Vikan


Vikan - 16.07.1964, Blaðsíða 48

Vikan - 16.07.1964, Blaðsíða 48
APPELSÍN S ÍTR Ó N L I IVI E Svalandi - ómissandi á hverju heimili ____________________________/ JÁ? NEI? HVENÆR? Þúsundir kvenna um heim allan nota nú C.D. INDICATOR, svissneskt reikn- ingstæki, sem reiknar nákvæmlega út þá fáu daga í hverjum mánuði, sem frjóvgun getur átt sér stað. Lækna- vísindi 56 landa ráðleggja C. D. IND- ICATOR fyrir heilbrigt og farsælt hjónaband. Skrifið eftir bæklingum vorum, sem veita allar upplýsingar. Sendið svar- frímerki. C. D. INDICATOR. Deild 2. Pósthólf 1238 Reykjavík. legan ilm hans. Hún sá bringuna lyftast hægt og síga, en þorði ekki að líta framan í hann af ótta við óhikað augnaráð hans. Þegar hún var búin með berin, lokaði hún augunum og hallaði höfðinu upp að trjástofni. — Nicholas, hlustaðu á mig.... — Ég hlusta. Hún fann heitan andardrátt hans á kinn sinni. Hann stóð svo nærri henni, að henni fannst hann vera allt í kringum hana. Samt kom hann ekki við hana, og þegar hún leit á hann sá hún, að hánn hafði sett hendurnar aftur fyrir bak, til þess að berjast á móti þéirri freistingu að faðma hana. Hún leit i augu hans. Þar var ekki lengur bros heldur bón, sem ekki var hægt að misskilja. Angelique háfði aldrei fundið að- dráttarafl karlmanns jafn vel, og aldrei hafði hún séð nokkurn mann viðurkenna jafn opinskátt, hve mjög hann var heillaður af fegurð henn- ar. Ævintýrið með hirðsveininum i Poitiers hafði aðei'ns verið leikur, tilraun tveggja ungra dýra, sem vildu reyna klærnar. Þetta var allt annað, eitthvað sterkt og mikið, jafn gamalt jörðinni, hafinu og storminum. Angelique varð skelfd. Þaö fór um hana hitabylgja, og hún varð mátt- laus í hnjánum, en samt hörfaði hún eins og dýr undan veiðimanni. — Horfðu ekki svona á mig, Nicholas, sagði hún og reyndi að vera ákveðin. — Þú verður að skilja.... ■—- Ég veit hvað ég verð að skilja, greip hann heiftúðugur fram í. — Þú ert Mademoiselle de Sancé og ég er bara bóndastrákur — nú er búið milli okkar. Við getum ekki einu sinni litið hvort á annað. Ég verð að standa hjá með beygt höfuð. Já, Mademoiselle.... Sjálfsagt Mademoiselle .... Og þú horfir á mig án þess að sjá mig. Þú tekur ekki eftir mér, fremur en steini eða garðhrífu. Heldri konur láta þjónana sína baða sig. Því hvað er þjónn? Það skiptir engu máli þótt maður stríplist fyrir hann, hann er tæki — þjónustutæki. Ætlar þú að meðhöndla mig þannig framvegis? — Þegiðu, Nicholas. —• Já, ég skal þegja. Ég vil bara segja þér eitt að lokum, og það er það, að fyrir mér hefur aldrei verið önnur til en þú. Ég skildi það ekki fyrr en þú varst farin, og í marga daga var ég ekki með sjálfum mér. Þegar þú komst heim aftur, hafði ég ekki taumhald á sjálfum mér. fyrr en ég vissi hvort þú værir ennþá mín,1 eða hvort ég hefði tapað þér. Já, ég er djarfur og tala opinskátt. Og hefðirðu viljað, hefði ég tekið þig hér, í mosanum á þessum skika Monteloup óðalsins, sem við eigum, og allt hefði verið sem fyrrum. —- Þú ert ekki með sjálfum Þér, Nicholas minn, sagði Angelique mildilega. — Þar að auki er ég ekki frjáls að því að hlusta á ástarjátn- ingar fjárhirðanna. Ég á að giftast de Peyrac greifa. —■ De Peyrac greifa! át Nicholas upp eftir henni. — Þú! Ætlarðu virkilega að giftast þessum manni? — Já. Hún lagði af stað inn á gangstiginn, sem lá Þangað sem hesturinn og múldýrið voru á beit. Nicholas losaði