkileg lög, sem ekkert skilja
eftir annað en það, að það er hægt
að dansa eftir þeim og gleyma þeim
síðan. Columbia hljómplata, sem
fæst i Fálkanum, Laugavegi.
Iilí&H 27