Vikan - 04.08.1966, Qupperneq 15

Jörgen hafði farið heim til þeirra
og boðið þeim myndina til sölu.
En þær skellihlógu að listaverk-
inu. Þá þreif hann öxi og veitti
þeim báðum banahögg.
Þegar glæpalögreglan kom
heim til Jörgens, sat hann með
litlu dóttur sína í fanginu og
gaf henni pelann. Einn lögreglu-
þjónanna sagði andaktugur: —
Takið barnið af honum í guð-
anna bænum.
Við yfirheyrslurnar kom fram,
að eftir drápin hafði Jörgen stað-
ið við í klukkustund heima hjá
hinum myrtu og hlustað á tónlist:
Bach.
Sonur Errols Flynm i Víefnam:
síríðiö er ævintýri hans
Faðirinn hét Errol Flynn og
hann leitaði ævintýra jafnt í
lifandi lífi og á hvita tjald-
inu. Sonurinn heitir Sean
Flynn. Hann tekur þátt í
stríðinu í Víetnam, sem blaða-
ljósmyndari og leitar sinna
ævintýra þar. Hér á myndinni
er hann að hjálpa til við að
bera særðan samverkamann
úr eldlínunni inn í Da Nang.
Sean hefur séð 10 ára drengi
kasta handsprengjum og hann
sá særðar mæður og smá-
börn, þegar stjórnarflugvélar
köstuðu sprengjum á Búdda-
musteri. Eins og margir aðr-
ir Ameríkumenn verður hann
að viðurkenna að andúðin
gegn Bandaríkjunum eykst.
Texas flytur til Spánar
Hér eru sjö smástirni frá fimm löndum (Spáni, Ítalíu, Austur-
ríki, Þýzkalandi og Bandaríkjunum) að berjast hetjulega við
rauðskinna frá Texas, í kvikmynd, sem verið er að taka á
þurrum sléttunum fyrir utan Madrid.
[ Síflai síflast
Fætur „fangans“ eru bundnar umhverfis staur, og allur þungi lík-
amans hvílir á þeim. Hann líður óbærilegar þjáningar, en varð-
mennirnir gæta þess að hann hreyfi sig ekki. Að lokum missir
hann meðvitund.
„Fangi“ stendur meö andlitið upp
við tré. Hann er yfirheyrður og
andliti hans núið ómjúklega við
börkinn, ef hann svarar ekki
„rétt“.
á hnjánum á trjábút og teygja
hendurnar beint fram. Þannig
verða þeir að vera lireyfingar-
ausir tímunum saman. Ef ein-
hver hreyfir sig, misþyrma varð-
mennirnir lionum.
„Fangi“ er látinn krossleggja
fæturna undir sér og umhverfis
staur. Fæturnir eru bundnir sam-
an og öll líkamsþyngdin hvílir
á þeim. Þeir dofna smámsaman
og síðan taka við miklar þján-
ingar þangað til að lokum líður
yfir manninn.
„Fangaverðirnir“ leggja „fang-
ann“ á jörðina og halda honum
þar föstum. Sá, sem yfirheyrsl-
unni stjórnar, tekur „fangann"
hálstaki og yfirheyrir hann.
Hvenær sem „fanginn" svarar ó-
fullnægjandi, er hann laminn
fyrir bringspalirnar.
Sex eða sjö „fangar“ eru látn-
ir leggjast á bakið og teygja
hendurnar upp fyrir höfuð. Varð-
maður stendur hjá og gætir þess
að þeir taii ekki, en annar spáss-
érar fram og aftur á mögum
„fanganna“.
„Fangavörður“ spássérar á mög-
um nokkurra „fanga“, en annar
gætir þess að þeir lireyfi sig ekki.
„Fanginn" er látinn standa upp-
við tré og snúa andltinu að því.
Hann er yfirheyrður og ef hann
svarar ekki eins og kvölurunum
líkar, er andliti hans núið ræki-
lega í hrjúfan börkinn.
„Fanginn“ er bundinn rækilega
við grindverk, þannig að hann
er liokinn í hnjám. Getur hann
hvorki rétt úr sér eða sest.
„Fangarnir“ fá aldrei að slappa
af. aldrei möguleika á verulegri
hvíld. Þeir, sem standast prófið,
eru taldir hafa mikla möguleika
til að lifa af þær hroðalegu þján-
ingar, sem telja má líklegt að
bíði margra þeirra, sem falla í
hendur víetnamskra „frelsis-
vina“.