Vikan - 11.11.1965, Blaðsíða 31

og karlar voru orðnir þéttkenndir
lét biskupinn styðia ó hnapp. Byrj-
aði þó allt að gjósa, sæti gest-
anna, borðið sjólft og allt, sem
mögulegt var að gosið gæti. Vakti
það biskupi hina mestu gleði, að
horfa ó viðbrögð gestanna í þess-
arri miklu raun.
Hinn staðurinn er þannig útbú-
inn að gestirnir sjó inn í stofu, þar
sem ótal smólíkönum er fyrir kom-
ið. Eiga þau að sýna alla at-
vinnuvegi þjóðarinnar ó þeim tíma,
sem erkibiskupinn réði ríkjum í
Salzburg. Þarna sjást húsasmiðir,
ölbruggarar, vagnstjórar, uppskeru-
fólk, vegagerðarmenn o.fl. o.fl. Nú
kemur umsjónarmaður til sögunn-
ar og skýrir frá öllum þessu fornu
vinnubrögðum með brunandi
mælsku. En um leið fer allt á hreyf-
ingu og allur skarinn byrjar að
vinna. Húsasmiðir eru afkastamikl-
ir með öll sín tæki, og ekki er ann-
að hægt að segja en að allar stétt-
ir vinni af kappi. Nú þykir sýning-
argestum mikið til um þetta
skemmtiatriði og færa sig ósjálf-
rátt nær. En þá taka gosbrunar að
gjósa og vatnið spýtist úr hinum
ólíklegustu stöðum. Margir verða
þá rennvotir og sjá þann kostvænst-
an að flýta sér á braut.
Ekki fóru íslendingarnir varhluta
af þessarri miklu skírn, og blotn-
uðu margir illilega. Eg var svo for-
sjáll að hafa yfir mér regnkápu
og vefja henni um höfuð mér, en
kona mín var allvot, er hún slapp
frá þessum viðsjála leik.
A þessarri hringferð um gos-
irunnasvæðið er fjölmargt að sjá,
og svo einkennilega er mörgu fyr-
ir komið, að mig bresturhugkvæmni
til að lýsa því. Engum, sem lítur
þessa sérkennilegu hella fær dul-
izt, að hér hafa snillingar átt hlut
að máli. Og víst er um það að
Markus Sittikus erkibiskup var ekk-
ert smámenni meðan hann var og
hét.
Hann mun hafa verið í blóma
lífsins snemma á 17. öldinni, og
talið er, að hann hafi verið með
afbrigðum umsvifamikill og hug-
kvæmur stjórnandi. Hann lét reisa
stórbyggingar og koma á fót skrúð-
görðum og margt og margt lét
hann gera sem til þjóðþrifa horfði.
En vissulega var hann mikill
hrekkjalómur. Það verður ekki af
honum skafið. Það má svo að lok-
um taka það fram, að gosbrunn-
arnir f Hellbrunn áttu og eiga enn
að boða mönnum hamingju. En ég
var svo fákænn að vilja heldur
halda mér þurrum en verða aðnjót-
andi þeirrar sælu, sem vatnið úr
brunnunum á að skapa.
4. ágúst Dubrovník, Júgóslavfa.
Ekki get ég neitað því, að mér
finnst fólkið þreytulegt f þessarri
borg. Vinnutfmi er Ifka óþægileg-
ur og hiti mikill og lamandi.
Kl. 5 að morgni eru verkamenn
farnir að starfa úti fyrir gluggan-
um mfnum. Og vinnubrögð þeirra
eru ekki á marga fiska. Þeir
byggja stórhýsi án þess að nota
vélar. Tveir þreytulegir menn róta
í grjóthrúgu og velja steina með
sérstöku sniði til að leggja í steypu.
Þeir tína steinana á gamlar hand-
börur og bera þær á milli sín upp
brattan stiga, töluvert langa leið.
