Vikan - 20.12.1962, Síða 28

mer
Svona, svona ungfrú góð. Ekki svona
mikið í einu! Sjáðu bara hvernig
mamma fer að: Lítið í einu en oftar.
En þú hefur rétt fyrir þér — maður
byrjar aldrei of snemma á réttri húð-
snyrtingu. Mamma þín hefir líka frá
æsku haft þessa reglu: Nivea daglega.
Gott er að til er N IV E A !
Nivea inniheldur Euce-
rit — efni skylt húðfit-
unni — frá því stafa
hin góðu áhrif þess.
glöð yfir hamingju unga fólksins
og sagði al!t í einu:
— Ef þið Lissi viljið fara út
eittlivert kvöldið, skal ég gæta
Tonnys, Frank.
— Þakka þér fyrir, amma. Má
ég ekki kalla þig það? sagði Frank.
— Jú, það máttu, drengur minn,
það er enginn annar, sem gerir það,
sagði gamla konan.
— Meðan ég man, amma, ætla ég
að bið.ja hig um að líta eflir Tonny
síðdegis á morgun, meðan Lissi
kemur heim með mér, sagði Frank.
— Eða viltu það ekki? spurði
hann Lissi og hún beygði höfuðið
þegjandi til samþykkis.
— Það skal ég gera, sagði gamla
konan og stóð upp. — En nú er
kominn háttatími fyrir hörn og gam-
alt fólk, bætti hún við. Ilún fór inn
til sín og Lissi og Frank fylgdu
henni og þökkuðu henni fyrir
kvöldið.
Þau sátu í lilla sófanum og Frank
hafði lagt handlegginn variega um
herðar hennar, þegar hún sagði:
— Mér finnst að þú eigir að vita
það að Carl Morgan vildi giftast
mér, en ég vildi Iiann ekki, og að
það var ég, sem sleit sambandi
okkar. Þegar hann vissi, að ég var
vanfær, nennti hann ekki lengur að
’átast, og hans innri maður kom í
l.jós. Hann varð hrottalegur og til-
litslaus. Oft var hann drukkinn,
jægar hann kom. En þá vildi ég
ekki hafa meira saman við hann að
sælda.Hann lofaði bót og betrun,
en ég hafði fengið nóg af honum.
Ef ég þyrfti ekki nauðsynlega á
peningum að halda, mundi ég ekki
taka við þeim heldur.
Frank svaraði ekki þessari játn-
ingu hennar. Hvað gat liann sagt?
Hann laut að henni og kyssti rauð-
ar varirnar.
Þá heyrðist þrusk úr svcfnher-
berginu og þau gengu saman hangað
inn og horfðu á drenginn í litla rúm-
inu, með l.jósa lokka og rjóðar kinn-
ar. í annarri liendi hafði hann
bangsann, sem móðir hans hafði
gefið honum og í hinni einn af ban-
önunum frá Frank. Hann svaf rótt.
Þau stóðu þarna og horfðu á
barnið, sem Frank hafði einu sinni
haldið, að mundi skilja þau að, en
sem nú batt þau enn sterkari bönd-
um.
Hann tók um hönd hennar.
— Lissi, ég ætla ekki að segja þér,
að ég elski þig, þau orð hafa misst
gildi sitt fyrir mig •— við höfum bæði
sagt öðrum það og sjáum eftir því.
En gefðu mér möguteika til þess
í verki. Hann leitrs Af skírteiniun
ciíjað
að sýna þér það
á drenginn.
— Ef þú heldur að ég ge-ti gengið
honum i föður stað.
— Frank. Þú sást sjálfur Carl
i kvöld, og þú veizt, að það er ekki
hægt að líkja ykkur saman, sem1
betur fer. t
Hún tók um háls honum og þau.
horfðust í augu. — Þakka þér fyrir
Frank, live góður þú hefur verið
mér og Tonny í kvöld. Hún kyssti
hann langan og innilegan koss. —
Þú skalt a’drei þurfa að sjá eftir
þessu.
hann
fMorgan.
hans kom í ljós,
var sjómaður og hét Carl
[
Þegar Frank
morguninn kom
vaknaði á jóla-
Lissi strax fram í
luiga hans. Hann hugsaði lfka um
Tonny — og hann var ekki lengur
leiður yfir því, að liann var til —
Frank hljóp niður tröppurnar og
jvar næstum búinn að velta föður
fsínum um kol’, sem var á leið inn.
■3 — Hæ, drengur, hvað gengur á,
'snurði faðir hans glettnislega. —
i Hvert eríu að fara með slíkum
hraða?
— Til Lissi, svaraði Frank.
■! ■— Já, til hamingju, ætti maður
víst að segja. Mannna þin segir,
að þú hafir fengið þarna konu, barn
,og íbúð — og það er ekki svo af-
leitt nú á tímum. Þetta er sæmileg
jólagjöf.
1 Þakka jjér fyrir, pabbi, sagði
ihann og þaut niður tröppurnar.
Þegar hann kom út á götuna, fór
þvert á móti. Hann var sjálfur liissa
á ]jví, en hann var glaður yfir því.
