Vikan - 04.08.1966, Síða 12

Samgöngutæki
næslu
áratugina
taka miklu skemmri tíma og
mikið verður gert til að stytta
biðtíma á flugvöllunum. Annað
mun einnig verða til að taka af
næstu kynslóðum þetta mesta
þolinmæðiverk vorra tíma: að
bíða |á flugvöllum, og það er
hreinlega ný samgöngutækni á
landi. Stundum hefur það verið
staðhæft hér á íslandi, að við
höfum hlaupið yfir járnbrautar-
stigið, tekið bílinn og flugvélina
í notkun í beinu framhaldi af
hestinum. Það er að vísu rétt, að
járnbrautir með gamla laginu
eru að syngja sitt síðasta vers.
En líkt og áður hefur verið sagt
frá hér í Vikunni, er ný og bylt-
ingarkennd tækni að þróast á
þessu sviði. Einteinungsbrautirn-
ar eru að ryðja sér til rúms;
járnbrautarlestir framtíðarinnar
bruna ekki áfram á lijólum, held-
Margír hafa spreylt sig á því verk-
efni að teikna bíl framtíðarinnar. Hér
er ein útgáfan, bíll sem gerður er til
að ganga eftir rafsegulbraut, sjálf-
stýrður. Ökumaður og farþegar geta
látið stólana snúa eins og þeim sýn-
ist.
ur munu þær svífa hljóðlaust á
loftkoddum og knúnar þrýsti-
lofti eða rafmagni. Við höfum
einnig hér í Vikunni sagt frá
langhreyflinum, sem kann að
marka tímamót fyrir þessa gerð
samgangna og skal það ekki rifj-
að upp nánar hér. En í Banda-
ríkjunum og raunar víðar eru
menn bjartsýnir á það, að ein-
hverskonar hraðlestir, þrýsti-
loftsknúnar eða öðruvísi, muni
koma í stað flugsins á inrian-
landsleiðum, enda séu lestirnar
miklu léttari í vöfum. Tökum
eina slíka, sem gert hefur ver-