Vikan


Vikan - 08.08.1968, Blaðsíða 33

Vikan - 08.08.1968, Blaðsíða 33
áþreifanlegt tákn þess, sem hana dreymdi um að einkenna mætti verzlun hennar — franskur módelkjóll, dýrasti kjóllinn, sem hún hafði vogað sér að kaupa um dagana. Hengið fyrir klefanum bærð- ist, og hún fann að stúlkan hafði stigið afturábak til að sjá sig almennilega í speglinum. Allt í einu varð hún gripin ómótstæði- legri löngun til að særa þessa stúlku, gera henni á einhvern máta verulega illt, og hún teygði fram höndina eftir svarta kjóln- um. Hún strauk efnið gælulega um leið og hún gekk með kjól- inn að klefanum: -— Mátið þenn- an líka ,sagði hún. Um leið og fingur stúlkunnar höfðu kreppzt um herðatréð og horfið inn fyrir hengið með kjólinn, sá konan eftir því, sem hún hafði gert. Var nokkur nauðsyn, að vera svona viður- styggileg? Hún vissi svo sannar- lega, hvernig viðbrögð stúlk- unnar yrðu. Hengið var dregið til hliðar og stúlkan kom út. Augun ljóm- uðu. — Ég tek þennan. Hann — hann er dásamlegur! Hún brosti feimnislega við konunni sem virti hana fyrir sér. Kjóllinn hafði sannarlega unnið krafta- verk, svartur glansinn gaf hör- undi hennar dulúðugan bjarma og fleigið hálsmálið gerði andlit- ið fallegt. Hún var heillandi . . Konan hafði séð svona gerast áður, og hún vissi, að það var sjálfsöryggið, sem gerði breyt- inguna. Stúlkan var falleg, og skínandi augun viku ekki af and- liti konunnar. — Hvað kostar hann? spurði hún, og allt í einu fylltist konan af varfærni. — Ég er hræddur um, að hann sé mjög dýr. — Nú — hve dýr? — Ég man það ekki alveg. Ég skal gá. Hún ætlaði að vinna sér tíma, slá því á frest, þótt hún vissi, að það var bezt að segja það strax, ljúka því af. Ellefu þúsund og fimm hundruð krón- ur. Þá var það afstaðið. En samt langaði hana svo mikið til .... Hvers vegna ætti hún annars að gera því líkt. Tárin læddust fram í augna- króka stúlkunnar. Svo krafta- verkið var kannski ekki á næsta leyti — að hann kæmi inn og sæi hana . Og hún væri fög- ur, mætti augnaráði hans . . Kjánalegur, barnalegur var hann .... þessi draumur um að hann þyti til hennar, þrýsti henni að sér og segðist ekki geta lifað án hennar ..... Konan lyfti blaðinu í flýti í verðskrám og gaut augunum út undan sér á stúlkuna. Sá hvern- ig hún sneri við og gekk þögul inn í klefann aftur. Hún lagði skrárnar frá sér, og minningarnar þyrptust að henni, skírari og meira lifandi en áður. Hún minntist vonleysisins í hvert sinn, sem hún reyndi að tala við hann. Hve hann gætti þess að horfast aldrei í augu við hana. Hún minntist allra liinna, ástkvennanna. Hún hafði vitað allt um liann. Hverja hans hugsun, hvern hans veikleika hafði hún grandskoðað, og því meira sem hún vissi, þeim mun meira hafði hún elskað hann. En honum var ekki þannig far- ið. Því meirí sem hún elskaði hann, þeim mun fjarstæðari og hljóðari var hann. Og hún minnt- ist sannfæringar sinnar um, að allt myndi lagast í veizlunni hjá S Að ef hún aðeins gæti verið reglulega falleg þá, ef hún gæti verið í bláa chiffon kjóln- um ....... En hún hafði aldrei haft efni á honum. Enga pen- inga. Ekkert kraftaverk. Bara hjónaband, sem slitnaði fljót- lega. — Ég er hrædd um, að ég hafi ekki ráð á honum, sagði stúlkan loðmælt. — Ég á aðeins tæpar fimm þúsund krónur. Rödd konunnar var undarlega hljómlaus: — Mig misminnti, hann er ekki eins dýr og ég hélt. Hann kostar fjögurþúsund níuhundr- uð og fimmtíu krónur. Það er gjafverð fyrir þennan kjól. Skelfing er auðvelt að lesa huga þessarar stúlku, hugsaði hún. Það er ömurlegt að horfa á svona mikinn fögnuð. Og hendur hennar skulfu, þegar hún gekk frá kjólnum í silkipappír og lagði hann í öskju. Þessi kjóll kostaði ellefu þús- und og fimmhundruð. Ég hef hef tapað sex þúsund fimm hundruð og fimmtíu. Fífl. Þank- ar konunnar voru snöggir og af- markaðir. Hún rétti stúlkunni öskjuna, og hún tók við henni full lotn- ingar. Eitt andartak stóð hún grafkyrr og andlit hennar var mjúkt og hlýtt af fögnuði og von, meðan hún þakkaði fyrir sig. Konan stóð eftir og horfði á hana ganga léttilega niður eftir götunni í regninu. Konan þrýsti andlitinu að rúðunni. Hún reyndi að hugsa ekki um pen- ingana. Það var nógur tími til þess á morgun. Þá gat hún bölv- að sjálfri sér, fundizt hún vera fífl. En ekki núna. Því gat það vissulega verið, að kraftaverkið gerðist að þessu sinni. Og þótt það ekki gerðist, hafði stúlkan þó fengið sitt tækifæri. Tækifæri, sem öllum bar að fá. ☆ Þér sparið með áskrift UIKAN Skipholti 33 - sfmi 35320 VELJUM ÍSLBNZKT- ÍSLENZKAN IÐNAÐ NÝ ELDAVÉL, GERÐ 6604, MEÐ 4 HELLUM, STÓRUM STEIKAR- OG BÖKUNAR- OFNI. Yfir- og undirhiti fyrir steikingu og bökun, stýrt með hitastilli. Sér- stakt glóðarsteikar eli- ment (grill), stór hita- skúffa, Ijós f ofni. 11 GRENSÁSVTGIZZ - Z4 »3 0 2 80-3 22 62 UTAVER Pilkington’s postulín veggflísar StærSir: 7VÍ2 cm x 15 cm og 11 cm x 11 cm. Barrystaines linoleum parket gólflísar StærSir: 10 cm x 90 cm og 23 cm x 23 cm. G0TT VERÐ v____________________ y 3i. tbi. yiKAN 33

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.