Vikan - 08.08.1968, Blaðsíða 45

röðina fremst, og hljóp þá sá
næsti inn í hsnn og venjulega
einhverjir fleiri hingað og þang-
að að, líklega þá þeir sem rétt-
hafi bílsins hafði mesta velþókn-
un á. Ekki var mér grunlaust
um að leigubílstjórarnir gerðu
sér nokkurn mannamun, því
stundum stoppuðu þeir einhvers-
staðar aftarlega við röðina og
tóku þar inn menn; voru þeir
jafnan í einkennisbúningi rauða
hersins eða flotans, en allmjög
ber á þesskonar búnaði á götum
Leníngrað.
GLATAÐ PRÓBÚSK
Tíminn leið, og smátt og smátt
fækkaði mannskapnum fyrir
framan mig. Næst á undan mér
voru karl og kona, eitthvað
kringum miðjan aldur og bæði
kennd; karlmaðurinn var sláandi
líkur Jónasi Árnasyni alþingis-
manni með meiru. Mér virtist
svo sem hann hefði uppi mála-
leitanir nokkrar við konuna, en
hún færðist heldur undan og þó
ekki án blíðskapar. Fyrir aftan
mig voru tvær stúlkur með bý-
kúpugreiðslu. Önnur þeirra hélt
þéttingsfast utan um hina aftan
frá; kannski voru þær lesbískar.
Hjá þeim stóð snegluleg kerling
með breið kinnbein og herská
augu grá. Hún varp á mig orði.
Eg var orðinn þreyttur á að
reyna að skýra út fyrir Rússum
að ég kynni ekki tungu þeirra,
svo ég svaraði á íslenzku, því sem
mér kom fyrst í hug. Þá hnussaði
í kerlingu.
Svo kom að því að við vorum
fremst í röðinni. Bar þá að tvo
bíla samtímis. Parið fyrir framan
mig slengdi sér inn í þann fremri
og eitthvað fólk aftan úr röð
með þeim, en ég í þann síðari.
Upphófst nú mikið agg og nagg,
því að nýnefnd kerling og fleiri
virtust véfengja rétt minn til
þessa sérstaka leigubíls. Steytti
kerling að mér hnefa og freyddi
út úr henni slavneskan, en ég
svaraði á íslenzku sem fyrr. Urðu
úrslit málsins þau að bílstjórinn
ók á brott með mig og þrjá Len-
íngradda, sem troðist höfðu inn
í aftursætið meðan stóð á þess-
um uppbyggjandi viðræðum okk-
ar kerlingar.
Það kom raunar í ljós að tveir
þessara manna voru ekki inn-
fæddir; var annar þeirra í heim-
inn borinn í Ungverjalandi, en
hinn Belórússi, frá Minsk. Þetta
voru heldur ungir menn, þétt-
ingskenndir og viðkunnanlegir og
kunnu heldur meira í þýzku en
ég í rússnesku. Þriðji maðurinn
var fordrukkinn og aldraður og í
síðkápu niðrá ökla; hann lagði
ekki til málanna og hafði ekki
greint bílstjóranum frá ákvörð-
unarstað sinum er ég vissi síðast-
Raunar lá í þetta sinn við slysi
hvað mig snerti, því að þegar
ég sagði port við bílstjórann í
von um að hann skyldi að ég
vildi komast um borð í skip, þá
Framhald á bls. 50.
*
RAFHA-HAKA 500 er sérstak-
lega hljóðeinangruð. — Getur
staðið hvar sem er án þess að
valda hávaða.
Öruggari en nokkur önnur
gagnvart forvitnum börnum og
unglingum.
Hurina er ekki hægt að opna
fyrr en þeytivindan er STÖÐV-
UÐ og dælan búin að tæma
vélina.
RAFHA-HAKA 500 þvottavélin yðar mun ávallt skila yður full-
komnum þvotti ef þér aðeins gætið þess að nota rétt þvottakerfi,
þ.e. það sem við á fyrir þau efni er ér ætlið að þvo.
Með hinum 12 fullkomnu þvottakerfum og að auki sjálfstæðu
þeytivindu- og dælukerfi, leysir hún allar þvottakröfur yðar.
Þvottakerfin eru:
1. Ullarþvottur 30°. 7. Viðbótarbyrjunarþvottur 90°.
2. Viðkvæmur þvottur 40°. .8 Heitþvottur 90°.
3. Nylon, Non-Iron 90°. 9. Litaður hör 60°.
4. Non-Iron 90°. 10. Stífþvottur 40°.
5. Suðuþvottur 100°. 11. Bleiuþvottur 100°.
G. Heitþvottur 60°. 12. Gerviefnaþvottur 40°.
Og að auki sérstakt kerfl fyrir þeytivindu og tæmingu.
HUflR EB OBKIN HflNS MDfl?
ÞaS er alltaf sami leikurinn í henni Yndisfríð okkar. Hún hefur
falið örkina hans Nóa einhvers staðar í blaðinu og heitir góð-
um verðlaunum handa þeim, sem getur fundið örkina. Verð-
launin eru stór konfektkassi, fullur af bezta konfekti. og fram-
leiðandinn er auðvitað Sælgætisgerðin Nói.
Síðast er dregið var lilaut verðlaunin:
Birna Jóhannsdóttir, Hóagerði 15.
Vinninganna má vitja í skrifstofu Vikunnar.
Nafn
Heimili
Örkin er á bls.

31. tbi. VIKAN 45