Vikan - 16.08.1962, Side 42

Merkið er
hvernig leysa má vandamál þessa
unga fólks, sem þú og margir koll-
egar þínir hafa ekki séð sér fært
að leyfa inngöngu?
— Já, ég hef talsvert hugsað um
það. Við getum ekki lokað augunum
fyrir því, að þetta fólk er illa á vegi
statt og vantar einhvern samastað.
Það er kannske eklci endilega nauð-
synlegt að koma upp stóreflis sam-
komuhúsum, heidur gæti ég hugs-
að mér, að komið yrði á fót góðum
og stórum danssölum fyrir ungling-
ana, þar sem áfengi yrði ekki um
hönd haft, en þess í stað yrðu á boð-
stólum kaffi, te, gosdrykkir o.s.frv.
Ég veit, að slíkir staðir eru til víða
erlendis, t.d. man ég eftir einum
slíkum prýðisstað í Glasgow.
— Er grundvöliur fyrir slíkan
stað hér á landi?
— Því ekki það? Að minnsta kosti
hlyti hann að hera sig, ef seldur
væri aðgangur. Og bezt held ég,
að honum yrði horgið í höndum hins
opinbeTa, þannig, að það sæi um
reksturinn og hefði ávallt sína eft-
irlitsmenn á staðnum til að sjá um,
að boðum og bönnum yrði fram-
fylgt. Það er nefnilega einn stærst-
ur þrándur í götu þeirra veitinga-
húsarekenda, sem gjarnan myndu
vilja reka slíkan stað, að tryggja
það, að hinir ungu gestir fari ekki
í kringum lögin með áfengisneyzlu
undir borðum, — ef brögð eru að
42 VIKAN
slíku, eins og oft vill við brenna, er
skuldinni gjarnan skellt á veitinga-
staðina, og getur það komið sér af-
ar iila.
Loks hefur blaðið snúið sér til
séra Braga Friðrikssonar, fram-
kvæmdastjóra Æskulýðsráðs Reykja-
víkur, og innt hann eftir því, livað
ráðið hafi til málanna að leggja.
glæsilegum vinníngí og hér er um
að ræða. Hún vonar, að enginn sá,
er vinning hlýtur, verði fyrir von-
brigðum, og allir megi vel við una.
Sérstaklega vænlir blaðið þess, að
sá, er för þessa hreppir, verði mörg-
um og skemmtilegum minningum
rikari, þá er Gullfoss flytur hann
heim að lokum.
gjarna inn á næsta skemmtistað, þar
sem liann veit af góðri jazz-hljóm-
sveit, og leikur jazz, það sem eftir
er kvöldsins. Leonard Bernstein er
einn al' þekktustu hljómsveitarstjór-
um í heiminum í dag og auk þess
konsert-píanóleikari og mikilsvirt-
ur tónsmiður. Hann hefur meðal
annars gert tónlistina við hinn
þekkta söngleik West Side Story.
Bernstein hefur á stuttum starfsferli
flutt ótal erindi um alla tónlist.
Hann metur góðan jazz ekkert minna
en hverja aðra tónlist. Þessir menn
þykjast ekki vera yfir það hafnir að
hlusta á jazz og leika jazz. Eða hve-
nær myndi jazzmeistari á borð við
l)ave Brubeck afneita gömlu meist-
urunum?
Vémundur.
að þú komist í gegn um alla
þessa erfiðleika.
Kæri draumráðandi.
