Vikan - 07.06.1962, Blaðsíða 3

„Abarth—Simca“ — 230 km Uamarkshraði á klst.
„Simca 1000“ — alþýðuútgáfan, í sama flokki og nýja gerðin af „VW“.
VIKAN 3
VIKAN i
og tæknm
Nýju bílarnir ,
hraðskraiðari glæsi-
legri — og dýrari
.. Hinar miklu bilasýningar eru
smásaman orðnar merkisatburðir
i viðskipta-, ferða- og menningar-
lifi báðum megin Atlantshafs ár
hvert. Ýmsar vestur og suður-
evrópskar borgir eru orðnar „fastir
deplar“ i vitund manna fyrir það,
að þar eru árlega haldnar hinar
merkilegustu bilasýningar, sem
laða þangað ferðamannastraum
vissa mánuði ársins, ekki siður en
Wagnershátíðin í Bayruth, tónlist-
arliátíðin i Edinborg og píslarsögu-
„Vetnissprengjan“ frá Simcaverk-
smiðjunum á Genfarsýningunni,
„Simca 1000“ í útgáfu Barfonis.
leikirnir i Oberammergau; er fyrst
getið i forsíðufregnum heimsblað-
anna og síðan sagt frá þaim í löngum
greinum inni í blaðinu, rituðum af
kunnum sérfræðingum, sem njóta
álits á borð við frægustu listgagn-
rýnendur — að minnsta kosti. í
þessum skrifum sínum gera „bila-
gagnrýnendurnir“ grein fyrir þeim
stefnum og stefnubreytingum í bíla-
framleiðslunni, sem þeir telja að
setji svip sinn á viðkomandi sýn-
ingar, lýsa nýmælum og nýjungum
i bilasmíði og ræða stil hinna frægu
yfirbyggingasnillinga, eins og Pin-
afarina-feðganna, sem nú hafa tekið
upp merki Rafaels og Michaels
Angelos og annarra fornítalskra
meistara — og halda þvi hátt á
loft. Og vart nmn efa bundið, að
bílagagnrýnendurnlr eigi sér mun
fjölmennari lesendahóp í öllum
löndum, en þeir sem skrifa um
tónlistahátiðarnar í Bayrutli og
Edinborg.
Hin árlega bilasýning í tíenf i
Sviss — „Geniar-salurmn" — er
el' lil vill sú, sem ahnennasta at-
liygh vekur austanhais, og eru þó
ánold um livor er frægari, Genfar-
sýningin eða sýningin í Turin á
Italiu. A þessum syningum opin-
bera mikilvirKustu bilaframieið-
endurmr venjulega nýjusiu „teynd-
ardóma" sina, sem þö el' til vill
væri öllu réttara að kaiia „leyni-
vopn" þeirra i hinni hörðu og
miskunnarlausu baráttu uiu kaup-
enaurna — eu áöur haia þessi stór-
velui seð uni þaó, ao matuiega
uinuO vnnauist um pessi ieynivopn
til þess að espa lutvilimia.
Genfarsýningin er opnuð snemma
á vori hverju, og þessa dagana er
mikið um hana rætt á bilasiöum
stórbiaðanna. Biiasértræðingarnir
kváð'u yl'irleitt á einu máii um
það, livaða steínubreytingar gæti
par helzt — nýju njtarnir seu hrað-
skreiðari, glæsiiegri að öllum bun-
aði — og dýrari en áður. Þykir
það yíirleitt góðs viti; bílalram-
ieiöslan er nelnilega talin noltkurn-
veginn öruggur mælikvarði á eina-
hagslif „hinna lrjálsu þjóða", það
er að segja kaupgetu almennings i
peim ionUum. Pegar bilalramieið-
enuurnir taka aö leggja áherziu á
hraðann og ytri og ínnri glæsiieik
bilsins, en nirða minna um að halda
veröinu við víst iagmarií, beudir
þaö tii þess aö rannsókn mai'kaðs-
serfræðinga þeirra hafi synt að
kaupenaurnjr haii rýmri ijárráö.
Oft ber það við á slikuin sýn-
ingum, að einhver eiiistök bilgerð
veki svo almenna athygli, að hún
„steli" sýningunni, eins og það er
kailað á máli leikara og biiagagn-
rýnenda. Það hefur gerzt á þessari
vorsýningu i Gení; franskur bill,
„Simca 1000“ i splunkunýrri út-
gáfu, „gerir þar svo slormandi
lukku“, að gestirnir þyrpast að
lienni og gagnrýnendurnir hika
ekki við að útnefna hana „prima-
donnu“ Genfarsalarins vorið 1962.