Hann hugsaði um allt, sem komið
hafði fyrir kvöldið áður, og að|
bráðum mundi Lissi verða konan
hans og hann verða faðir barnsins!
hennar.
Hann fann g’eðina streyma um;
sig og hann söng, þegar hann ])voðij
sér frammi í baðherberginu. Þegar-
hanii kom í eldhúsið til móðuij
sinnar, var kaffið tilbúið. Hún leitj.
brosandi á hann og sagði: F
—■ Jæja, það er naumast að þú[
ert i jólaskapi ... j)ú ert snemma á|
fótum líka. Þú hefðir gctað sofiðg
fram eftir i dag.
— ,Tá, en ég æt’a íil Lissi —
núna strax, sagði Frank. —Mér
finnst ég ekki geta vei ið án hennar.
Hann hafði sagt móður sinni allt
um Lissi kvöldið áður.
— Þú getur komið með liyna og
drenginn í hádegisvcrð í dag, stakk
móðir hans upp á.
— Já, það var ágæt hugmynd ■—
ég geri ráð fyrir, að hún hlakki til
að hitta þig.
—Eða að hún kvíði fyrir að hitta
tengdamóðurina, sagði móðir lians
hlæjandi.
Þegar Frank hafði drukkið kaffið
sitt og var að lcggja af stað, sagði
hún:
— Klukkan cr að verða átta —
viltu opna útvarpið, svo að við
getum lieyrt fréttirnar.
— Það er sjá’fsagt ekkert í frétt-
um, sagði Frank, en fór samt inn
og opnaði útvarpið.
Um leið og hann var kominn í
frakkann og var að fara út í for-
stofuna, lieyrði hann nokkrar setn-
ingar, sem vöktu atliygli hans:
— ... innlendar fréttir. Drukkinn
sjómaður féll seint i gærkvöldi i
sjóinn í Nýhöfn. Álitið er, að hann
hafi sko'lið á einn af bátunum, og
rotazt, því að hann sökk strax til
botns. Þrátt fyrir það, að hann næð-
ist fljótlega upp og þó að súrefnis-
tæki hafi verið reynd strax í biln-
um, var ekki hægt að bjarga lífi
hans. Þegar komið var með hann
á sjúkrahúsið, var hann látinn.
— Aumingja maðurinn, tautaði
Frank. Alltaf fer illa fyrir ein-
hverjum.
Hann fór út og heyrði þvi ekki
næstu setningu:
hann að raula:
í dag er g’att í döprum hjörtum,
Ijví Drottins ljóma jól ...
|
Maimlíf í Miklagarði.
I Framhald af bls. 9.
j
j-Jfeldni sinni vera Æsi, Völsunga og
íGjúkunga. Svo hófst leikurinn og
veitti iriönnum keisara betur en
drottningar. Það var góðs viti; þá
inundi keisarinn vinna sigra i hern-
aði, er inönnum hans veitti beiur
í leik.
Þeir, sem sáu kvikmyndina Ben
Hur, muna sjálfsagt eftir leikvang-
inum þar og ikappakstrinum. Það
voru einkum kappakstrar, sem fram
fóru á Paðreimi og kepptu fjórir
vagnar í einu. Brautin var spor-
öskjulöguð og beygjur krappar.
Paðreimur var sniðinn eftir Cirkus
Maximus í líóm, sem þá var víð-
frægur. Rómverjar höfðu miklar
mætur á kappaksturskeppni, en
auk ]iess voru sýndar villidýraveið-
ar og stórglæpamenn teknir af lifi
við mildnn fögnuð. Þá var enginn
staður í öllum heimi, sem jafnazt
gæli á við Paðreim eftir þvi sem
segir í Morkinskinnu.
f braltri brekku frammi við sund-
ið sést móta fyrir rústum af liöll
Jústíníusar lceisara. Á þeim rúsíum
standa fátækleg timburhús, salt-
bitin og hrörleg eins og gamlar sel-
stöðuverzlanir í íslenzku sjávar-
plássi. Líklcgt má telja, að keisara-
hallirnar liafi verið á sama stað eða
nálægum slóðum þá er Væringjar
komu hér. Þær voru kal'aðar Blakt-
erne, cn Væringjar islenzkuðu nafn-
ið eftir orðsins hljóðan og nefndu
Laktjarnir. Svo herma bækur, að
jieir hafi komið sér saman um að
ríða inní borgina með nokkru stolti
og láta sér fátt um finnast. Rétt eins
og pragt Miklagarðs væri hversdags-
legur hlutur fyrir langt að komna
menn af norðurhjara heims. Þó má
nokkurn veginn fullvíst telja, að
aldrei hafa neinir íslendingar séð
neitt, scm svo langt bar af öllu
því, scm þeir þekktu að heiman.
Okkur finnst að visu stórmannlega
að okkur búið á Hótel Hilton. En
mismunurinh á því og hinu, sem við
erum vön, er vafalítið miklu minni.
IGLEÐILEG JÓL,
gæfuríkt komandi ár. - Þökkum viðskiptin
á liðna árinu.
28 VIKAN
7
ÚTVEGSBANKI ÍSLANDS