Vikan - 02.07.1964, Page 34
skólastjóri í Reykholti, formaður
þess.
Stangaveiðifélög.
Stangaveiðifélög eru frjáls
samtök stangaveiðimanna. Vinna
þau að því að útvega félagsmönn-
um sínum aðstöðu til stangaveiði
í ám og vötnum. Stangaveiðifélög
eru starfandi á um 20 stöðum á
landinu, og eru mörg félög í
Reykjavík. Stangaveiðifélögin
hafa með sér samband,Landssam-
band íslenzkra stangaveiðimanna,
og er Guðmundur J. Kristjánsson,
Reykjavík, formaður þess. ★
LISTIÐNAÐUR í SÉR-
FLOKKI
Framhald af bls. 29.
nákvæmlega eins, þótt svipur
sé líkur með þeim sumum.
Ragnar hefur teiknað þau og
skreytt sum þeirra, en annað
listafólk sem vinnur í leir-
brennslunni hefur skreytt önn-
ur. Eitt af þvi, sem Ragnar hef-
ur riðið á vaðið með, eru kaffi-
stell án handfanga, sem oft vilja
brotna af. Það vita allir, að
handfangalausir bollar hitna ó-
þægilega mikið af kaffinu, en
Ragnar hefur leyst það vanda-
mál á mjög einfaldan og smekk-
legan hátt. BoRarnir hafa nokk-
urs konar einangrun um sig
miðja, þannig að hitinn leiðist
ekki af þeim fleti, sem hend-
in heldur um. Einhver sagði í
gríni, að þetta kæmi sér vel
vegna þess hve erfitt væri að
fá bolla með handfangi fyrir
örvhenta, en þetta leysir auð-
vitað um leið þann vanda!
Á forsíðu VIKUNNAR er að
þessu sinni mynd af kaffistelli
frá Glit, sem kostar kr. 7,120.—,
og þessari grein fylgja nokkrar
myndir til viðbótar, sem sýna
þennan nýja íslenzka listiðnað.
Listafólkið, sem vinnur í Glit,
er — auk Ragnars — Hringur
Jóhannesson listmálari, Þor-
björg Höksuldsdóttir nemi Mynd-
listaskólans og Edda Óskars-
dóttir nemi Myndlistaskólans.
Leirbrennslumaður er Hermann
Guðjónsson, verzlunarstjóri fyr-
irtækisins er Einar Elíasson.
Ofangreindir listmunir fást að-
eins hjá Ilúsgagnaverzlun Reykja-
víkur. ☆
{ Eigið þér I erfiðleikum
með hirzlu undir skrúfur og annað smádót?
Ef svo, þá er lausnin hier }
Framleiðum hina þekktu „1001“ skápa
í þrem stærðum, 16, 24 og 32 skúffu.
VINNUHEIMILIÐ AÐ REYKJALUNDI Aðalskrifstofa Reykjalundi, sími um Brúarland. Skrifstofa í Rvík, Bræðaborgarstíg 9, sími 22150
krakkarnir gerið mér erfitt fyrir?
Angelique hafði farið í gönguferð og rekizt á föður sinn sitjandi á
rótarhnyðju, en hesturinn hans var á beit skammt frá.
— Gengur ekki vel með múldýrin? spurði hún.
__ jú, það gengur prýðilega. Ég var einmitt að koma frá Því að tala
við Molines. Það er ómögulegt að hafa þig lengur heima. Það verður
að setja þig í klausturskóla. Svo ég ákvað að auðmýkja mig. Ég fór
til Molines og bað hann um lánið, sem hann ætlaði að láta mig hafa.
Hann var mjög dapurlegur, eins og þetta hefði valdið honum meiri
sársauka en hvarf elzta sonarins.
34
—• Það sem veldur mér mestum áhyggjum, er að ég skil ekki almenni-
lega, hvað fyrir honum vakir. Hann setti furðuleg skilyrði fyrir þessu
láni.
— Hvaða skilyrði?
Hann horfði hugsi á hana og strauk gullna hárlokkana.
— Það er skrýtið — en ég á auðveldara með að létta á hjarta mínu
við þig en við móður þína. Þú ert í rauninni ekki nema hálfvillt stelpu-
tryppi, en það er eins og þú skiljir allt. Jú Molines sagði i| dag, að ég
yrði, með skírskotum til aðalsmannstignar minnar, að útvega mér toll-
frelsi fyrir fjórðunginn af múldýraframleiðslunni, og þar að auki fá
skriflegt leyfi til þess að flytja út þennan fjórðung til Englands eða
Spánar, þegar stríðið er búið. Og Þessi réttindi verð ég að fá hjá deild-
arstjóra fjármálaráðuneytisins.
— En þetta er stórkostlegt! hrópaði Angelique áköf. Þar sem þú
biður bara um afléttingu tolla á fjórðungi af múldýraframleiðslunni,
hlýtur deildarstjórinn að sjá, að þessi umsókn er sanngjörn. En hvað
ætlarðu að gera við hin múldýrin?
— Fjármálaráðuneytið fær forkaupsrétt á þeim, á gangverði.
— Þá er allt í fínu lagi. Molines veit, hvað hann syngur.
— Ég hef ekki sagt Þér frá því furðulegasta enn. Molines vill, að
ég taki aftur að vinna í gömlu blýnámunni, sem við eigum, sagði bar-
óninn og andvarpaði. — Stundum velti ég því fyrir mér, hvort hann
sé með öllum mjalla. Hann stakk upp á því að ég endurnýjaði rétt for-
feðra minna, til að vinna blý og silfur úr námunni. Hvað vonast þessi
ráðsmannsskratti til að fá upp úr þessari gömlu gjótu? Það er mein-
ingin að búa námuna tækjum á ný, í mínu nafni, en á hans kostnað
og ég á einnig að verða mér úti um skattafrelsi á fjórðungnum á fram-
— VIKAN 27. tbl.