Vikan - 24.05.1962, Page 31

Hárió verður fyrst fallegt meó
0m Km
SHAMPOO
silkimjúki lögur gefur hárinu þægilegan ilm og
WHITE RAIN gerir hár yðar gullfallegt. Hinn
gljáandi blæfegurð — laðar fram hinn dulda
yndisþokka. Af White Rain eru framleiddar
þrjár tegundir, sem fegra allar hárgerðir —
ein þeirra er einmitt fyrir yður.
Toni framleiðsla tryggir fegursta hárió
tvistigu og þoröu ekki aö hafast að.
Speer var sá eini, sem hafði þrek
og karlmennsku til að horfast i augu
við staðreyndirnar; hann trássaðist
við að hlýða hinum brjálæðiskenndu
fyrirskipunum foringjans um gereyð-
ingu iðnaðarins, hann gerði sér ljóst
hvað það kostaði þýzku þjóðina að
halda þessu vonlausa viðnámi áfram
og láta sem ekki þyrfti að hugsa fyr-
ir neinu, þegar styrjöldinni væri lok-
ið. Hann athugaði meira að segja
þann möguleika að dæla eiturgasi
inn i loftrásarkerfi neðanjarðar-
byrgjanna, þar sem Hitler hafðist
við, í því skyni að binda endi á þetta
brjálæði, sem ekki mundi réna á
meðan foringinn var á lífi.
1 janúarmánuði hélt rússneski her-
inn yfir Pólland, inn í Slésiu að Oder
og nálgaðist nú Berlín og Vínarborg.
1 marz héldu brezkar og bandarískar
hersveitir yfir Rín, i aprílmánuði bar
bandarískar og rússneskar hersveitir
samtímis að E'lbe, en Rússar tóku
það sem enn var eftir af Austur-
Prússlandi herskildi og sömuleiðis
Vínarborg. Þar með var styrjöldinni
eiginlega lokið — Berlín opin og
varnarlaus ....
Hitler hafði ekki lengur neina hug-
mynd um hvað fram fór. Á fundi,
sem efnt var til niðri i „foringja-
byrginu" á 56. afmælisdegi hans, varð
hann óður af reiði þegar minnzt var
á að hann, og þeir sem enn voru eftir
í stjórn hans fiyttust suður á bóginn
— aðalstöðvar foringjans voru niðri
í byrginu, og þaðan kvaðst hann
stjórna styrjöldinni áfram. Tveim dög-
um seinna, þann 22. apríl, fluttu
Goebbels og Magda með börnin sín
sex niður í byrgin til hans.
Einhvern tima hlýtur að koma aÖ
því, að skáld og sálfræðingar leiði
Mögdu Goebbels fram á sjónársviðið,
þótt enn sé ekki unnt að sjá fyrir
hvern þeir gera hlut hennar. En örð-
ugt verður það þá að kveða upp sann-
an og óhlutdrægan dóm yfir henni;
til þess verða viðkomandi fyrst og
fremst aö hafa gerkynnt sér um-
hverfiö og andrúmsloftið, sem hún
lifði í siðustu mánuöina — og haÖ
er spurning, hvort nokkrum er yfir-
leitt léð þaö ímyndunarafl, sem til
þess þarf. Sennilega veröur þaö öllu
auðveldara fyrir þá höfunda ,aÖ gera
sér sálfræðilega grein fyrir afstööu
Möadu. konunnar. til þeirra tveggja
karl^anna. sem tengdastir voru hinni
hryll'legu ákvöröun hennar, foringj-
ans og eiginmannsins, og er þó engum
auðvelt aö skyggnast inn í leyndust.u
hugarfylgsni annarra. Ekki verður
gerð nein tilraun til þess hér, heldur
aðeins sagt i fám orðum frá þvi
hvern'v það varö Magda, sem aö lok-
um yfirgnæfði alla hina brjálæðis-
kenndu snilli og óhugnanle'gu hug-
kvæmni eiginmanns sins við sviðsetn-
ingu tortimingarharmleiksins — ekki
til bess að sýnast og ekki til bess að
hljóta aðdáun og hrós fyrir snilli sína,
eða verða sér úti um „eilíft líf“ I
sögunni, heldur ... þvi getur víst eng-
inn svarað enn. og það er vafasamt
að bví verði nokkurn tima svarað
óvggiandi og til hlítar.
