Vikan


Vikan - 20.12.1962, Blaðsíða 2

Vikan - 20.12.1962, Blaðsíða 2
I fullri ulvöru DELTA DOMUKAPAN ir Úrvals efni Glæsileg snið Laus loðskinnskragi. ÞAÐ BEZTA Á MARKAÐNUM Lítið inn! NINON Ingólfsstræti 8. Um óskrifaðar undirskriitir Það er alltal verið einhvern f jand- ann að þrasa út af útvarpinu, sem er mesta erkivitleysa, því það hefur ekkert að gera betra en það er. Það sannar bezt þetta sífelda þras, því það er lélegt, sem enginn nenn- ir lengur að þrasa um. í haust einu sinni skrifaði mann- grey nokkurt grein — opið bréf til útvarpsstjóra — í Tímann. Tíminn hefur oft áður birt greinar eftir þennan mann, sennilega af góðsemi við hann, því að ekki græðir blað- ið á því, að því að talið er almennt manna á meðal. Nú hvað um það, þessi grein fjallaði um eitthvert skjal til útvarpsstjóra, með undir- skrift 2000 manna, þar sem þess er farið á leit, að útvarpið spili minna af sinfóníum og þess háttar dóti en meira af innlendum danslögum. Greinarhöfundurinn hefur sjálfur bögglazt við að berja saman inn- lend danslög og á þau sjálfsagt í stöflum heima hjá sér, þótt sá stafli lækki að vísu, þegar SKT heldur dægurlagakeppni, svo þessi áhugi hans fyrir útvörpun íslenzkra dans- laga verður kannski skiljanlegur, þegar vandlega er gáð að. Víst er það og satt, að sum íslenzk danslög eru allsæmileg, þótt fæst þeirra séu á heimsmælikvarða, og þess vegna er það kannski, sem viss- ir íslendingar, sem af mikilli elju hafa raðað saman stefjum héðan og þaðan úr erlendum lögum — eða jafnvel samið glæný lög sjálfir ■—■ vilja draga úr flutningi erlendra tón- verka í ríkisútvarpið, svo við höfum ekki samanburðinn. En góðu ís- lenzku lögin eru svo fá, að það væri alger dauðadómur yfir þeim að leika þau oftar en nú er gert, og ég hygg að fáir séu svo gersneyddir fegurðarsmekk, að þeir kjósi ekki heldur góða, erlenda eða innlenda, klassíska músík heldur en sum þeirra íslenzku laga, sem ekki hafa einu sinni náð því að verða dægur- lög, heldur dóu áður en frumflutn- ingsdægrið var liðið. Það fylgdi grein þessa manns, að þótt undirskriftirnar hefðu ekki ver- ið nema tvö þúsund, væri það ekki að marka, því áreiðanlega hefðu fleiri viljað skrifa nöfn sín þar við. Ég gæti alveg eins tekið mig til, og beðið Ríkisútvarpið bréflega um að hætta að útvarpa fréttum. Ég þarf enga undirskrift til þess, það er nóg að láta þess getið, að fjöldi manns myndi áreiðanlega með glöðu geði skrifa undir það. Með því spara ég mér það ómak að fínkemba landið í leit að 2000 sálum, sem ekki nenna að hlusta á fréttirnar. Enfremur telur greinarritari ís- lenzku tekstana betri — yfirleitt — en þetta erlenda klám og vínrugl, sem yfir oss dynur í útvarpinu frá morgni til kvölds að hans dómi. Það eru ekki mikil meðmæli með þeim erlendu að vísu, en er ekki betra að hlusta á erlent klám og vín- rugl en lokleysur og málleysur ís- lenzku tekstanna? Ja, ég bara svona spyr, eins og maðurinn sagði. Nei, þótt hið vísa útvarpsráð hafi bannað vikublöðum landsins að aug- lýsa efni sitt í útvarpinu, er það von- Framhald á hls. 29.

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.