Vikan - 08.11.1962, Blaðsíða 41

stóð hins vegar fast á því að ein-
hver í lestinni hlyti að vita það,
og það væri skylda þjónsins að fara
og spyrjast fyrir. Þjónninn sagði að
sjálfur lestarstjórinn botnaði ekk-
ert í höfuðáttunum. Reiðbuxna-
herrann skipti litum við svo hroll-
vekjandi tíðindum. Hvað ef lestin
rynni í öfuga átt? Þjónninn svaraði
því engu, en týndi nokkrum hárum
af augabrúnunum til viðbótar.
Hann var enn sofnaður, í þetta
skiptið fleygði hann sokkunum sín-
um framan í mig. Varaðist samt
að hrækja niðurfyrir sig, en hyglaði
klefaloftinu því betur.
Auðvitað kom engum öðrum dúr
á auga. Ég vissi það þegar að ó-
reyndu að enginn vegur væri að
festa blund án „hljóðheldra eyrna-
skjóla“. Leiðara var að hinir klefa-
félagarnir höfðu heldur ekki búið
sig undir andvökunótt. Undir
svona hraustlegum hrotum var
skárst að glenna upp augun alla
nóttina í tilgangsleysi.
Áfangastaður minn var Dezhou.
Þangað komum við undir birtingu.
Þökk sé himni og jörðu.
Lestin stanzaði þar í hálfa
klukkustund. Ég leigði mér góðan
vagn og hélt inn í bæinn. Ennþá
heyrði ég greinilega fyrir eyrum
mér: Þjónn.
í rúma viku gat ég skýrlega séð
fyrir mér augabrúnir þjónsins. ★
Hvar er örkin hans Nóa?
Ungfrú Yndisfríð
Síðast þegar dregið var hlaut
verðlaunin:
VALUR SIGURÐSSON,
Grettisgötu 50, Reykjavík.
Nú er það örkin hans Nóa, sem
ungfrú Yndisfríð hefur falið í
blaðinu. Kannski í einhverri
myndinni. Það á ekki að vera
mjög erfitt að finna hana og ung-
frú Yndisfríð heitir góðum verð-
launum: Stórum konfektkassa,
sem auðvitað er frá Sælgætis-
gerðinni Nói.
Nafn
Heimilisfang
Örkin er á bls. Sími
Ef svo er, þá hvílir þung, en gleöileg skylda á herðum þér—að ala það upp.
Nútíma sálar- og uppeldisfræði fyrir foreldra er ein af námsgreinum
BRÉFASKÖLA SÍS. Við ráðleggjum öllum að kynna sér þau fræði.
4 kennslubréf—kennari Dr. Broddi Jóhannesson, námsgjald kr. 200,00.
Fyllið út seöilinn hér að neðan og sendið hann til BRÉFASKÖLA SÍS, Sam-
bandshúsinu, Reykjavík.
Innritum allt árið
Bréfaskóli SÍS
Ég undirritaður óska aS gerast nemandi í
Sálar- og uppeldisfræði
□ Vinsamlegast sendiS gegn póstkröfu.
□ GreiSsla hjálögð kr.__________
Nafn
Heimilisfang
Pósturinn.
Framhald af bls. 5.
virðist eftirspurn eftir þeim hér
vera það mikil að það sanni tilveru-
rétt þeirra. Verzlunarmenn og alls
konar fyrirtæki telja sér hagnað
í því að hafa slík hólf, sérstaklega
vegna þess að þá berst póstur til
þeirra að jafnaði fyrr en ella, ef
vitjað er á hverjum degi.
Aðrir vilja hafa pósthólf vegna
þess að þeir vilja ekki gefa upp
heimilisfang sitt t. d. í auglýsing-
um og enn aðrir vegna þess að þeir
reikna með breytingum á heimilis-
fangi hjá sér, t. d. ef atvinnurekst-
ur eykst, — eða minnkar.
En svo er að regla hjá póstinum
— mér er sagt að það séu ströng
fyrirmæli til póstmanna, að ekki
skuli bera út bréf til þeirra manna,
sem vitað er að hafi pósthólf, jafn-
vel þótt númer hólfsins sé ekki
skrifað á bréfið. Þetta finnst mér
hreinasta fjarstæða. Það kemur oft-
fyrir að bréf eru stíluð persónulega
til einhvers manns, sem hefur póst-
hólf í atvinnuskyni, og þá á að bera
þau bréf heim til hans. Sömuleiðis
getur verið að maður hafi pósthólf
aðeins fyrir vissa tegund af pósti,
sem maður ætlast til að fari í
hólfið, enda séu þau bréf merkt
þannig. Oft er það með þannig bréf,
að manni liggur ekki á að fá þau
daglega, en vitjar þeirra kannski
einu sinni í viku. En í því tilfelli
fær maður eltki heldur önnur áríð-
andi bréf send heim til sín.
Ég vil endilega láta breyta þessu
þannig, að þau bréf, sem merkt eru
með pósthólfsnúmeri, séu sett í
hólfið, en önnur séu borin heim til
viðtakanda.
Og annað finnst mér vera ábóta-
vant. Mér fyndist að einhver starfs-
maður póstþjónustunnar ætti að
vera á verði við pósthólfin á meðan
aðgangur að þeim er opinn, og
svara fyrirspurnum pósthólfaeig-
enda í síma, um það hvort bréf
liggi í hólfinu, til að spara manni
óþarfa ferð á pósthúsið á hverjum
degi, jafnvel þótt hólfið sé tómt.
Pósthólfseigandi.
Pósturinn er sammála pósthólfs-
eiganda, og mælir með því til
póstþjónustunnar að hún geri
pósthólfaeigendum þann greiða
að póstléggja bréf, sem koma í
pósti án þess að pósthólf sé tekið
fram. Aftur á móti, ef póstur
kemur til pósthólfseiganda, þar
sem pósthólfsnúmer er aðeins
skrifað, þá eigi póstþjónustan að
taka þann póst á sig og bera hann
til viðkomandi pósthólfseiganda.
Þar að auki finnst Póstinum að
pósturinn eigi að hafa póstmann
við pósthólfin, sem geti sagt
pósthólfaeigendum hvort póstur
er í pósthólfinu — eða ekki. Það
væri varla það stór póstur hjá
póstþjónustunni að pósthólfa-
gjaldið bæri það ekki.
Pósturinn.
VIKAN 41