Þeir eftirlifandi, sem gerzt þekkja
til. fullvrða að það hafi verið Magda
sjálf, sem átti hugmyndina að þvi,
að stytta ekki einungis sjálfri sér
aldur heldur og hinum ungu börnum
þeirra hjóna. öllum sex, þegar „öllu
lyki“. Þeim ber saman um það, að
bæði Goebbels og systir hanS, auk
ýmissa annarra, hafi reynt að fá hana
til að hætta viö það — þyrma börn-
unum aö minnsta kosti. En viö þaö
var ekki komandi.
Það veitir ef til vill nokkra hug-
mynd um andrúmsloftið í neðanjarð-
arbyrginu, þar sem skuggi hins hálf-
vitskerrta foringja þrúgaði öllum eins
og djöfulleg martröð, að sérhver af
hans nánustu hafði þegið áf honum
eiturhylki, sem hann útdeildi sem
eins konar „hinsta sakramenti" til
sinna trúuðu, og þeir varðveittu síðan
á sér sem helgan grip, unz þeir stóðu
andspænis þeirri ákvörðun, sem úr
skar. Að sjálfsögðu utdeildi foringinn
þessu „hinnsta sakramennti" einnig
til Goebbels og Mögdu, sem alltaf var
honum einkar kær og tilbað hann og
dýrkaði eins og guð sinn — hún var
meira að segja ein af þeim fyrstu úr
hópnum, sem hann auðsýndi slíka náð,
en einkalæknir Hitlers, hinn ógeðs-
legi skottulæknir, „prófessor Morell,“
mun hafa látið henni i té eitur-
skammta að auki, svo hún gæti svipt
börn sín lífi.
Það var því ekki eins og Magda
Goebbels gerði þetta í stundar örvænt-
ingu — hún hafði margra daga frest
til umhugsunar, það er meira að segja
mjög líklegt að hún hafi verið búin
að hugleiða það vikum saman áður en
hún fékk eitrið í hendur, og samt
íéllst henni ekki hugur. Orð þau, sem
hún lét falla við einn af nánustu
samstarfsmönnum Goebbels, eru
sennilega með þeim átakanlegustu,
sem höfð hafa verið eftir nokkurri
móður: „Þegar ég hátta börnin mín
á kvöldin og kem þeim í rúmið, og
mér verður hugsað til þess að ég
neyðist til aö myrða þessa blessaða
sakleysingja að nokkrum vikum liðn-
um, er ég oft að örvæntingu komin,
svo mjög kvelur það mig. Og ég spyr
sjálfa mig, hvaðan mér eigi að koma
þrek og kraftur til að framkvæma
það, þegar þar að kemur . .. Aðeins
nokkrum dögum áður en þar að kom,
reyndi Goebbels að fá hana til að
flýja með börnin vestur á bóginn,
svo þau lentu í höndum brezkra.
„Bretar vinna okkur ekki nokkurt
mein,“ fullyrti hann, en Magda hafn-
aði þeirri uppástungu umsvifalaust.
Síðustu dagana dvaldist Goebbels
öllum stundum hjá börnunum, lék sér
við þau og reyndi á allan hátt að
gera þeim innilokunina í neðanjarðar-
byrginu sem bærilegasta, en Magda
annaðist matreiðsluna og heimilis-
verkin. Ber öilum saman um að þá
liafi ekki sézt á henni nein merki
ótta né hryggðar; hún hafi verið kát
og glöð og gengið brosandi um, létt
VIKAN 3X