Að ytra útliti minnir þessi Simca
talsvert á „NSU Sport Prinz“, enda
eru báðar yfirbyggingarnar teikn-
aðar af Bertoni. Þessi útgáfa af
Simca 1000 er ekki nema tveggja
dyra og í rauninni ekki fyrir nema
einn farþega, þar eð svo lágt er
undir þak i aftursætinu, að full-
orðnir að minnsta kosti verða þar
vel að gæta höfuðs sins, enda er
sætið einungis við það miðað, að
grípa megi til þess. En bakið er
þannig gert, að fella má það fram
fyrir sætið og er þarna þá hin á-
kjósanlegasta farangursgeymsla, og
er allt þetta vegna stilsins — til
þess að ná sem fallegustum halla
WIBÍA1II
Útgefandi: Hilmir h.f. .
RitBtjóri:
Gísli SigurÖBHon (ábm.)
Auglýsinga«tjóri:.
Jóhannes JörundBson.
♦
FramkvsemdaBtjóri:
Ililmar A. Kristjánsaon.
Hitstjórn og auglýsingar: Skipholti ■
33. Simar: 35320, 35321, 35322, 353231
Pósthólf 149. Afgreiðsla og dreifing:
Blaðadreífing, I.augavegi 133, sími
36720. Dreifingarstjóri: Oskar Karls- "
son. Verð i lausasölu kr. 15. Askrift-
arverð er 200 kr. ársþriðjungslegá,
greiðist fyrirfram. Prcntun: Hilmir
h.f. Myndamót: Rafgraf h.f.
/ næsta blaði verður m.a.:
© Portnar þú ský. — Saga í þrern hlutum eftir hina frægu
frönsku skáldkonu, Francoise Sagan. Sagan fjallar um ung
og rík hjón, sem geta hvorki skiiið né saman verið en eyða
dogunum í Iúxusflakk í Key Largo, Nejv York og París.
Loftur Guðmundsson þýddi.
• Fyrstu dagarnir í menntaskólanum. — Ragnar Jóhannesson
rifjar upp endurminningar frá þeim dögum er hann hóf
göngu sína í Menntaskólann á Akureyri.
• íþróttir: Hann hleypur þá alla af sér — núna. Grein með
myndum um nýsjálenzka hlaupagarpinn Peter Snell.
• Allt fyrir kokkteilinn. Hvað þarf til þess að vera fullkominn
gestgjafi? Það er nú ekkert smáræði og ekki nóg með það;
það þarf líka kunnáttu að blanda rétt. Úr því er bætt með
uppskriftum að vinsælum kokkteilum, sem nokkrir barþjónar
í Reykjavík hafa tekið saman.
• Vertu nú harður karlinn. Vikan hefur farið í heimsókn á Slysa-
varðstofuna og gert athugun á slysum á börnum, sem þangað
konta. Þau konta þangað ntörg á degi hverjum, en á hverju
nteiða þau sig mest? Það sjáið þið í næsta blaði.
© Kalsárin gróa seint. — Frásögn eftir Jónas Guðmundsson,
stýrimann, af því er þýzkur togari strandaði austur á Skeiðar-
ársandi og ntennirnir höfðust við í 10 sólarhringa á sandinum
í vetrarhörkum, unz þeir náðu að Orrustustöðum á Bruna-
sandi.
• Smásaga eftir ungan, íslenzkan höfund: Skák og mát.
• Verðlaunagetraunin. — 6. hluti af 10.
FORSIÐAN
Tvenna man ég tímana — geta flestir
sagt, sem nú eru komnir til vits og ára
á íslandi. Þessir tvennu tfmar eru svo ólíkir, að halda mætti að
aldir væru þar á milli, en þó eru það aðeins nokkrir áratugir.
Selma Jónsdóttir, teiknari, hefur gert forsíðumynd, sem sýnir
ungt fólk úr gamla og nýja tfmanum. Fólkið er í sjálfu sér ekki
svo ólíkt, en umgjörðin er breytt. Hirðingjasvipurinn og torf-
bæirnir eru horfnir, en nútímastúlkan, sem drekkur kók og hefur
Flugfélagstösku við hendina, er vafalaust kaupakona og útlitið
í einu og öllu a la Birgitte Bardot, en ungi maðurinn hefur
jepjjann til þess að undirstrika aðstöðu sina.
á afturhlutann. manna bill; sérfræðingarnir segja
Öllum ber og saman um \5 hin að hann þoli að öllu 'leyti fyllilega
nýja, „alþýðlega“ útgáfa af „Simca samanburð við Volksxvagen, nýju
1000“, fjögurra dyra — að vissu gerðina, og hljóti að teljast i sama
leyti í Gorvairstíl — sé hinn vand- flokki að öllum frágangi og þæg-
aðisti og glæsilegasti fjögurra Framhald á bls. 42.