taumana og hjálpaði henni, niðurlútur, upp í söðulinn. Allt í einu greip Angelique í hrjúfa hönd hans. — Nicholas — Veiztu hver hann er? Hann leit á hana og hún sá kuldaglampa í augunum. —• Já, — ég hef séð hann. Hann hefur verið hér í héraðinu oft og mörgum sinnum. Hann er svo ljótur, að stúlkurnar hlaupa langar leið- ir í burtu, þegar hann kemur á svarta hestinum sínum. Hann er halt- ur eins og djöfullinn og jafn illskulegur.... Fólk segir, að hann! Jokki kvenfólk til hallar sinnar með töfradrykkjum og alls konar undarlegum söngvum. Þær sem fara til hans, sjást aldrei meir, eða þá að þær koma aftur vitlausar. Þetta er þokkalegur verðandi eiginmaður, Mademoi- selle de Sancé. Halti djöfullinn i Languedoc! Hann rak upp hlátur, gekk í áttina að múldýrinu sínu og lét sem hann væri draghaltur. Angelique sló ærlega I hestinn og rauk af stað á harðastökki. Hún flúði burt frá hæðnislegri röddinni, sem hrópaði á eftir henni: — Halti djöfullinn! Halti djöfullinn. Hún reið inn í kjistalagarðinn í sama mund og annar riddari kom yfir vindubrúna. Rykstorkið og sveitt andllit hans og skinnbuxur sýndu, að hann var sendiboði. De Sancé barón kom fram á tröppurnar og sendiboðinn rétti honum bréf. —- Herra guð! d’Andijos markgreifi kemur á morgun, hrópaði bar- óninn! — Hver er það, spurði Angelique? — Hann er góður vinur greifans. D’ A.ndijos markgreifi á að gift- ast þér .... — Hann líka? — ....í umboði greifans, Angelique. Gríptu ekki fram i fyrir mér, þangað til ég er kominn að punkti. Mér þætti annars gamanl að vita, hvað nunnurnar hafa kennt þér, úr því að þeim hefur ekki tekizt að innprenta þér virðingu fyrir foreldrum þínum. De Peyrac greifi sendir bezta vin sinn til Þess að vera fulltrúi huns við fyrstu hjónavígsluna, sem fer fram í kapellunni hér. Seinni vígslan verður í Toulouse. Því miður getur fjölskylda þín ekki verið viðstödd þar. D’Andijos, mark- greifi, mun síðan flytja þig til Toulouse. Þessir sunnlendingar eru svo sannarlega snarir í snúningum. Ég vissi,. að þeir væru á leiðinni, en ég bjóst ekki við þeim svona fljótt. —< Ég! sé, að ég gaf samþykki mitt á elleftu stund, muldraði Ange- lique beisklega. Rétt fyrir hádegi, daginn eftir, fylltist hallargarðurinn af skröltandi vagnhjólum, hneggjandi hestum og hávaðasömu fólki. Suður-Frakkland var komið til Moiateloup. D’Andijos markgreifi kynnti förunauta sína, sem áttu að vera vigsluvottar de Borgerac greifa og ungan barón, Cerblaut að nafini. Þeim var vísað inn í matstofuna, þar sem de Sancé fjölskyldan hafði dúkað upp langborð og tjaldað öllu, sem til var. Hinir nýkomnu voru að farast úr þorsta. En d’Andijos markgreifi hafði varla sopið á, fyrr en hann snéri sér* við og spýtti víninu á gólfið. — Við heilagan Paulinus, barón, tunga mín gerir uppreisn gegn vín- unum ykkar hér í Poitou. Þetta er súrt eins og edik. Hæ, þjónar! Kom- ið með tunnurnar! ÞAÐ ER SPARNAÐUR í AÐ KAUPA GÍNU Óskadraumurinn við heimasauminn Omissandi fyrir allar konur, sem sauma sjálfar. Stærðir við allra hæfi. Ver8 kr. 550,00 og me3 klæSningu kr. 700,00. Bi8ji8 um ókeypis leiSarvísi. Fæst í Reykjavfk hjá: DÖMU- & HERRABÚÐINNI Laugavegi 55 og GÍSLA MARTEINSSYNI Garðastræti 1 1, sími 20672 falleg síslétt gluggatjöld örugglega litekta, síslétt og hrukkast ekki. Lítið é Gardisette hjé okkur. Laugavegi 59 Sími 18478 — VIKAN 29. tbl.

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.