Vikan - 06.02.1964, Blaðsíða 7

izt, og bið ykkur, að koma þess-
um skriíum mínum á prent.
Það, sem loks kom mér til að
skrifa, var bréf frá skrifstofu-
stjóra einum í VIKUNNI 2. janú-
ar 1964. Ég er sammála aðalefni
þessa bréfs og það kemur í raun-
inni lítið þessu máli við.
Á einum stað minnist bréfrit-
ari á að vera kynni að dónaskap-
urinn, sem hann talar um gæti
skeð hjá „vanþróuðum Afríku-
þjóðum“. Hann bætir þó við að
hann efist um það, enda tek ég
fram að ég er ekki að deila á
þennan mann einan, heldur alla
þá, sem ég heyri koma með lík-
ar athugasemdir og fullyrðingar.
Ég hef alltaf haft áhuga fyrir
Afríku, og reynt að kynna mér
af bókum, sögu hennar og siði.
Einnig hef ég, þegar ég dvaldist
erlendis, kynnzt mörgum Afríku-
mönnum og þá auðvitað rakið úr
þeim garnirnar um heimalönd
þeirra. Mér hefur skilizt og fund-
izt af eigin viðkynningu, að
kurteisi og mannasiðir í Afríku
séu yfirleitt á mjög háu stigi, þó
þeir séu frábrugðnir okkar að
sumu leyti. Sérstaklega er þó
virðingin fyrir einkalífi annnarra
og tillitsemin áberandi. Mörg
Afríkuríki eru ,,vanþróuð“ efna-
hagslega og hvað viðkemur
skólamenntun, atvinnu- og við-
skiptalífi, en menningarlega —
má eltki alltaf deila um hvað
menning er? Allavega held ég að
við íslendingar gætum fátt kennt
þessum svörtu hræðrum okkar i
mannasiðum.
Kannski verðist það lítið áríð-
andi, að vera að hafa áhyggjur
af slíkum orðum, sem menn láta
falla í hugsunarleysi, en ég hef
verið útlendingur í ókunnu landi
og oft sárnað slík grandalaus orð,
mælt af vanþekkingu um mitt
eigið land. Ég treysti og veit að
nú eftir kynni okkar munu vin-
ir mínir frá Afríku taka upp
hanzkann fyrir ísland ef þess
gerist þörf, og ég vildi ógjarnan
reynast ótryggari. S.
—--------Þetta er mjög athyglis-
vert og kann vel að vera rétt.
Mannasiðir geta alð sjálfsögðu
verið í prýðilegu lagi enda þótt
efnahagsmálin séu vanþróuð. Sé
svo, þá höfum við móðgað rúm-
ar tvö hunðruð milljónir Afríku-
búa. Við biðjum þá auðmjúklega
afsökunar.
Framtíðaráform ...
Svar til „eins fimmtán ára“.
Sízt vii ég verða til þess að
leggja stein í götu þína, en skolli
er ég hræddur um, að hendingin
ráði nokkru um, hverjir ná frægð
og frama í kvikmyndaheiminum.
Þú ert enn ekki orðinn fullra
16 ára, og hefur langa framtíð
fyrir þér. Ég myndi ráðleggja þér
að byrja á því að reyna að kom-
ast í leikskóla hér heima, og ef
þú verður eins áhugasamur eftir
það, og fróðir menn telja þig
hafa hæfileika á sviði kvik-
mynda, getur þú athugað mögu-
leika á því að komast út og í
kvikmyndirnar.
Poppið fer í taugarnar
á henni ...
Kæra Vika!
Ég veit að þú ert áhrifamikið
blað og útbreitt. Getur þú gert
einhverja herferð til þess að pop-
korni verði útrýmt úr bíóunum.
Mér finnst góð skemmtun að fara
í bíó, en þegar fólk hamast við
að troða í sig þessu popkorni úr
plastpokum, þá verður af því svo
mikið skrjáf, að talið í myndinni
heyrist varla. Auk þess finnst
mér svona matarneyzla í bíó-
um afskaplega menningarsnauð
og skrílsleg. Getur fólk ekki
borðað heima hjá sér áður en það
fer? Ég veit að ég mæli fyrir
munn fjölmargra, þegar ég segi,
að margfalt frekar mundi ég
sækja það bíó, sem bannaði alveg
þetta leiðindafyrirbrigði.
Frú á Melunum.
-----— Þeir taka þetta til sín
sem eiga. Sjálfsagt hefur einhver
peninga upp úr poppinu og þess
vegna er þaff komiff inn í sæti í
bíóunum og flestum finnst þaff
hvimleitt. En hugsaðu þér bara,
aff þú ættir popkornsverksmiffju,
frú mín góff. Þá fyndist þér
skrjáfiff sem unaffsleg tónlist,
peningahljóff, öllum hljóffum
fegurra.
Hinrik í Merkinesi sendi VIK-
UNNI eftirfarandi vísu eftir
lestur greinar um nýju orðabók-
ina Menningarsjóðs, en sú grein
birtist í 48. tbl. 1963:
Þýðufundi þurfti um hríð.
Þar um stóð ein klausa:
Spaugbarn átti bjáan blíð
með bjánalegum fausa.
Oryggl f akstri -
hreinar híirúður
WINDUS
GLUGGAÞVOTTALÖGUR ER HENTUGUR
OG FLJÖTVIRKUR.
WINDUS
FÆST r ÞÆGILEGUM UMBUÐUM OG
ÞVf HANDHÆGUR f HVERJUM BÍL.
WINDUS
ÞEKKJA ALLAR HOSMÆÐUR.
WINDUS
FÆST I NÆSTU BOÐ.
EINKAUMBOÐ:
H. A. TULINIUS