Fyrir stuttu síðan dreymdi mig
að ég stæði í dyrum á húsi, sem ég
kannast ekki við. Ég stóð þarna i
hvitum brúðarkjól og hélt á blóm-
um. Þá er mér litið upp í himin-
inn og sé ég að hann er dökkblár
og alsettur glitrandi stjörnum. Svo
sé ég að ein stjarnan svifur til jarð-
ar, siðan lit ég í aðra átt og sé þá
livar önnur stjarna fellur til jarð-
ar, síðan er allt loftið alsett hrap-
andi stjörnum. Ég byrja að óska
mér, en hef ekki við, því stjörnu-
hrapið er svo mikið. Þá sé ég hvar
stór stjarna kemur svífandi beint
fyrir framan mig, og er hún fellur
á jörðina verður hún að stórum
°g gylltum hring sem glitrar og
glóir eins og , geislabaugur. Síðan
fer þessi hringur að breytast, hann
byrjar að hækka upp og verður
loks að stórum blikkhring, gulum
og rauðum á litinn og á honum eru
stórir stafir sem ég las en gat ó-
mögulega munað hverjir voru, þeg-
að ég vaknaði.
Með fyrirfram þökk.
Stjörnudís.
Svar til Stjörnudísar:
Iiúsið sem þú kannaðist ekki
við er vafalaust hús það, sem
þú kemur til með að búa i, þeg-
ar þú giftist, því þú stendur við
það í hvítum brúðarkjól með
blóm, scm allt er i þessu tilfelli
tdkn ástarinnar. Stjörnurnar á
himninum eru hér tákn jafn-
aldra þinna, sem eru í upphafi
óbundnir, en falla svo af himni
sveinanna hver af öðrum, svo
þér virðist það allt líkjast
stjörnuhrapi. Ein stór skilur sig
sajnt úr hópnum og fellur hjá
þér. Ilún er tákn þess manns,
sem síðar mun ganga að eiga þig.
Það var slæmt að þú skgldir
ekki muna stafina á hringnum
því í þeim fellst lykillinn að
nafni tilvonandi eiginjnanns
þíns.
Kæri draumaráðningamaður.
Mig langar til að fá ráðningu á
draumi, sem mig dreymdi ekki
alls fyrir löngu. Mig dreymdi að
ég væri stödd úti á götu og að á
móti mér kæmi par, sem er búið
að vera lengi saman, en það hefur
þó alltaf annað slagið verið að
slettast upp á vinskapinn. Jæja, ég
tala ekkert við þau, en mér finnst
BRAGI FRIÐRIKSSON,
framkv.stj. Æskulýðsráðs Reykjav.
—- Hafið þið 1 Æskuiýðsráði nokk-
uö veit þvi íyrir ykkur, sr. Bragi,
livermg luiinægt verðiir skemmtana-
þorf þeirra ungiinga, sem eru á
alúrinum 16—21 árs og fá yfirleitt,
ekki aögang að dansskemmtunum í;
samkomuhúsum Reykjavikur?
— Já, við höfum hugleitt þetta)
mai, og núna er unnið að lausn þessJ
Við höfum þegar kómið upp
skemmtiklubbum unglinga á þess-
um aidri, og koma þeir saman á ýms-
um stjðum i hænum, t.d. Skátaheim-
uinu og víðar. Þessir klúbbar hafa
oætt ur hrýnni þörf, en við geruin
oivkur sanu sem áður ljóst, að þeir
eru ekki iuiinægjandi. Þess vegna
lioium við i liyggju að vinna að því,
að konnð verði upp íuilkomnu
skemmtihúsi l'yrir áidursflokkinn
íti—21 árs, sem ekki er að neinu
leyti óvistlegra eða iítilfjörlegra en
skemnitistaðir eidra fólksins og ekki
frábrugðið þeim að öðru leyti en
þvi, er veitingar snertir. Auk þess-
arar áætlunar, höíum við einnig í
hyggju að nýta betur samkomusali
sKo.anna en hingað til hefur verið
gert. I þessum samkomusölum skól-
anna gæti svo æskuíólk innan 10
ára aidurs fengið inni með sínar
skemmtanir og sína dansleiki
á meðan aldursflokkurinn 16—21
árs skemmti sér í sínu húsi. Sé ég
ekki betur en, að þá gætu allir vel
við unað.
Þriðja úrræðið, sem við höfum í
huga til að bæta úr þörf æskunnar
á heppilegum skemmtunum er, að
koma upp góðum og hentugum svæð-
um utan bæjarins, þar sem ungt fólk
gæti komið saman til útilegu og
haft ýmislegt sér til dægradvalar,
svo sem söng, dans og önnur
skemmtiatriði.