Síðan koma þeir aftur og byrja að
velja steina á ný. Annar þessarra
manna er nakinn að öðru leyti en
þröngum stuttbuxum. Hinn í buxum
og flík, sem einhvern tíma hefur
átt að heita skyrta, en er það varla
lengur. Þetta tek ég aðeins sem
dæmi, því að ég hef lagt mig eft-
ir að fylgjast með störfum fólksins.
Alls staðar er unnið og alls staðar
er byggt, en aðeins á einum stað
sá ég hrærivél notaða við steypu.
Ef til vilI skapast þetta meðfram
af því, hvað byggingarefni er hér
sérkennilegt.
Byggingar eru að mestu leyti
hlaðnar úr brúnum múrsteini, sem
límdur er saman í veggi húsanna.
Þjónar á veitingahúsum og af-
greiðslufólk í búðum einkennist af
þreytublæ. Það er eins og þessu
fólki liggi ekkert á. En allir eru
vingjarnlegir, reyndar helzt til tóm-
látir, eins og þetta sé allt saman
fremur fánýtt. Hvergi varð ég var
við þá snerpu, sem ég bjóst við í
sósialistisku þjóðfélagi.
En ég laðast að þessu fólki.
Framkoma þess er mild og málfar
skemmtilegt og tilbreytingarríkt.
Brosandi börnin heilla mig. Og yfir-
leitt líður mér vel á þessum stað
innan um þetta vingjarnlega og
mjúkláta fólk.
Ég sagði að vinnutími væri ó-
þægilegur, ekki langur, því að það
mun hann ekki vera, þegar á allt
er litið. En vinna byrjar snemma
og fellur niður eftir hádegi vegna
hitans. Byrjar aftur síðdegis, þegar
hiti minkar. Búðir eru lokaðar frá
12 — 17, og líkt mun vera um til-
högun annarrar vinnu.
En hvernig líður fólkinu? Þetta
er sú spurning, sem fyrir mér vakti.
Ég er enginn öfgamaður í pólitík
og get, að því er ég bezt veit lit-
ið nokkuð hlutlaust á þau mál. Og
eftir að hafa horft á Dubrovnikbúa
um stund með opnum augum for-
vitins sakleysingja mundi ég svara
á þessa leið: Nú er óvenju mikill
hiti og fólkið er þreytt. Samt sem
áður líður því vel, því að það er
blessunarlega laust við trylling
hraðans, sem nú ógnar heiminum
og slítur fólki um aldur fram. Hér
verð ég þó að undanskilja bílstjóra.
Þeim bykir gaman að aka hratt.
En heimafólk lætur sig það engu
skipta. Það smeygir sér rólega milli
bílanna, án þess að veita þeim
nokkra sérstaka athygli eða eftir-
tekt.
Skoðun mín er sú, að fólkið hafi
ekki yfir neinu að kvarta. Það vinn-
ur sín störf áhyggjulítið. Og bezt
gæti ég trúað, að það lifi við all-
góð menningarskilyrði — og öryggi,
sem Jugóslava skorti svo mjög fyrr-
um.
Ognir styrjaldarinnar liggja nú
langt að baki, en þær dundu afar
hart á þjóðinni, líklega ekki sízt
Servis
Kostar
aðeins
kp. 12.350,-
Gerið samanburð á verði
og gæðum:
S HI-ZONE þvotta-aðferðin tryggir full-
kominn þvott, því hver vatnsdropi, efst
jafnt sem neðst í vélinni, verður virkur
við þvottinn.
2,5 KW suðuelement, sem hægt er að
hafa í sambandi jafnvel meðan
á þvotti stendur.
Stillanleg vinda svo hægt sé að nota
niðurfallsmöguleika, sem eru fyrir
hendi.
Vindukefli, sem snúast áfram eða
afturábak.
Fyrirferðalítil tekur aðeins 51,4x48,9
cm. gólfpláss.
Innbyggt geymslupláss fyrir vindu.
Yarahluta- og viðgerðaþjónusta.
SlTlÍ
21240
Jfekla
Laugavegi
170-172
VIKAN 45. tbl. gj