Vikan


Vikan - 08.11.1962, Blaðsíða 29

Vikan - 08.11.1962, Blaðsíða 29
Vinsæll píanóleikari. Pramhald af bls. Í5. ísólfssoll — som ekki cr lil nénla í einn eintaki, eins os allir vita — Var einn af fyrstu könniirum hans, svo ekki VerfSa bornar brigíSur á úndrstöðuna. Seinna nam hann og píanóleik hjá Róbert Abraham og tónfrætSi hjá dr. Urbancic, en l)ar efS tónlistin þótti i þann tið vafa- samur 1 ífsafkomugrundvöllur, réðst hanii einnig til náms i Verzliinar- skólanúm óg lauk þar prófi með ágætum. Eftir það hefur hann helgað sig tónlistinni eða unniið fyrir sér við vérzlunarstörf eftir þvi sem betur blés, en þó hefur tóiiiistin ailtaf átt ríkust itök með honiim. Hefur hann leikið með mörgum danshljómsveitum um dag- ana, stofnað sinar eigin hljómsveit- ir og komið fram á flestum herlztu skemmti- og veitingastöðum á iand- inu. Samt sem áður virðist Baldíur fyrst og fremst vera í essinu sinu liegar hann fæst við létta, sigilda tóniist, eins og að framan getur. I'að eru ekki livað sízt þjóðlaga- syrpurnar, sem hann hefur yndi af að fást við — franskar, ítalskar, brezkar, bandarískar, þýzkar, sænskar, rússneskar, rúmenskar og póiskar, því að tónlistin viðurkenn- ir hvorki pólitik né járntjöld af neinu tagi, og útsetur hann þær oft sjálfur, en slikar syrpur eiga miklu dálæti að fagna meðal áheyrenda. Þvi miður er ekki vist að þeir fái að njóta hæfileika og þjálfunar Baldurs á þessu sviði til lengdar úr þessu, því að nú berast honum atvinnutilboð viða erlendis frá — og óvíst að hann standist freist- inguna til lengdar, þótt honum þyki i aila staði gott að leika fyrir sina eigin landa og kysi það eflaust heht, að öðru jöfnu. L. G. Uppstilling. Framhald af bls. 9. Konan opnar augun og hefur ekkert sofið. — Rg var iengur cn ég ætlaði mér. En hvað um það, ég græddi þúsund krónur. Það er ekki mikið, en þó/ betra en að tapa þeim, eða hvað? — Leifur tvístígur á gólfinu, ofur- litið óöruggur. — Hérna eru fimm hundruð krónur. ég ætla að* gcfa þer fimm hundruð, góða mín. Gef þér lielm- invinn, góða. Gerðu svo vel. — Hann ieggur seðil á náttborð konu sinnar, og lieyrir ekki að hún þakki fvrir. ÞaÖ gerir ckkert tii. Hann ætlast ekki til þakklætis. Langar bara allt i einu svo mikið að g’eðja liana. Svo leggst liann útaf, þreyttur, syfjaður og áhyggjulaus. Því tapið verður fljótlega unnið upp. * Yantar einn fingur. Framhald af bls. 7. undir tréverk. Unga fólkið, sem átti stefpumót í Beneventum oig læddist fiissandi um kletta og laut- ir, er því orðið þungt á sér og masar um blóðtappa og uppskurði milli þess, sem það snýr timans hjóli með vaxandi hraða. Já hvergi er eins kyrrt og í hæfilegu sjón- máii frá þessari borg, og hvergi er sveitasælan yndislegri en í Vatns- mýrinni. Þegar við ókum fyrir OLYMPUS PEN myndavélarnar eru til still- anlegar og algerlega sjálfvirkar, með þeim taka byrjendur 1. flokks myndir, bæði lit- myndir og svart-hvítar. OLYMPUS PEN myndavélamar taka lítið pláss, rúmast í handtösku kvennanna og jafn- vel í skyrtuvasa herranna. OLYMPUS PEN myndavélarnar eru útbúnar Zuiko linsunni, sem er sérlega skörp, og leyfir ótrúlega mikla stækkun mynda. Einkaumboð á Islandi: ÍSALDA S.F. Pósthólf 1075. — Reykjavík. Sími 24119. [IJCTuTifiH OLYMPUS PEN er myndavélin, sem ailir tala um, enda býður hún upp á 50% sparnað í filmukaupum. Þér fáið 72 myndir í stað 36 eða 40 myndir í stað 20 mynda af venjuiegri 35 mm filhiu, iit eða svart-hvítt. Tjarnarendann, sagði Guðmundur: — Hérna voru einu sinni gull- námur. Já, það var ekki nein smá- vegis bjartsýni hjá mönnum i þá daga. Þetta er líklega rétt hjá þeim. Sá, sem trúir á landið á gullnámur, bætir hann við eftir langa þögn. Ég anza ekki neinu, þvi ég var að huga um upphafið af samtali okkar. Ég hafði búizt við venjulegri íslenzkri draugasögu, ómerkiiegri, en ef til vill svolítið spaugilegri. Ljóslaust fólk með mikið ímyndun- arafl hefur gert hlöðudrauga og skottur að hressilegum persónum í liugskoti þjóðarinnar, persónum, er á engan hátt vekja til hugsunar um astralplanið, eða aðra heima. Það lá við að ég skammaðist mín. Tveir ungir drengir, annar, sem hverfur, liinn sem flýtur út af tog- ara flétta sögu með undarlegum hætti, og þrátt fyrir sólskin og kröfugöngur, lúðra og ræður mann- anna, sem eru hættir að svikja, leitar hugurinn til þeirra staða, þar sem vaskir menn, ganga undir pok- ann, bæta net og gera að fiski, oft meðan sjóþunginn gerir hvert and- artak að lifsháska, og hvert hand- tak að dýrum leik í tafli. Guðmundur Halldór bar þykka höndina fyrir augun. Lófinn var hvítur og sigggróinn, liandarbakið örótt af saltsprungum og vosbúð. Var það ekki mildi að vanta bara einn fingur eftir svona ævistarf? * í fullri alvöru. Framhald af bls. 2. það væri sprengja í einni vélinni þeirra. Hvað hefur komið honum til þess er erfitt að segja. Það getur verið af hatri í garð Þjóðverja, sem þá á að líkindum rætur að rekja til valdatíma nazista í Þýzkalandi, og verið getur einnig, að viðkom- andi hafi bara haft svona gaman af að sjá, hve stóru hlassi ein lítil þúfa getur velt. En öllu gamni fylgir nokkur alvara, eins og stúlk- an sagði, þegar hún tók léttasótt- ina, og þessu gamni þess sém hringdi fylgdi meiri alvara en svo, að gamanið sé forsvaranlegt. ★ BFNAGERÐ AKUREYRAR H.F., AKUREYRI. VIKAN 29

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.