Öllum þessum áformum vinnum
við að í Æskulýðsráði og vonum við,
að þau komist fljótlega í fram-
kvæmd, því að þörfin er ákaflega
brýn. ★
Ferð til meginlandsins
Framhald af bls. 22.
Svo margt og mikið mun bera fyr-
ir augu og eyru í þessu fjölbreytta
ferðalagi, að óhætt mun að fullyrða,
að sá eða sú, sem verður þess aðnjót-
andi, mun seint gleyma því. Öll þau
lönd, sem heimsótt verða, eru þekkt
fyrir að hafa sérstakt aðdráttarafl
fyrir ferðalanga og búa yfir hinum
ótrúlegustu hlutum.
Vinnnigshafi mun njóta frábærs
aðbúnaðar og þjónustu. Skip Eim-
skipafélags íslands eru að öllu góðu
kunn og Arkadía mun áreiðanlega
sízt standa þeim að baki. Um öku-
ferðina er það að segja, að fátt gleð-
ur augað meira en ferð í góðri bif-
róið um fagurt umhverfi. Allt mun
þvi hjálpast að og auka áhrif þessa
einstæða ferðalags.
Vikunni er fagnaðarefni að geta
gefið lesendum sínum kost á eins
í fullri alvöru
Framhald af bls. 2.
síðasta 'verkið á efnisskránni, fyrir
hrifnum og þakklátum áheyrendum,
sem ef til vill „þola ekki jazz“, held-
lur aðeins það, sem i daglegu tali er
nefnt sígild tónlist, snarast hann
I i ’
ClLViUMuU'lnN
Draumspakur maður ræður drauma
fyrir lesendur Vikunnar.
Herra draumráðandi.
í fyrravetur dreymdi mig draum,
sem ég hef mikinn áhuga á að fá
ráðinn. Draumurinn er á þessa
leið. Mér fannst ég vera að leita
inér lækninga og fannst mér lækn-
irinn lála í ljós að hann væri ekki
viss um að geta hjálpað mér, en
sagðist reyna að gera það sem í
hans valdi stæði. Fannst mér ég
koma inn í herbergi og lét hann
mig setjast á stól og kallaði siðan
á nunnu og lét hana fara með sálm-
inn: Son guðs ertu með sanni.
Fer hann síðan í skáp sem var á
veggnum og úr honum tók hann
ól, sem á voru fimm gylltir hnúðar.
Ólin var ca. 30 cm. á lengd og 10
cm. á breidd og á endanum voru
fimm teinar og á þeim voru gylltu
hnúðarnir. Bilið milli teinanna var
svipað og á mannshendi. Tók hann
þetta og setti á vinstri hönd mína
og snerti greiparnar. Tekur hann
síðan áhald sem er einna líkast
naglasköfu og hrá þvi eftir fingur-
gómunum og spruttu blóðdropar
eftir. Mér fannst hálfgerð ónot fara
um mig og spurði ég livað þetta
táknaði. Blóðdropar Krists, táknar
það, var svarið. Síðan fannst mér
hann segja við mig: Ef þú ferð til
Reykjavíkur skaltu fara á Landa-
kot, en láttu þess ekki getið að Auð-
unn hafi gert þetta. Draumurinn
var ekki lengri.
Með fyrirfram þökk.
S. Þ.
Svar til S. Þ.:
Draumur þessi virðist vera að
nokkru leyti trúarlegs eðlis oa
sálmalína sú, sem farið var með
í draumnum bendir til að fram-
tið þin og hegðun, sé i samræmi
við það bezta, sem samvizka
manns býður. Ilins vegar eru
blóðdroparnir ekki eins gott
tákn og þykja þeir venjulega
benda til slyss eða sjúkdóms og
getur hvort tveggja verið i þínu
tilfelli. Hins vegar bendir nafn
það er læknirinn nefndi, síðast
í drajumnum: ,píuðunn“ til þess