Vikan - 29.11.1962, Side 49

flothylkin yfir eyðið og út á ísinn
á Miklavatni. Vatnið ofan á isnum
var þó ekki enn nægilega djúpt til
Þess, að þau gætu reynt Þar flot-
hæfni farkostsins, sem þau gerðu sér
vonir um að myndi geta borið þau
öll eftir vötnum og fljótum suðaust-
ur á bóginn til St. Lawrenceflóa,
mörg hundruð mílna leið.
Því næst tóku þau að smiða flek-
ann, sjö feta breiðan og átta fet á
lengd, og binda hann tryggilega með
vírum og stögum á þverbitana milli
flotholtanna. Hvert flotholt um sig
var tuttugu og fjögur fet á lengd,
og þegar flekinn var fullgerður og
frá honum gengið, var ekki annað að
sjá en að þetta væri hinn traustasti
farkostur.
Og það verður ekki heldur van-
þörf á að hann reynist traustur, hugs-
aði Alison, sem vissi hvílíkt æði gat
gripið fljótin á þessum slóðum i vor-
leysingunum. Jafnvel Þótt flekinn
reyndist traustur og stöðugur, gat
ekki hjá því farið að sú sigling yrði
oft djörf og hættuleg.
Hún horfði á eftir Dahl, þar sem
hann skreið inn í flugvélarflakið —
sennilega í siðasta skiptið, hugsaði
hún með sér — og sótti Þangað tvær
litlar árar, sem heyrðu til neyðar-
útbúnaðinum. Þegar hann hélt yfir
eiðið, varð honum litið um öxl, Þang-
að sem flakið stóð, stutt af greni-
staurunum. Hve lengi skyldi það geta
staðið þarna sem minnismerki um
allar þær hörmungar, sem þau höfðu
orðið að þola þarna vetrarlangt?
spurði Alison sjálfa sig. Hve lengi
skyldi það taka stormana að velta
því um og frost og veöur að vinna
á því að fullu?
Dahl lagði árarnar upp á flekann.
„Þess vildi ég óska að við hefðum
utanborðshreyfil," sagði hann. „Þetta
getur orðið langur róður.“
Framhald í næsta blaði.
Pósturinn.
Framhald af bls. 5.
urtekin aftur og aftur í þeim tveim
heftum, sem hann hefur fengið, svo
að öruggt er að þetta er ekki prent-
villa, né flýtis-yfirsjón.
í bókinni er nefnilega sagt að
menn hlaupi hart, bílar aki hart,
hlutir snúizt hart í hring o. s. frv.
Þar er einnig sagt frá því að grjót
sé hart viðkomu og aðrir harðir
hlutir.
Það er langt siðan ég kenndi
börnunum mínum að þau hlypu
aldrei hart, heldur hratt, og þótt-
ist vel hafa gert, þegar þau vöndu
sig á að gera greinarmun á þess-
um tveim orðum.
... Og svo kemur Ríkisútgáfan til
skjalanna og eyðileggur allt mitt
virðingarverða starf, því að auð-
vitað trúir drengurinn opinberri
kennslubók betur en mér.
Nú verð ég að segja, að mér finnst
það andskoti hart, að hart og hratt
skuli alltaf vera hart, hvort sem
það á við hraða eða hörku. Þeir
góðu menn verða að gera sér grein
fyrir því, að með einni slíkri villu
geta þeir — og munu — breyta
þessu orði og setja Ijótan blett á
okkar góða mál, um aldur og ævi.
Mér finnst, að fræðsluyfirvöldum
beri skylda til að láta leiðrétta
þetta, en það er einfaldlega hægt
með því að lestrarkennarar fari yf-
ir þessar bækur, sem þegar hafa
verið prentaðar, og leiðrétti þetta
orð í þeim, — og að þetta verði
©
LOFTLEIÐIS LANDA MILLI

ELLEFU ERLENDIR ÁFANGASTAÐIR CLOUDMASTER FLUGVÉLARNAR
GÓÐKUNNU OG FYRIRGREIÐSLAN Á FLUGLEIÐUNUM TRYGG3A FARÞEGUM
LOFTLEIÐA ÞÆGILEGAR HRAÐFERÐIR HEIMAN OG HEIM
síðan leiðrétt að fullu við næstu
prentun.
Særð móðir.
Mútur...
Kæra Vika.
Þetta er í fjórða sinn, sem ég
krifa og einu sinni sendi ég pen-
iga með, að vísu bara 5 krónur
g hélt að ég mundi fá svar en
iú vonast ég eftir svari. Veðmál:
íeitir Ellý Vilhjálms Eldey eða
Sllý?
Jóna.
Það er nú svo, Jóna mín, að
Pósturinn kemst ekki yfir að
svara öllum bréfum sem berast,
og mútur koma ekki til greina.
Sem betur fer dettur fáum í hug
að senda peninga með bréfum til
Póstsins, enda er það vís vegur
til þess, að bréfin fari beint í
ruslakörfuna. £'g man ekki eftir
fyrri bréfum þínum, en trúleg-
ast þykir mér, að þau hafi ekki
verið svaraverð. Veðmáli svarað:
Hún heitir Eldey.
„Ber allt árið“.
Við erum hérna tvær vinkonur,
sem lesum þig alltaf og þykir það
mjög gaman.
Við lesum aldrei Storkinn og
Jóker og svoleiðis blöð, vegna þess
að við erum mjög hneykslaðar, á
því að konulíkaminn er alltaf sýnd-
ur nakin en aldrei karlalíkaminn.
Hvemig stendur á þessu. Er ekki
alveg eins gaman karlmenn bera
eins og konur?
Þú fyrirgefur ósvífnina. Með
fyrirfram þökk fyrir svarið.
Tvær í vanda.
ps. hvernig er réttritunin.
--------Pað ku vera vísindalega
sannað, að kvenfólk liefur hreint
ekkert gaman að því að sjá karl-
menn í slíku ásigkomulagi. Það
er líka vísindalega sannað, að
karlmenn hafa gaman að því að
sjá kvenmenn í slíku ásigkomu-
lagi. Ég er sjálfur karlmaður,
og ég skal segja þér það að ég
hef svo lítið gaman af að sjá
beran karlmann, að ég slekk
alltaf ljósið í baðherberginu áð-
ur en ég fer úr.
ps. réttridunin gjædi verið bedri.
VIKAN 49